This is our love story

Chapter 31: Donny d good samaritan 🙋‍♂️

Sa pag aalala, di ko namalayan na nakarating na pala ako ng lobby,  while trying to contact Donny.

Wala pa ding sagot.  Yung kaba ng puso ko, kulang na lang lumabas yung puso ko.  Never naman kasing ginawa ni Donny eto. never!!! lalo na kapag may usapan kami na magkikita.

Di ko maiwasan mag-isip... bakit iba yung kaba ko. Lord, sana wala pong nangyari sa kanya, please please....

Henry: Hi

Ako:  EEEYYYY... what the....😡

Di maiwasan ni Kisses ang mapatili sabay talon dahilan ng matinding gulat. Ikaw ba naman ang nag aalala na tapos may bigla na lang susulpot.

Ako: what are you doing? Gusto mo ba akong patayin sa gulat??!!!!????

Henry: I'm sorry, that is not my intention. You look bothered.  Need help?

I gave him a sharp look as if im telling him "kuya di tayo close, wag kang feeling" syempre di ko naman masabi ng malakas yun, I'll be rude pag ginawa ko yun.

Ako: I'm alright🤷‍♀️. Thank you
Sabay talikod at lumakad papuntang kabilang gilid ng building lobby.

At this very moment wala ako sa mood maging ms. friendship.....
"Urrgggghhhh Donato Antonio, where are you na ba" nangigigil kong sabi at medyo napalakas pala.

"Kuya, baka may dumating at magtanung kung asan ako, pakisabi na umuwi na ako" bilin ko sa guard sa lobby.

Kuya Guard: Maam Kirsten, lalaki po ba o babae?
Ako: kuya lalaki, matangkad at makapal ang labi. Kuya kamukha as in photocopy ni Donny Pangilinan yung host sa ABS.
Kuya: ah ok po maam, alam ko na po.
Ako: cge Kuya, salamat po ha.
Kuya Guard: Maam wala po ba kayong sasakyan na dala, tawag ko po kayo ng taxi?
Ako: hindi na po kuya, ako na po bahala. Salamat po.

Kanina pa ako nag bo-book ng grab, wala pa din. Makalabas na nga lang.

Paglabas ko may bigla naman tumigil na sasakyan. Binaba nya ang binatana ng kanyang sasakyan at sabay nagtanung “hey, need a ride?”

“Oh my goosshhsssshhhh, di sya makulit ha” sa isip-isip ko lang.

“Uhhmm, really, I appreciate the gesture but NO🙄!   Thank you very much.  Certainly, I can manage

Kahit na magka ugat ako dito hindi ako sasakay sa taong di ko naman kakilala no.

Ako: Uhh, excuse me. Pwede i-abante mo ng konti yung sasakyan mo, hindi kasi ako makikita ng mga taxi na dumadaan kasi nakaharang ka.

Henry: Alam mo mahihirapan kang kumuha ng taxi dito. I can drop you off. Wag kang mag-alala di ako masamang tao.

Ako: For the nth time, kuya… NO. kindly please go. Thank you.

Henry: Ok, then…..hhmm, I guess see you around.

Ako: rolling my eyes as in like this oh 🙄🙄🙄

Hanggang sa makadating ng bahay, wala pa din akong naririnig kay Donny. Ayaw ko naman tawagan yung family nya kasi gabi na.   Ay naku mapapagsabihan ko talaga ang lalaking toh.

Yaya Ysa: Oh, bakit mag isa ka, asan si Donny, sabi ni Gelo kanina lalabas daw kayo ah.

Ako: Yaya, di ko nga alam. Kinakabahan nga ako. Kasi di sya nagpaparamdam. Tinatawagan ko di naman sumasagot.

Yaya Ysa: Hah, bat di mo tawagan si Gelo.

Ako: Tinawagan ko na po, nasa Laguna si Gelo kasama si Kuya Manny.

Yaya Ysa: Wag masyadong mag-isip ng di maganda. Pag nagkita mag-usap ha. Ano gusto mo ba kumain?

Ako: Ya, pwede bread and milk na lang po.

Natapos na akong kumain, at si yaya naman nagpapahinga na din.
Andito ako ngayon sa terrace, di pa din ako dinadalaw ng antok.
Ngayon lang nangyari to, hay naku Donny.

Ng biglang narinig kong bumukas ang pinto, dali-dali akong tumayo. Nakita ko si Donny, may mga dugo sa damit. Pero di ko na pinansin yun, tumakbo ako at niyakap ko sya ng mahigpit.

Ako: Babeee, what happened to you. Grabe mamatay-matay na ako ng pag-aalala. Anong oras na, san ka ba nanggaling.

Donny: I’m fine… I’m sorry kung nag-alala ka. Really really sorry (sabay halik sa noo)

Ako: Ok na muna, andito ka na, but will talk.  Gusto mo munang kumain or magpalit ng damit?

Donny: Magpapalit muna ako

Ako: Cge, antayin mo ko dyan kukuhanan kita ng damit at towel.

Tama naman na lumabas si Yaya Ysa.

Ysa: oh anong nangyari sa yo.

Ako: Yaya, mamaya na ang interview, pwede paki handa naman po ng food si Donny.

Ysa: Cge ako na bahala dyan.

Nakahinga ako ng maluwag the moment I saw Donny.  Ganun pala yun, kahit pilitin mong hindi mag-alala pag yung taong mahal mo yung involve hindi ka mapapanatag.

Nagkaroon pala ng banggaan, buti na lang hindi sya ang nabangga.
May nagkaipitan na SUV at bus sa harap nya (imagin-nin nyo na lang kung ano yung nangyayari pag may mga vehicular accident).
May mga biktima na kailagang dalahin sa ospital kaya tumulong sya.

Andito na kami sa terrace habang nag-uusap

Ako: Ayun naman pala, nagpa ka good Samaritan ang boyfriend ko habang ako, mamatay-matay na sa pag-aalala.😶
Donny: Sorry na, di ko lang talaga matiis na hindi tumulong, kasi every second counts pag buhay ang pinag-uusapan. I just can’t imagine myself doing nothing.

Ako: Naiintindihan naman kita. Hindi ako nagagalit, syempre nag-alala lang ako.  Atsaka alam ko naman na you are the kind of person who will always do the right thing.

Pero, babe next time please…. Maki txt ka or maki tawag ka just to let me know ok ka. And please, from now on ayaw ko na wala si Kuya Gelo at si Kuya Manny.

Donny: Huhh, babe, di ko naman hahayaan na may mangyari sa akin, lagi ako mag-iingat for you. You know I love you.

Ako: That is an order, hindi paki-usap… ok. end of discussion!

Tumayo ako at yumakap kay Donny. Pinaupo naman nya ako sa lap nya.

Ako: Babe, I don’t know what will I do pag may nangyari sa yo.

Donny: Hhmmm, baby ko talag. Ok na po… masusunod na po ang gusto mo. Sorry na talaga kung napag-alala kita, hindi ko na po uulitin.

Ako: Dito ka na magpahinga, bukas ka na umuwi. Tawagan mo din si Kuya Gelo kasi sinabi ko nawawala ka.. nag-aalala din yun.

Donny: ok po…. Cge magpahinga na tayo

Hinatid ako ni Donny sa room ko.

Ako: pwede dito ka muna, pumunta ka na lang sa kabilang room pag naka tulog na ako (request ko kay Donny).

Donny: Ok, cge sleep ka na, mamaya na lang ako aalis ng room. My clingy big baby… rest well. I love you. (at hinalikan ni Donny si Kisses sa lips (gentle kiss lang)

--------------- end of chapter 31

Note: 

Mga ka fam, nagbabasa pa ba kayo? 
Almost there na, plan to write up to 45-45 episode lang... so please hang in there, hahaha!!!

Again, this is just a product of my imagination... walang katotohanan at purong kathang isip lang.