"secret witch"

chapter 11

Wszyłam z klasy i chciałam pobiec do Adriana , ale wygłądał jakby był zajęty czymś ważnym .
Nieważne i tak musiałam powiedzieć o całej randce przyjaciółce . Od tamtego czasu poczułam potrzebne odnowienia naszych więzi . Szybko zmierzyłam do Gabi , żeby znowu pogadać. I przy okazji wspomnieć o niezwykłym wczorajszym przerzyciu.

Ale ciągleg nie przestałam myśleć , o Adrianie .  I o czym mnie zapytał. Wiedziałam , że to na pewno nie jest typowy bad boy. Gdyby taki był to już dawno wylądowałam bym u niego w łużku... Albo odmówiłabym i dając mu  plaskacza powiedziałabym , że jest najgorszym dupkiem . Ale w jego przypadku raczej wybrałabym tą pierwszą opcję. W każdym razie na pewno nie chciałam zakończyć naszej znajomości tak szybko .  Zawsze miałam  go w głowie i nie wiedziałam jak się go pozbyć .

- hejka , możemy pogadać ? - spytałam się .

- No hej.. co chcesz ? - odpowiedziała tak jakby chciała , żeby się w końcu od niej odwaliła.

- chodzi  o to , że bardzo bym chciała cię przeprosić , za to , że cię tak po prostu zostawiłam. Nie zaslugiwałaś na to ... Ale..

- stop , stop , stop . TAK ? masz jakieś - ale ? Nie wiesz , co przez ciebie przeżywałam . Wiesz , co ? Myślałam , że jeszcze się zmienisz . Przyjdziesz , pocieszysz mnie , gdy najbardziej tego potrzebowałam . Myślałam , że zachowasz się jak najlepszą koleżanka . I co ? Oczywiście , się myliłam.  I ty teraz prawie trzy miesiące po tym jak nagle zniknełaś z mojego życia , chcesz to naprawić . O,  tak ! Przez zwykle przeprosiny . Wypraszamy sobie , że myślisz , że będę taka naiwna . Już dawno tobie nie ufam . W każdym razie dzięki za zapoznanie mnie z kornelią jest o wiele lepsza od ciebie . Hmmm... przynajmniej w tym mnie nie zawiodłaś.

- Proszę ... Wysłuchaj mnie ...

- Nie chcę mi się taracić słów ani mojego cennego czasu  na taką szmatę , jak ty . Mam nadzieję , że wszystko sobie wyjaśniliśmy .

I po prostu odeszła . To było okropne usłyszeć to od swojej dawnej przyjaciółki. Moja nadzieja z każdą sekudą malała . A po tym przyszedł smutek  i niezmierny ból . Czulam tysięce szpilek na sercu . Nie wiedziałam , co zrobić . Pomyślałam , o Adrianie i przszedło mi na myśl jedno miejsce . Z całym stanem w którym się znalazłam , poszłam na boisko szkolne . Niespodziewanie znalazłam tam Adriana.  Nie chciałam , żeby był moją odskocznią ,więc nie poszłam do niego tylko usiadłam na ławce i oczmi pełnymi łez zaglądnęłam do telefonu. Weszłam w galerie i popatyszala. Na nasze zdjęcia . Na twarz pojawił się lekki uśmiech . Nagle usłyszałam kroki zbliżającego się Adriana . Szybko , wyszłam z galerii i weszłam na Insta . Przeglądając moje zdjęcia .  Wkrótce potem przyszedł do mnie Adrian i usiadł tuż obok mnie .

- Co się stało ... Nie wyglądasz dobrze ... Pamiętasz , że możesz na mnie liczyć .
( I wtedy położylam głowę na jego ramieniu , a on lekko się uśmiechnął )

- No po twoim głosie to widać , że
I ty nie czujesz się idealnie . Co się stało ? - spytałam

- Nie najlepiej . Wysyłali do mnie karteczki , że niby nie jestem już nad boy i ogólnie wkurzali mnie chodzi ,  o to że przyłapali mnie z tobą i śmieją się że mnie , że nigdy nie będę mieć z tobą nic bliskiego . Ale to tak nie jest ... Po pierwsze jesteś jednyną dziewczyną , która tak bardzo mnie zmieniła . Już wolałabym zrezygnować z nich niż z ciebie . A po drugie to prawda . Nie jestem już bad boy'em. Zmieniłem się tak dla ciebie .

- też wcześniej , słyszałam od Gabi , że właśnie taki jesteś.  I że mam na ciebie uważać... Ale w głębi duszy zawsze chciałam pójść z tobą na randkę i to była najlepsza w moim życiu .

I w tedy nasze usta zbliżyły się do siebie . I wymieniliśmy między sobą więcej niż tysiąc słów . Nagle poczułam znaną magię ... Która ogarnęła całe moje ciało . Niestety ta chwila trwała , krócej niż inne chwilę.

- wiesz , naprawdę mi na tobie zależy . Chętnie przyjdę do ciebie na wigilię . Od zawsze chciałam ci to powiedzieć...

- A ja przysięgam , że cię już nigdy więcej nie zostawię .

I przytuliliśmy się a potem trzymając się za ręce poszliśmy do budynku szkoły.