Chapter 14 part 2

144 22 9
                                    

Λέμε τους δύο τελευταίους στίχους και σταματάμε να παίζουμε την κιθάρα. Αμέσως παίρνω τα μάτια μου από τα δικά του και κοιτάω τους υπόλοιπους οι οποίοι μας κοιτάνε με χαμόγελα στα χείλη

«Σείρα μου» λέει η Lea και παίρνει την κιθάρα από τα χέρια μου.

Γυρίζω να κοιτάξω τον Harry και αυτός με κοιτάει ήδη. Του χαμογελάω και γυρίζω ξανά την προσοχή μου στην Lea που τραγουδάει το “wake me up”.

«So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost

So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost
»

Ξαφνικά νιώθω κάποιον να με χτυπά στον ώμο. Γυρνάω και βλέπω τον Harry.

«Τραγούδησες πολύ ωραία» μου λέει. *Κοπλιμέντο* λέει η συνείδηση μου.

«Ευχαριστώ» του απαντώ.

«Sophie, θέλω να σου πω κάτι.. αλλά δεν ξέρω πως..δλδ δεν ξέρω καν τι είναι-»

«Απλά πέστο» τον κόβω.

«Οκ, να ήθελα να σε ρωτήσω, θα..θα ήθελες να …γράψουμε άλλο ένα τραγούδι- εννοώ αφού αυτό το έγραψες εσύ, θέλω να πω την μουσική θα ήθελες να γράψουμε ένα για …για μένα;» με ρωτάει.

Λοιπόν, θέλω  να γράψουμε ένα τραγούδι αλλά γιατί θέλει να το γράψει μαζί μου. Εννοώ έγραψε σχεδόν όλο το τραγούδι μόνος του. Γιατί να θέλει να τον βοηθήσω ενώ δεν χρειάζεται την βοήθεια μου; Πολύ περίπλοκο. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς όμως. Του χρωστάω. Με βοήθησε κι αυτός με το δικό μου.

«Εμ,.. οκ! Εξάλλου σου χρωστάω» του απαντώ. Μου χαμογελάει πλατιά δείχνοντάς μου το λακκάκια του και κουνάει το κεφάλι του.

«Ωραία» λέει.

«Αύριο έχετε παράσταση;» με ρωτάει

«Ναι» του απαντώ «Γιατί ρωτάς;» του λέω

«Ήθελα απλά να έρθω!» μου απαντά

«Μου άρεσε την προηγούμενη φορά» μου λέει

«Ώστε σου άρεσε ε; Και η κλωτσιά; Αν θες την επαναλαμβάνω!» του λέω με πονηρό βλέμα

Με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια και μου λέει «Όχι, όχι η κλωτσιά.. Ο χορός ήταν ωραίος πάντως» μου απαντά και κατεβάζω το κεφάλι μου για να μην δει τα κόκκινα μάγουλά μου.

«Κι εμένα» του απαντώ «Αλλά αν ξανά μεθύσω δεν θα με πάς εσύ σπίτι» του λέω κοιτώντας τον και μετά γελάμε και οι δύο.

The Stranger {ON HOLD}Where stories live. Discover now