Liam her zaman geldiğimiz doğa ile iç içe olan, şehirden uzak mekana arabayı sürerken yol boyunca ağlamıştım. Oraya vardığımızda Liam'a masaya geçmesini söyleyip tuvalete ilerledim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra yanına döndüm. Garson kız her zaman ki güler yüzüyle karşılasa da benim yüzümü görünce endişeyle konuştu.
"Sen iyi değilsin, yoksa bu yakışıklı seni üzdü mü? Eğer öyleyse söylemen yeter hemen kaynar su ile yakabilirim" böyle bir şey yapmayacağını bildiğimden ve beni neşelendirmek için yaptığından dolayı gülümsedim. Liam ve benimle arkadaşı gibi ilgilenir hatta bazen ısrarlarımıza rağmen para bile almazdı.
"Hey merak etme Jade Liam'ın neden üzgün olduğumdan bile daha haberi yok. Ben çok açım kahvaltı ve bana kahve getirir misin?" başıyla onaylayarak Liam'a baktı. "Bende açım ve kahve istiyorum. Yalnız kahveyi üzerimde değil fincanda almayı tercih ediyorum" Jade Liam'ın esprisine gülerek yanımızdan ayrıldı. Liam'a döndüğümde hala bana endişeli bakıyordu. Yanına oturup sarıldığımda kolları bunu bekliyor gibi hemen etrafımı sardı.
"Betty neyin var artık çok fazla endişelenmeye başlıyorum"
"Lydia'nın son zamanlardaki bana olan tavrını farketmişsindir, bu sabah da beni hayatında ve evinde istemediğini Bob amcaya bağırarak söylerken duydum. Zayn'e bir süredir aşık ve bunu benden başkası bilmiyordu ama Zayn nasıl oldu bilmiyorum öğrenmiş ve Lydia benim söylediğime inanıyor"
"Bu kız kafayı mı yemiş, senin sır saklayan biri olduğunu bilmiyor mu?" omzumu silktim.
"Bilmiyorum, tek bildiğim artık o evde kalmak istemediğim" telefonumdan gelen zil sesi ile konuşmamız bölünmüştü. Ekrana baktığımda Zayn'in ismini görünce sıkıntıyla nefes verdim. Sesimi neşeli tutmaya çalışarak aramayı yanıtladım.
"Hey Malik?"
"Güzelim nereye kaçırdı o it herif seni?"
"Başbaşa kahvaltı yapmaya geldik ve sen nereden biliyorsun birlikte olduğumuzu?"
"Sizi almaya geldim ama evdeki hava hiç hoşuma gitmedi ve içimdeki ses senin kaçtığını söylüyor o yüzden konum at geliyorum"
"Problem yok merak etme ama tabii ki gelebilirsin. Kahvaltı için her zaman geldiğimiz yerdeyiz" cevap bile vermeden telefonu suratıma kapattığında başımı Liam'ın göğsüne gömdüm.
"Seni suçlaması ve bu gösterdiği tavır çok saçma, ben konuşmalarınızı şans eseri duydum ve üstüne dün barda sarhoş haliyle kendini ele verdi. Böyle yapacağını bilseydim gidip bildiğime dair konuşmaya çalışmazdım"
"Her neyse Zayn olan oldu artık senin suçun değil, orada kendimi rahat hissetmiyorum zaten. Şuan tek problemim kalacak yer bulmam"
Zayn ve Liam aynı anda bana bakıp gözlerini devirdiklerinde ikisininde koluna vurdum. "Eğer gözlerinizi oymamı istemiyorsanız bana bir daha gözlerinizi devirmeyin, çok ciddiyim"
"Niall, Louis, Harry, Zayn ve bizim evimiz varken nerede kalacağını problem etmen sence de saçma değil mi? Hatta hepsini boşver benim yanımda kal hem hiç ayrı kalmamış oluruz" sırtım göğsüne yaslı olduğu için omzumdaki kolunu daha çok bana sardı.
"Ailen çok sık gelip gidiyor ve ablan benden oldukça nefret ederken ihtimal dahilinde bile değil seninle yaşamam" Zayn bıkkınlıkla aramıza girdiğinde surat ifadesi çok komik görünüyordu.
"Kesin artık çenenizi. Betty'nin artık bizim evden başka bir yerde kalmasına asla izin vermiyorum. Hem ben izin versem bile babamlar gelip beni öldürürler. Kocaman evde tek bırakıldım. Betty hem bana ev arkadaşlığı eder hemde bu herif" burnunun ucuyla Liam'ı gösterdi. "arada gelir bizimle kalır. Ne halt ederseniz edin bu iyiliğimi de unutmayın."
