Ματωμένη Καρδια

part 7

Οι μέρες περνάνε αρκετά γρήγορα . Εδώ και έναν μήνα περίπου δουλεύω καθημερινά για τον Daniel.

Η δουλειά που μου έχει αναθέσει δεν είναι τελικά και τόσο επικίνδυνη. Το μόνο που κάνω είναι να μεταφέρω κάτι πράγματα που μου δείνει σε κάτι τρομακτικούς άντρες ,να περνώ τα λεφτά και να φεύγω σαν κύρια σαν να μην συνέβη τίποτα.

Ο Daniel έχω να πω πως είναι αρκετά καλός μαζί μου αυτές τις μέρες.

Μπορεί στην άρχει να μου έδειχνε έναν σκληρό και χωρίς συναίσθημα εαυτό ,όμως τώρα λογικά βαρέθηκε να φοράει την μάσκα που σου θυμίζει πρόσωπο ενός αυταρχικού ανθρώπου και έγινε πιο καλός και υπερπροστατευτικός μαζί μου.

Το μόνο που με παραξένεψε ήταν η αλλαγή συμπεριφοράς του από την πρώτη μέρα στην δεύτερη.

Flash back

Εδώ και λίγα λεπτά κάθομαι έξω από μαγαζί του προσπαθώντας να ηρεμήσω τον εαυτό μου έτσι ώστε να μπω πάλι μέσα σ'αυτό  .

Το αμάξι του Daniel λείπει ...
Άρα λογικά δεν  ειναι μέσα στο μαγαζί ...

Περνώ μία βαθιά ανάσα και αρχίζω και περπατάω με σοβαρό και επιβλητικό ύφος προς την εξώπορτα, εκεί που την άλλη φορά στεκόντουσαν οι δύο μαυροντημενοι άντρες, μόνο που τώρα δεν στέκεται κανένας .

Αρχίζω και τρομάζω . Το τοπίο που αντικρίζω είναι σαν  βομβαρδισμενο με την μόνη διαφορά ότι τα κτήρια είναι επιβλητικά και όχι έτοιμα για κατεδάφιση.

Προχωράω και λίγο πριν ανοίξω την πόρτα κοιτάω πίσω μου με το ένστικτο ότι κάποιος με παρακολουθεί, αλλά το μόνο που αντικρίζω είναι το απόλυτο τίποτα .

Ανοίγω την πόρτα και τότε ακουω πυροβολισμούς, οι οποίοι έρχονται από το μέσα δωμάτιο .

Εγώ εντωμεταξύ έχω μείνει στιλή άλατος .

Κλείνω το στόμα μου για να μην βγει κάποια τσιριδα και καταπίνω τους λιγμους μου.

Αρχίζω και κάνω βήματα προς τα πίσω ...όμως λίγο πριν φτάσω στην πόρτα και την ανοίξω, ένα χέρι με αρπάζει βίαια από τον καρπό και με κολλάει με δύναμη πάνω στον τοίχο.

Το πρόσωπο του άντρα που με κρατάει με δύναμη κολλημένη πάνω του ,μου θυμίζει αρκετά το πρόσωπο του άντρα από το σημερινό όνειρο.