Chapter 41: Friends, again? 🤝🤗

603 22 1
                                    

Wawww, ang bilis naman ng sagot.
I know right⁉️ Pinag dasal ko din naman talaga to.  Hinanda ko naman yung sarili ko, pero di ko naman alam na now as in now na kami mag-uusap.
Nakakaloka🤦‍♀️

Let's talk.. yan yung sinabi nya....

Nagkatinginan kami, mata sa mata. Walang nagbaba ng tingin...

Akmang tatayo na sya, "hey wait san ka pupunta?"

"Gusto mo kong maka-usap di ba, unless gusto mo dito tayo mag-usap. Ano?"

Wow, ang angas naman ng isang to.. nakakainis ha.

"Teka sandali, pano tong cake ko🍰?
Tsss, antayin mo ko dyan, papa balot ko lang to. Hhhmmmpppp"

Sabay na kaming lumabas, bitbit ko yung frappe at yung caramel cheesecake na inorder ko, sayang naman kung iiwanan ko eh no.

In fairness, pinagbuksan naman nya ako ng pinto. Nag start na sya ng 🚘, nasa kalsada na kami di kalayuan sa coffee shop saka pa lang ako natauhan.

"Wait saan pala tayo pupunta?" Tanung ko dito.

"Mag uusap tayo di ba, yan ang gusto mo. Pupunta tayo sa place na kung saan pareho tayong comportable." Walang lingon-lingon na sagot nito.

Ay ako lang pala ang may gusto na mag-usap kami.

"Uhhmm ok." Yan lang ang nasabi ko sabay sip-sip sa frappe. Pang paalis ng kaba.

Honestly, para akong nakalutang. Hindi ko na alam dahil ba sa masyadong masaya yung puso ko or dahil kinakabahan ako.

Pero andito na to eh, Kisses version 2.O lumabas ka, i need you now...

Ano ba Kisses, kaya mo yan it's now or never.

Nakatigil na ang sasakyan nya andito pa din kami sa loob walang nagsasalita.

Mamaya pa, may nagbukas ng door ko, ay nakakababa na pala sya.  Ano ba yan, lutang ka self...

Alam kong nasa mataas kaming lugar kasi pagtingin mo sa ibaba parang mga kumpol kumpol na alitaptap yung nakikita ko.

"Wow ang ganda naman dito" excited kong sabi

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


"Wow ang ganda naman dito" excited kong sabi.

"Yes, it's beautiful here and peaceful.
Very relaxing, malayo sa ingay. This place is so serene.

Pinagmamasdan ko lang sya habang nagsasalita.

Naninimbang din kasi ako kung nasa mood ba sya.

Naramdaman nya siguro na nakatingin ako sa kanya.

"Why are you looking at me like that?"

Universe, bakit parang hinaplos yung puso ko. Ang lambing kasi ng pagkakasabi nya.

Ahhhh, kinikilig ako.
Parang the way nya ako kausapin is nung boyfriend ko pa din sya. Yes, A for assumera, pero bakit ba, wala naman masama.

Kung kanina nakatingin sya sa view, humarap na sya ngayon sa akin - we are facing each other.

This is our love storyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon