Chapter 9

255 22 13
                                    

Φεύγω δίπλα από την Maryκαι κατευθήνομαι προς τα σκαλοπάτια. Ξεφύσάω. «Σοφη μπόρεις να το κάνεις» λέω στον εαυτό μου.

Ανεβαίνω τα σκαλιά, παίρνω μια βαθιά ανάσα και προχώράω μέχρι τον Michael. Παίρνω την κιθάρα μου, που βρισκόταν ακριβώς δίπλα του και του λέω «Michael, θέλω να τραγουδήσω ένα δικό μου τραγούδι. Νομίζεις πως μπορείτε να με συνοδεύσετε;» του είπα και του έδωσα την παρτιτούρα με τις νότες.

«Πιστεύω πως ναι. Το τέμπο είναι απλό οπότε δεν θα δυσκολευτούμε» μου λέει και μοιράζει τις παρτιτούρες και στους άλλους τρεις.

«Σ’ευχαριστώ» του λέω και παίρνω την θέση μου στο σκαμπό που βρίσκεται στην μέση της σκηνής.

Τα φώτα ανάβουν κι εγώ ξεκινάω να παίζω την νότες που έπαιζα το πρωί.

«You've got a face for a smile, you know

A shame you waste it

When you're breaking me slowly but I've

Got a world of chances, for you

I've got a world of chances, for you

I've got a world of chances

Chances that you're burning through»

Το κοινό ζητοκραυγάζει κι ένα βάρος φεύγει από πάνω και συνεχίζω το τραγούδι χαμένη στα λόγια που εγώ η ίδια έγραψα.

«I've got a paper and pen

I go to write a goodbye

And that's when I know I've

Got a world of chances, for you

I've got a world of chances, for you

I've got a world of chances

Chances that you're burning through

Oh I'm going my own way

My faith has lost its strength again

And Oh It's been too hard to say

We're falling off the edge again

We're at an end

We're at an end

Maybe you'll call me someday

Here, the operator say the numbers no good

And that she had

A world of chances, for you

She had a world of chances, for you

She had a world of chances

Chances you were burning through

Chances you were burning through

Chances you were burning through

Oh

Υou’ ve got a face for a smile, you know»

Τελείωνω να παίζω και όλοι χειροκροτάνε. Σηκώνομαι από το σκαμπό και ενώ αφήνω την κιθάρα στην θέση της λέω στον Michael.

The Stranger {ON HOLD}Where stories live. Discover now