Magkatabi kami sa sofa ni Kisses, naka unan sya sa braso habang nakaharap sya sa chest ko.
(Gamitin ang inyong imahinasyon)Kanina pa nga sya nagrereklamo, bakit hindi ko daw sya binibitawan eh hindi naman daw sya tatakbo.
"I missed you eh, kulang pa nga to eh. Halos one year kaya akong walang kiss walang embrace from you".
Sabay hampas nya sa dibdib ko.
"Babe naman, ikaw ha nagiging mapanakit ka ha".
"Eh ikaw kasi eh" sabay siksik si dibdib ko.
"Babe, sino tutor mo"
"Tutor? Anong tutor? Hay naku, Donny tigilan mo please. Halika na nga mag dinner na tayo para makauwi na ako"
Namumula na sya at nagpupumilit na syang kumawala sa yakap ko. Cge na nga, baka mapikon pa masira pa ang moment.
Pero bago ko sya bitawan lumapit ako sa tenga nya at binulungan.
"Wag ka ng umuwi, sleep over please, cge na."
Tiningnan nya lang ako.... "hmmmm" - Kisses
"Babe" paglalambing ko kay Misis este kay Kisses
"You are an expert now, can't wait to do it with you everyday.. I missed you"
"Ehhhhh Donny, stop it na" tili nito.
Oo na eto na, at binitawan ko na sya at tumayo na ako para mag ayos ng dinner namin. Naging maayos naman ang amin hapunan. Andito kami ngayon sa balcony..
Nakatayo sya while im hugging her from behind.
"What are you thinking"?
"Hmmm, wala"
"Hmm, I don't believe you. C'mon tell me"
Kilala ko sya, yung mga ganitong eksena nya, something is bothering her, may issue yan. Ayaw nya lang sabihin.
Pero isa sa natutunan ko nung umalis sya is to establish good communication line, respect the other side and trust.
Kaya kung may bagay na dapat liwanagin, liwanagin na agad; kung may bagay na dapat pag-usapan, pag usapan na. Matutung makinig. Wala namang kasing issue ang hindi na-a-ayos kung mapapag-usapan lang with our mind wide open. Sabi nga ng isang pilosoper,
Without communication there is no relationship. Without respect there is no love. Without trust there is no reason to continue.
Dati kasi, pag sinabi nyang wala I'll just ignore it immediately, buzy din ako sa ibang bagay. And honetly I lost interest too kaya hinahayaan ko na lang.
"Tsk, tsk... nahhh I don't believe you... C'mon tell me. Hindi kita papauwiin, cge ka".
At napatingala sya sa akin... ilang seconds din syang nakatingin sa mga mata ko.
Inikot ko sya para makaharap sa akin, magkaharap na kami.
"So, tell me now... please"
Huminga sya ng malalim....
"I'm just thinking.....
Nag inhale / exhale habang nakatungo sya habang nagsasalita
"What now? ano ba yan... nahihiya ako"
"Saan, bakit ano...??" Tanung ko dito
"Eh kasi"
"Eh kasi..... about what?"
"Cge, ayaw mo magsalita soo hindi talaga kita iuuwi ngayon. Magkatabi tayo sa bed...??" With sneaky smile
"Donato Antoniooooo....
HUHHH, ok okayyyy... about....
About US"
BINABASA MO ANG
This is our love story
RomanceDi ko mapigil ang mga luha ko ng makita ko sya. All the memories are slowly coming back, from the first time I saw her, hanggang sa naging friends kami and now this..... I'm here in front of the altar, waiting for her. In my mind, i keep on thankin...