Lea’s pov
«Lea μην κουνιέσε» μου λέει η Molly που μ έφτιαχνε το μικρόφωνο
«Έχω άγχος» της λέω ξεφυσώντας
«Θα τα πας μια χαρά. Ορίστε έτοιμη» μου απάντάει και αγχώνομαι πιο πολύ
Η Molly φεύγει και τα κορίτσια με πλησιάζουν.
«Lea είσαι καλά;» με ρωτάει η Mary.
«Ναι, απλά λίγο αγχωμένη» της απάντάω
«Κι εγώ έτσι ήμουν αλλά μόλις βγεις στην σκηνή θα τα ξεχάσεις όλα» λέει η Cassie
«Πάω να σου φέρω λίγο νερό γιατί είσαι χλωμή» λέει η Sophie και φεύγει.
«Σίγουρα είσαι καλά;» με ρωτάει η Sophie ενώ μου δίνει το ποτήρι με το νερό. Το πίνω όλο και της απαντάω «Είμαι καλύτερα»
«Lea βγαίνεις» φωνάζει η Molly και κατευθύνομαι προς τα σκαλιά.
«Καλή επιτυχία» μου φωνάζουν τα κορίτσια ενώ ανεβαίνω τα σκαλιά.
Βγαίνω στην σκηνή και η μουσική ξεκινάει τα φώτα ανοίγουν και άρχίζω να τραγουδάω.
“Do you ever feel
Like a plastic bag
Drifting through the wind
Wanting to start again
Do you ever feel
Feel so paper-thin
Like a house of cards
One blow from caving in
Do you ever feel
Already buried deep
Six feet under
Screams but no one seems to hear a thing
Do you know that there’s
Still a chance for you
‘Cause there’s a spark in you
You just gotta
Ignite the light
And let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July”
Ουάου. Η Cassie είχε δίκιο. Μόλις ανεβαίνεις στην σκηνή τα ξεχνάς όλα. Κοίταζω στο πλήθος και τους βλέπω όλους να χορεύουν εκτός από έναν μαυρομάλλη .Παραξενεύομαι. Ίσως να μην του άρεσε η φωνή μου. Κρίμα.
«‘Cause baby, you’re a firework
Come on show them what you’re worth
Make them go, “Oh, oh, oh”
As you shoot across the sky
Baby, you’re a firework
Come on let your colors burst
YOU ARE READING
The Stranger {ON HOLD}
Fiksi PenggemarH Sophie είναι μια 20χρονη κοπέλα που ζει με τον αδερφό της Zayn στο Holmes Chapel της Αγγλίας. Η μόνη οικογένεια της είναι ο αδερφός της και το αγόρι της ,Liam καθώς και οι κολλητές της φίλες Mary,Lea και Cassie. Θέλει να ξεχάσει το παρελθόν της κα...
