This is our love story

Chapter 19

“Good morning babeeeeeeee” masayang bati ko sa kanya habang kumukurap kurap pa eto at tila wala pa sa kanyang sarili. 

“Good morning babe” sabay lapit at yakap nito sa akin.   “Why so early” tanung pa ulit nito.  

Andito kasi ako sa sala ng room naming at nakaligo at nakabihis na din.  This is  day two of our Bali escapade, kaya mag-iikot kami ngayon.

“Hindi kasi ako masyadong nakatulog” hinila ko sya at pinaupo sa aking aking lap.  Nagmistula tuloy syang parang si Solana na naka-karga sa akin, she looks like a baby habang nakaupo sa lap ko na nakatagilid at nakahawak naman ang kanyang dalawang kamay sa aking leeg – she is really a baby, my not so little baby. 

Natawa ako, sa aking iniisip na hindi naman nakalagpas sa kanyang paningin. 

“Why are you smiling babe” tanung nito sa akin sa isang malambing na tinig.

“I’m just happy, I didn’t know that you are this clingy… such a baby” sagot ko dito.

“Am I?” in a teasing voice.  “Yes you are” sagot ko ulit sa kanya sabay kiss sa kanyang tenga.
“You don’t like it” tanung nya ulit.  “Of course, I like it…. Actually I DON’T!!!!” sabay tawa ng malakas “hahahahha!!!!”

Bigla syang bumalikwas at tiningnan ang aking mukha.  Tinanggal ang kanyang mga kamay sa aking leeg at sabay irap ng kanyang singkit na mga mata at akma ng tatayo.
Pero hinigpitan ko ang yakap sa kanyang maliit na beywang.

“Ah ok, fine….. Whatever, I’m hungry na” isang malamig na tono sabay tinanggal nya ang pagkakayakap ko sa kanya.   “Ang pikon mo talaga, Im just joking” sabay sabi ng “I don’t like it… I LOVED it” pero nagdere-dercho na sya sa kanyang silid.  

Tumayo na sya at pumasok na sa kanyang kwarto na walang imik,  sinarado nya ang pinto.  Di ko na din sinundan pa kasi baka lalong mainis.

Pumasok na ako sa aking room, aside sa nawala na ako sa mood gusto ko na din mag-ayos para maka pag breakfast na at makapag-ikot na din kami.

This is our second day, gusto ko lang naman maramdaman ung normal na mag BF/GF… I want to create memories especially kami lang dalawa yung magkasama.  Pero ewan ko ba kay Donny… Nakakainis sya, pramis!!

Kasi alam ko naman pag may ibang tao, magiging iba ang pakikitungo naming sa isa’t-isa.  Eto naman ang magaling kong boyfriend, walang alam kung hindi mang-asar.. Oh e di bahala sya dyan.
Nakakainis sya.   Hay nakuu…. Abala akong kinakausap ang aking sarili habang naglalagay ng sunblock sa mukha.

After 1-hour, nag decide na akong katukin si Kisses.  “Babe, are you done” sabay pihit ko ng door knob sa kanyang silid.
Nakita ko na palapit sya sa pinto at parang bubuksan, naunahan ko nga lang.
Niyakap ko sya “is my baby done” tanung ko dito.

Woww, oh ngayon eto naman syang super sweet… pag binalik ko naman yung pagiging sweet nya, aasarin nya naman ako.  Pag ti-tripan nya ako.
“Bitaw!” madiin kong pagkakasabi at inulit ko pa.  “I said bitawan mo ko” sa isang malamig na boses.

“I’m sorry, ok.. I’m sorry”  sa isang naglalambing na tinig.   Habang sya ay yakap yakap ko.   Walang nagsasalita sa aming dalawa.
Makalipas ang ilang minuto, nagsalita ako muli “bakit”?

“Huhh, anong bakit” sagot ko kay Donny.

“Bakit nagtatampo ang baby ko”  tanung ko sa kanya.

Kumawala ako sa pagkakayakap kay Donny at lumabas na ng sala.  Sumunod naman sya.  Umupo ako sa sofa  ng pang dalawahan at tiningnan ko sya ng di ako naka ngite.  Bigla syang nagsalita.

“We are just starting.  These are new to you and me too.  Dalawang araw pa lang may LQ na agad.  Can we just talk about it?”

Hindi pa din ako nagsasalita, kasi naiinis pa din ako sa kanya.  At ng napansin nya na wala akong balak magsalita.  Hinawakan nya ako sa kamay at nagsalita syang muli.

“Look baby, you know that I love you…. But, unfortunately I don’t have the ability to read what is inside your mind.  So can you please tell me… talk to me”

Oh Lord, di ko talaga maintindihan ang mga babae.. Ganito ba talaga sila.   Kailangan basahin ko mo kung ano iniisip nila.   Hindi pa pwede na magsalita na lang sila para mabilis  na maayos ang mga bagay-bagay.

Humugot ako ng hininga saka nag-salita. “wala” yan lang ang nasabi ko kay Donny.

“Anong wala, eh bakit ganyan ka”- si Donny.

“Eh, wala nga eh, ano gusto mo sabihin ko” sagot ko sa kanya.

C’mon, ano ba yan, dalawang araw pa lang tayo, ganito na agad, babe naman”. 

Donny umpisa pa lang habaan mo pasensya mo tanging nasabi ko sa aking sarili, paalala paalala at isa pang paalala sa aking sarili.

“Nakakainis ka…..” sa isang malamig na tono ng aking boses.

“Oh, e di meron nga” sabay hugot ng malalim na hininga.  “tell me” malambing kong sabi sa kanya sabay hawak sa kanyang malambot na kamay.  

I have to encourage her to speak up.  Napansin ko kasi na hindi sya madaling magsabi ng nararamdaman.   
But now that we are together, she has too speak up, kasi paano kami magtatagal at mag go-grow. 
Verbal communication is important.  Hayyy buhay ng nagmamahal ng tunay… wow Donny ikaw ba yan, putol ko sariling kanina pa nagiisip ng kung ano ano.

“It’s nothing, really.  Forget it.  Shall we go and have a our breakfast” sagot nito na wala sa mood.

“No” maayos kung sagot sa kanya,  “we will talk and we will do it now”. 

“Can we please sit down and talk.  What is wrong?”.  Ma-awtoridad kong tanong.  

“Ok” sabi ko bago magsalita.  I guess I don’t have any choice and it is better this way.  “Naiinis lang ako sa yo kanina.  It is not big deal.  Lilipas din eto” tuloy-tuloy kong sabi.

“Bakit ka nainis or naiinis” balik tanung ko naman sa kanya.

Ok, honesty and talk ba ang gusto mo Donny ok, I’ll give it to you then sabi ko sa isip ko.  “You know, this is new to me.. you are my first, I don’t have any experience in thing thingy.   Aside from saying I love you, I don’t know how to show you that I really do.  Showing some sweet affection, tapos sasabihin mo “ay joke lang”.  Are you making fun of me?” 

Magsasalita sana sya ng bigla kong tinaas ang aking kamay “wait I’m not done yet”……..”ohh Ok” tanging tugon nya.

“You see,  with the arrangement that we have, which I don’t blame you kasi ako naman ang nag suggest nito, all I want for us is to start creating happy memories at hindi joke para sa akin yun.  
Now, if it is joke to you, ok lanh at least alam  ko”.  At tiningnan ko sya ng seryoso.

Agad kong sinagot ang sinabi nya kasi ayaw ko na isipin nya na tama ang iniisip nya.  “No baby, that is not true.  I’m sorry ok.  Will you forgive me please?” pa-cute kong sinabi dito.

Niyakap ko sya, at hinalikan sa kanyang mapupulang labi.  “I love you.  I’m not perfect, far being from it.   If there are times na masasaktan ka dahil sa actions or nabitawan ko na salita, please know it is not intentional”.
“Are we good now?” - Donny

Gumanti din ako sa halik kay Donny  “what do you think”.

Nagtawanan kami ni Donny.  Kinuha ko na ang aking backpack at bumaba na kami para magbreakfast.

------ End of Chapter 19