Can We Start All Over Again? (Completed)

Chapter 27

-Caryl's P.O.V-

Ilang oras na siyang nagbabad sa trabaho. Medyo marami kasi ang natambak na trabaho niya and she need to rush it para umabot sa deadline. Nang biglang may kumatok sa pintuan niya.

"Come in" sagot niya na bahagyang nakakunot ang noo. Narinig niya ang pagbukas at pagsara ng pinto pero di niya inangat ang paningin. Nanatili siyang nakafocus sa binabasa na files.

"Ma'am, may gusto pong makipagkita sa inyo. Di ko po pinapasok dahil wala naman siyang appointment at sinabi ko ring busy kayo" si Catherine pala ang pumasok sa office niya.

Saka lang siya nag-angat ng paningin at binitawan ang hawak na mga documents. "Sino?" takang-tanong niya. She's not expecting someone today at kung si Sam o si Brett yun tiyak na papapasukin ito ng sekretarya niya.

"Hindi ho sinabi ang pangalan. Sabi niya kaibigan niyo raw siya" sagot nito na lalong ikinakunot ng noo niya.

"Tsaka Ma'am ang gwapo niya at english speaking pa. Nagnose bleed pa nga ako kanina eh" biro pa nito. Sa sinabi nito may hinala na siya kung sino iyon. "Ok, let him in" she tried to calm herself. Agad na lumabas si Catherine.

-Zayn's P.O.V-

Habang naghihintay sa labas ng opisina ni Caryl di niya maiwasang kabahan baka kasi di siya nito papasukin. Kadarating lang niya mula sa J'bay.

Sinundo siya ng isa sa tauhan nila sa company nila dito sa Pilipinas. Pinadala na lang niya ang mga gamit niya sa bahay nila dito at nagpahatid siya sa company nila ni Caryl. Tiyak niya kasing nasa trabaho na si Caryl. Ilang saglit pa'y lumabas na ang babaeng nakausap niya kanina.

"Sir, you may go inside now" sabi ni Catherine. Tinanguan lang niya ito at pumasok na sa opisina ni Caryl.

-Caryl's P.O.V-

Di siya mapakali habang hinhintay ang pagpasok ng lalaking sinasabi ni Catherine. Nawala na ang focus niya sa mga binabasang files. Malakas talaga ang kutob niya na si Zayn ang tinutukoy ni Catherine. Di nagtagal at bumukas na ang pintuan at tama ang hinala niya. Si Zayn nga! Bahagya pa siyang nagulat nang makita ito pero di niya ipinahalata. She made sure that she still got her composure.

"So, are you kinda lost?" biro niya rito para pagtakpan ang kasiyahang nararamdaman. She heard him chuckled, at talagang trinaydor siya ng katawan niya dahil naramdaman na naman niya na parang may lumilipad sa tiyan niya, kinikilig talaga siya sa tawa nito. "No, I am certain that I'm in the right place. I got GPS so, I'm pretty sure I'm not lost" ganting biro nito.

"Whatever! Kidding aside, what brought you here?" she asked with a serious face. "I told you, we'll meet again. Aren't you glad to see me?" he teased and look at her. Straight into the eyes. She met his stare and said, "Why would I be glad? In fact I'm pissed to see you" pagdedeny niya at nag-iwas siya ng tingin. "Oh, I'm sorry. I lost my manners, have a seat" sabi niya. "Thanks. I thought you wouldn't ask me that" and he smirked. Umupo si Zayn sa silya na nasa harap ng table ni Caryl.

"You haven't answered my question yet. Why are you here? And no more kidding" ulit niya. "I really wanted to see you, that's all" sagot nito na titig na titig sa kanya. Kaya naconscious siya bigla.

"Now that you've seen me. You can go now" taboy niya rito. "I missed you" pambabalewala nito sa sinaba niya. "Please Zayn, I'm not in the mood to play with your games!" she raised her voice.

"I'm not playing, love" seryoso nitong sabi. Tumayo siya at pumunta sa may pintuan.

Binuksan niya iyon. "You are now free to leave" matigas niyang sabi na hawak-hawak ang door knob. Tumayo rin ito at pinalis ang kamay niya na nakahawak sa door knob. Isinara nito ang pinto.

"No, I am not leaving" matigas din nitong sabi at lumapit pa ng husto sa kanya. Konting-konti na lang ang distansya nila. Di na siya makaatras kasi nakalapat na ang likuran niya sa may pintuan. Then they stare at eachother for a while. Siya na ang unang nagbawi ng tingin. Di na kasi niya kayang salubungin ang mga na titig nito.

"Please leave. I'm busy" she said in monotone. Lumayo siya kay Zayn at tumayo malapit sa desk niya. "Fine, but will you go out with me tonight?" tanong nito. Sasagot na sana siya pero bigla na lang bumukas ang pintuan.

She gasped for breath nang makita niya kung sino ang pumasok sa office niya.

"Hi honey! O, may bisita ka pala" si Brett ang dumating. "Yes, he's a - a a friend" medyo nataranta niyang sabi. Agad lumapit sa kanya si Brett at hinalakan siya. Bahagya niyang itinulak si Brett. She feels awkward while kissing Brett knowing that Zayn is just right in front of them. Nagtaka man si Brett ay di niya iyon ipinahalata.

"Hi! I'm Brett" baling nito kay Zayn at ipinulupot ang isang braso sa beywang ni Caryl. Na para bang nais nitong iparating sa kaharap na pagmamay-ari nito si Caryl.

"Zayn" pakilala nito sa sarili at inilahad pa ang palad.

Nagulat si Brett nang marinig niya ang pangalan ng lalaking kaharap ngunit magaling na naitago iyon. Tinanggap niya ang pakikipag-kamay nito. Si Caryl naman, di malaman ang dapat maramdaman. Matutuwa ba siya dahil nakaiwas siya kay Zayn o kabahan dahil nagkapang-abot ang dalawang lalaki? She can feel the tension between the two. Mga agam-agam ni Caryl.

-Brett's P.O.V-

Habang kinakamayan si Zayn bahagya pa niyang pinisil ang kamay nito. "Zayn, ikaw pala ang lalaking nanakit kay Caryl" he thought at binitawan niya ang kamay nito. "Hon, lunch time na. Di ka pa ba nagugutom?" baling niya sa nobya na tahimik lang.

-Caryl's P.O.V-

Narinig niyang tinatanong siya ni Brett kaya napukaw siya sa pag-iisip. "Gutom na nga ako" at kumalas siya mula kay Brett. Agad niyang inayos ang ang gamit niya. "I have to go now Caryl" Zayn said.

Tinignan niya ito. He can see pain and jealousy in his beautiful brown eyes. "Ok, bye" at ipinagpatuloy ang pagliligpit ng gamit. Narinig niyang bumukas at sumara ang pinto.