Ματωμένη Καρδια

part 22

Παρελθόν (Ελπίδα=17 χρόνων)

D: Λοιπόν παιδιά σήμερα θα βγούμε όλοι μαζί.

Είπε ο Ντάνιελ και τότε όλοι άρχισαν να ζητωκραυγάζουν και να χτυπάνε παλαμάκια.

Ε: ωραία η πρότασή σου Ντάνιελ, αλλά εγώ δεν μπορώ να έρθω.

Σηκώνομαι όρθια και παίρνω την τσάντα με τα πράγματά μου και κατευθύνομαι προς την έξοδο.

D: δεν κατάλαβες καλά Ελπίδα, δεν σε ρωτησα απλά στο ανακοίνωσα.

Ε: καλά καλά Ντάνιελ ότι πεις.

Είπα και έφυγα χωρίς καν να τον αφήσω να συνεχίσει τον διάλογο που είχαμε αρχίσει.

...

Μόλις έφτασα στο σπίτι μου, πήγα και καθησα στο πλατύσκαλο της εξώπορτας.

Δεν ήθελα να μπω μέσα.

Δεν ήθελα να θυμηθώ όλες τις καλές αναμνήσεις με τον αδελφό μου.

Δεν ήθελα να αντικρίσω την μητέρα μου. Την προηγούμενη φορά που της είχα ανοίξει το θέμα αδερφού,μου είπε ότι αυτή δεν πρόκειται να τον δεχτεί πίσω, ακόμα και αν γυρίσει.

Δεν ήθελα να θυμηθώ το γράμμα που μου είχε αφήσει ο αδερφός μου στο κρεβάτι του.

Πολλά δεν ήθελα να θυμηθώ, αλλα δυστυχώς έπρεπε να μπω μέσα στο σπίτι και όλες οι αναμνήσεις που είχα από εκεί να έρθουν κατευθείαν πάλι μέσα στο μυαλό μου.

Μετά από το ατύχημα που είχα και την διαμονή μου στο νοσοκομείο, Ο Ντάνιελ δεν με άφηνε να πηγαίνω πουθενά μόνη μου και με έχει αναγκασεί να μένω στο σπίτι του.

Ωστόσο τώρα θέλησα να πατήσω το πόδι μου εδώ, επειδή ήθελα να του σπάσω λίγο τα νεύρα.

Ξαφνικά ακούω έναν ήχο από το κινητό μου.

Το ανοίγω και βλέπω ότι ο Ντάνιελ μου έχει στείλει μήνυμα.

Γελάω με το όνομα που του έχω βάλει και το ανοίγω.

Από ηλίθιο ελέφαντα:

Που είσαι;

Εγώ: σπίτι μου.

Από ηλίθιο ελέφαντα:

Το βράδυ να είσαι έτοιμη,  θα έρθω να σε πάρω.

Εγώ:Ονειρέψου

Από ηλίθιο ελέφαντα:

εσύ ονειρέψου .
είσαι δεν είσαι έτοιμη και με τις πιτζάμες να είσαι που λέει ο λόγος θα έρθεις με το ζόρι.
στις 9:00 να είσαι έτοιμη.