Yoongi siedział na starym, nieco brudnym fotelu w kącie pomieszczenia, natomiast młodszy Jungkook na jego szczupłych udach i palił papierosa.
- Yoongi? Myślałeś kiedykolwiek nad tym aby wrócić do rodziny...? - zapytał po dłuższej chwili ciszy szatyn.
Min spojrzał na niego i wyglądał jakby starał się wyczytać z twarzy Jungkooka po co zadał to pytanie oraz odpowiedź na nie.
- Nie wiem...ja...chyba bym nie potrafił tam wrócić - powiedział po chwili cicho - ...za dużo złych wspomnień...
Jeon jedynie skinął głową dając mu znak, że rozumie.
- Ja mimo wszystko tęsknię za nimi wszystkimi...za moim domem...- westchnął cicho. - w końcu tam się wychowałem...
- Rozumiem...
- Ale także tak jak ty mam tam bardzo dużo złych wspomnień...jedynie z tobą...powstają te miłe..- uśmiechnął się lekko do niego.
Chłopak dotknął delikatnie jego dłoni, dając starszemu niemy znak, aby chwycił jego dłoń. Yoongi to zrozumiał i splątał ich palce razem, odwzajemniając uśmiech.
- Teraz zostałeś mi tylko ty...
-----------------------------------------------------------------
krótki rozdział, ale w końcu coś wymyśliłam haha.
🌸jak wam się podoba?
CZYTASZ
emphasis. yoonkook
Fiksi Penggemargdzie yoongi choruje od lat na depresję i chce zakończyć swoje życie, jednakże na jego drodze staje niejaki jeon jungkook zmagający się z równą dawką problemów. jak potoczy się ich dalszy los ? angst. może pojawić się pojedynczy smut. ﹫ 𝙘𝙡𝙤𝙨𝙚�...
