Siyahın Mavi Işığı

7. Bölüm

"Alışmak zorundayım,üzülmemek diye birşey yok üzülmek zorundayım"..

Multimedya;Aras

Aslı...

Herkesin inişli çıkışlı zamanları olur.Hani  derler ya su akar yolunu bulur benim hayatımda akan suyun önünde aşılması gereken birden fazla engel vardı ve aşmaya çalıştıkça bir yenisi daha çıkıyordu.Aşkta ve savaşta her şey mübahtır derler büyüklerimiz. Savaştıkça gücüm tükenmişti aşkta ise....

Aşk karnında kelebeklerin uçuşması yada onu görünce kalbinin yerinden çıkacak gibi atmasıdır. Ama aşk kalbini paramparça eden seni enkaza çeviren ruhunu parçalayıp en karanlık yerlere sürükleyen gözyaşlarının birer cezadan kalp ağrısı çektiğin bir şey.Peki benim aşkım ne? Bu iki aşktan hangisi benimki?Benimkiise bir imkansızdan farksızdı.O siyah'dı ben ise mavi.O ateşti ben ise su.O soğuk umursamaz ben ise sıcak kanlı değer veren biriydim. Biz diye birşey olması imkansızdı. Biliyorum zıt kutuplar birbirini çekerler ama bizim birbirimizi çekebileceğimiz hiç bir şeyimiz yoktu.

Boş boş tavanıma bakıp bir an önce bu cehennemden kurtulmam gerekiyordu.Gün geçtikçe anaannemin nefretini daha çok iliklerime kadar hisseder oldum.Kavganın üstünden bir hafta geçmişti ve herşey kaldığı yerden devam ediyordu.Üç gün sonra artık izmire geri dönüyorduk ve evin içinde hiç bitmek bilmeyen bir koşuşturma devam ediyordu. Kavgadan bu yana ne alp nede demir ortalıkta görünüyordu. En son aras alpi duvara fırlatıp bir ton küfür savurup elimi turup hem demire hemde alpe götererek "  bu kızın elini tuttukça yanında var olduğum sürece yakınına yaklaşamazsın eyer ona zarar vereniniz olursa iki katını yapar hiç acımam" deyip elimi sıkıp peşinden sürükleyerek bulunduğumuz ortamdan gitmiştik. O günden beri aras eski arastı. Ne benimle konuşuyordu nede samimi.Bu hali daha iyi aslında. Bana samimi davrandıkça gözlerimin içine bakıp yada bir temasta bulundukça duygularımı düşüncelerimi karıştırıyordu. Bu çok kötü bir durum. Hiç düşünmemem geren şeyler düşünüp hissetmek çok tuhaf.

Demirle nişan meselesine gelirsek demir istemediğini başka birini sevdiğini söyleyerek bu konu kapanmıştı.Tabii bizim bütün aile bu duruma sevinmişti tek bir kişi hariç. Tahmin etmemek zor değil. ANAANNEM!! O kadar sinirlenmişti ki demir ve dedesini evden kovdu bir tonda bana laf sokup evden atmıştı. Benimde işime gelmişti. Ağaç evimde sessiz sessiz 1 hafta geçirmiştim.Bizimkilere allahtan yalnız kalmak istediğimi söylemiştim yoksa onlarda benimle beraber kalıcaklardı.Onlarıda anlıyorum özellikle kuzenlerimi üzülüyorlar bu duruma.Çünkü onlara karşı böyle davranılmıyor ve ayrımcılık olmuyor.Bana yapıldığı için onlarda üzülüyor.Aslında alışmıştık ama bu son olanlardan sonra onlarda taraf almışlardı artık ve tepkilerini ortaya koyuyorlardı.

Odamın kapısı tıklatıldığı zaman bakışlarımı o yöne çevirdim.İçeri selin girip kendini yatağa atıp bakışlarını bana çevirmişti.Bir şey söyliyecek bir hali vardı ama kararsız gibi duruyordu. Kaşlarımı çatıp  noldu gibisinden başımı sallayınca derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

- Atakanların burada bir otelleri varmış ve ihalle işi varmış yarın.Sunumuda atakan yapması gerekiyor çünkü otel atakanın üzerine.Atakanda bizim yardım etmemizi istiyor.Slayt işi alide konuklarla ilgilenme bende yemek işi arasta ve sunumu atakan yapıcak.Sen ise bir günlüğüne asistanı olucaksın.Tabii istemezsen anlarız sorun değil onuda ben yaparım.