Ματωμένη Καρδια

part 26

Οπτική πλευρά Ντάνιελ

...

Και μπαίνει μέσα η Ελπίδα με άλλους δύο άντρες.

Την βλέπω μετά από τόσο καιρό.

Την παρατηρώ καλύτερα, έχει αδυνατίσει πάρα πολύ και το πρόσωπό της φαίνεται ταλαιπωρημένο και κουρασμένο.

Είναι γυμνή και το σώμα της εχει υπερβολικά πολλούς μώλωπες.

Ελπίδα μου τι σου έκαναν τόσο καιρό;

Πως έχουν κάνει έτσι το όμορφο στοματάκι σου;

Έχεις περάσει τόσα πολλά και εγώ ηλίθιος δεν μπορούσα να σε βρω.

Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό  ότι θα σε κράταγε φυλακισμένη ο προην καλύτερός μου φίλος.

Ελπίζω να μπορέσω να σε κρατήσω πάλι στην αγκαλιά μου και να σου ζητήσω όσες πιο πολλές φορές μπορώ συγνώμη.

Να σου ζητήσω συγνώμη για όσα πέρασες εξαιτίας μου.

Να σου ζητήσω συγγνώμη για τον θάνατο του αδερφού σου.

Για όλα σε πέρασες αυτό το χρονικό διάστημα που ήσουν μακριά μου.

Μετά από λίγα λεπτά μπαίνουν στην αίθουσα που βρίσκεται η Ελπίδα άλλοι δύο άντρες ποιο εύχομαι και οι μεγαλόσωμοι από αυτούς που είχαν φέρει την Ελπίδα μου.

Χαιρετάνε τον Ίαν και μετά από λίγο βγάζουν ο καθένας από ένα όπλο.

Εν τω μεταξύ οι δύο άντρες που κρατάνε την Ελπίδα έχουν χλωμιάσει.

Κάτι δεν μου αρέσει στην συμπεριφορά τους...κάτι δεν κολλάει σε όλη την υπόθεση... κάτι δεν πάει καλά.

Ι: προδότες.

Λέει ο Ίαν και πριν προλάβω να συνειδητοποιήσω τι γίνεται, οι δύο άντρες έχουν πέσει νεκρή στο πάτωμα και το κοριτσάκι μου κλαίει και τσιρίζει από τον φόβο.

Από την απόγνωση και από την ταλαιπωρία που νιώθει όλον αυτόν τον καιρό.

Κλείνω τα μάτια μου....

Δεν μπορώ να παρακολουθώ όλα αυτά τα γεγονότα.

Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα.

Οι ηλίθιοι με έχουν δέσει σε μία καρέκλα τόσο σφιχτά και δεν μπορώ ούτε καν να κουνήσω τα χέρια μου.

Συγνώμη Ελπίδα... Δεν μπορώ δυστυχώς να σε βγάλω από εκείνο το δωμάτιο.

Ι: και ακόμα δεν είδες τίποτα Ντάνιελ .