Can We Start All Over Again? (Completed)

Chapter 29

"What are you doing here?" mataray niyang

tanong kay Zayn. "Visiting you. For you love"

sabay abot ng bouquet sa kanya. Tinanggap

naman niya iyon. "Thanks" she wants to smell

the flowers but she refrained herself from doing so. "Baka kasi kung ano ang isipin ng mokong na'to" isip niya.

"Wait here, I'll just change clothes" paalam niya at tumalikod. "Can I go with you? I'll help you change" Zayn teased.

Huminto siya at nilingon ito. "Will you just shut up!" at binigyan niya ito ng masamang tingin. "I was just messin' up" nakatawa nitong sabi.

Inirapan niya ito at nagpatuloy sa paglalakad. Narining pa niyang tumatawa si Zayn.

Pagkapasok sa kwarto, agad siyang nagbihis. Nag t-shirt at maong shorts lang siya. Yun na kasi ang nakasanayan niyang damit pambahay. Agad siyang bumaba. She feel excited like a teenager.

Nadatnan niya itong umiinom ng juice si Zayn. Umupo siya sa katapat na upuan.

"Love-" si Zayn.

"Hep, hep, hep...isa pa yan. Stop calling me like that" mataray niyang sabi. "Why? Don't you like it?" he teased. "No, I don't like it. I hate it whenever you call me like that" she lied coz in fact she really likes it whenever he calls her that endearment. She feels like she's in cloud 9.

"Calling you love is much way better than honey" pang-iinis ni Zayn. "Whatever" she rolled her eyes to hide her real feelings. He chuckled.

"Haaay...umalis ka na nga!" pagtataray pa rin niya. Tumayo siya at umaktong bubuksan ang pintuan pero agad na nakasunod si Zayn sa kanya at pinigilan siya. "Childish but I love it anyway" he said and pinched her nose.

"Ouch...that really hurts" she frowned at ginantihan ito. She pinched his nose.

"Hey, that hurts too" sabi ni Zayn at bigla siya nitong hinapit sa beywang at kiniliti. Nagpupumiglas siya ngunit di siya makawala. "Zayn stop!" she shouted in between her laughters.

"No, I won't stop until you say sorry" sabi nito na patuloy pa rin siyang kinikiliti. Nakatalikod siya kay Zayn kaya patalikod itong nkayakap sa kanya.

Nagpupumiglas pa rin siya pero di siya makawala. She can't do anything but to turn around. Kaya ngayon magkaharap na sila.

"No, I am not sorry for what I did" pagmamatigas niya. Tawa pa rin siya ng tawa dahil di pa rin siya nito tinitigilan.

"Then I won't stop" at mas lalo pa siyang kiniliti. "Stop! Ok, I'm sorry," pasigaw niyang sabi. Tumigil naman ito sa pagkiliti sa kanya. She's cathing her breath. She looked up to him coz she can feel he's staring at her. And she was right. Their eyes met and her heart beats so fast.

His face is getting closer towards her face. She swallowed and unable to move. Her heart and mind is battling over on what she should do. And in the end, her mind won. She pushed him and free herself from his arms. She walked away. "Muntik na naman akong magpadala sa nararamdaman ko, kainis" mahina niyang sabi.

"What? Are you saying something?" nakasunod pala ito sa kanya.

Tumigil siya sa paglalakad at pumuhit paharap kay Zayn. "Ang sabi ko, late na. You better go home" sabi niya. Napatingin ito sa relo. "Oh, I have to go now" sabi nito. Inihatid niya ito hanggang sa gate. "Bye Zayn, be careful in driving" bilin niya. "Hmmm...you're concerned" then he grinned. "Ugh! Alis na" inis niyang sabi.

"Bye love" hirit pa nito at tatawa tawang lumabas. Hinitay muna niyang makaalis ito bago isinara ang gate.

Nagulat pa siya ng pagpasok niya sa bahay nila nandun ang Daddy niya sa may sala. "Dad!" gulat na sabi niya. "I saw you two a while ago. You seem so happy with him. I never heard you laugh like that with Brett" sabi ng Daddy niya.

"Dad naman! Siyempre kinikiliti niya ako kaya ganun" palusot pa niya. "Hija, hindi ako bulag. Kitang kita ko na masaya ka. Your eyes were sparkling and the way you stare at him is full of emotions, of love to be exact" dagdag pa ni John. Bigla tuloy siyang nahiya sa ama kaya napayuko siya. "Ewan Dad, ano bang pinagsasabi ni Zayn sa inyo at mukhang magkasundo kayo?" tanong niya sa ama at nag-angat ng tingin. "Wala naman" and smiled. "Alam ko yang ngiti mong yan Dad. Tsaka kilala kita, lahat kaya ng lalaking bumisita sa'kin dito ini interogate mo" biro pa niya.

"Sweety, you've grown up now and I know you can make a wise decision. I am not getting any younger now, so all I want for you is the best" sabi nito at ginulo ang buhok niya. "Thanks Dad" at niyakap ang ama. "Teka, di ka pa nagdi-dinner ah. You want me to prepare some caesar's salad?" tanong ni John sa anak. Yun lang kasi ang alam nitong gawin at super sarap ng salad ng dad niya kaya kahit papano, ok lang kung di ito marunong magluto, nabawi naman nito sa paggawa ng caesar's salad. 

"Sure Dad! The best kaya ang salad mo" sabi niya. "Sus, nambola pa. Halika na nga" at inakay na siya nito patungong kitchen.

Pagkatapos magdinner agad na siyang pumanhik sa kwarto. Nakahiga na siya sa kama nang makatanggap siya ng tawag mula kay Fritze.

Agad niya itong sinagot. Isang hagulhol ang narinig niya mula sa kabilang linya. "Girl, what's happening?" nag-aalala niyang tanong. "Si Matt kasi" sagot nito na umiiyak pa rin. "Anong nangyari kay Matt?" akala niya may nangyari ng masama kay Matt.

"He cheated on me" Fritze painfully said. "What?! Are you sure about this?" napabangon tuloy siya dahil sa kabiglaan. "I caught him. Di ba nga esu-surprise ko siya kaya di ako nagsabi sa kanya na nasa London ako" sabi nito na humuhikbi pa.

"Dumeretso ako sa condo niya. Nung kumatok ako sa pintuan isang bababe ang nagbukas sa pinto at tinanong ako kung sino hinahanap ko. Sumagot naman ako, sabi ko kung dito pa ba nakatira si Matt? Sabi niya, oo kay tinawag niya si Matt. Nagulat ako nang tinawag niya si Matt ng Darling at si Matt naman parang natuklaw ng ahas ng makita ako. Tapos yung babae agad na pumulupot kay Matt. Tinanong ko yung babae kung kaano ano siya ni Matt at sinabi nitong girlfriend daw siya ni Matt kay yun nag walk out na ako" salaysay ni Fritze.

"Wala man lang ginawa si Matt?" inis na tanong niya. "Hinabol niya ako pero agad na akong nakasakay ng taxi" sagot ni Fritze. "Nasan ka ngayon?" nag-aalala talaga siya para rito. "I'm here at the Carribean Island. I wanna be alone for a while" sagot ni Fritze na nooy tumigil na sa pag-iyak. "Na inform mo na ba sina Tita?" tanong niya.

"Oo" sagot nito. "Basta, always remember, I'm just a phone call away" sabi niya. "Thanks girl. Sige di na kta iistorbohin, bye" paalam ni Fritze. "Sige, bye. Ingat" at tinapos na niya ang conversation nila.

Napabuntong-hininga siya at maya maya pa'y natulog na.

Kinabukasan, pagpasok niya sa office nagulat siya sa nabungaran. Pano kasi, puno ng bulaklak ang office niya at may mga baloons pang nakalutang sa ceiling. Sa mesa niya may isang tangkay ng red rose at isang card ang nakalagay. Kinuha niya ang card at agad binasa.

"Good morning love. Hope you'll like it" yun ang nakalagay sa card.

Here it goes again, she feels like she's in cloud 9. Never pa kasing ginawa ito ni Brett sa kanya kaya ganun ka grabe ang epekto nito sa kanya. She picked up the rose and brought it near to her nose. She closed her eyes and smelled it. Kaya naman inspired talaga siyang nagtrabaho.