Beni ben yapan aileme;
sevdiklerime,sevenlerime,
ve Karışamayan insanlara...
02.04.23
______________________
İÇİNDEKİLER
1-Karışmayan Sular-
2-Sızlayan Vicdan-
3-tanıdığım yabancı-
4-Bilmediklerin-
5-Çilekli Pasta-
6-Verem Gibi-
7-Seninle Kavgam-
8-Benim Kâbusum-
9-Soyum Rahat-
10-Alevler İçinde-
11-Açılan kapılar-
12-Attığım kulaçlar-
13-Yakın gelecek-
14-Hastalıktan Yıkılıyorum-
15-Kendime Kızıyorum-
16-İyiliğim İçin-
17-Yarı İnsan-
18-Kırıklarım-
19-Perperişan-
20-Acımak-
21-Karışıyorum-
________________________
KARIŞMAYAN SULAR
Birbirine karışmayan nehirler ,denizler ve okyanuslar başlığı altında yazılmış, bir makale okumuştum, hayranlıkla düşünmüştüm üstüne . İkiside su işte , nasıl karışmazlar diye kafa patlatmıştım .
Aslında , bunun en yakın örneklerini her gün görüyordum . Suyun da insanlar gibi kendine has bir karakteri vardı , hani bazen insanlarda birbirine karışamaz ya ,bunuda birbirine karışmayan sulara benzetirim . Bu benzerliği ,oturup düşünme fırsatı bulduğumda fark ettim Suyun ve insanın benzerliğini.
Böyle detayları oturup düşünen ,kendi içinde ayrıştıran, öğütler dinleyen biri değildim . Benim aksime hayatın gerçekliğini tüm çıplaklığıyla gören dedem , yaşamak için hayata karışmak onunla hemhal olmak lazım der . Ben tüm gerçekliklerden uzak dünyam içinde yaşarken , dedemin bu sözleri bir kulağımdan girip diğer kulağımdan çıktı . O zamanlar kendimce dört dörtlük olan hayatım ,oturup sorgulamamın önüne geçen şeylerden biriydi , belki de bahanem . Ben ayağımdaki pahalı ayakkabılarla ipek halılarda yürür, önüme gelen yemeğe burun kıvırır ,kıyafetini beğenmediğim insanla konuşmazdım benim değer biçme olayım parayla ilişkiliydi . Şımarıklık mı ? bilmem... şımarınca böyle oluyorsa şımarıklık , inkar edemem .
Bir insanın ne kadar parası varsa o insan benim için o kadar insandı , bende sular gibi karışamazdım insanlara , kendime, gerçeklerime .
Şimdi bu düşüncelerimden eser kalmamışken , kendimi zannımca düzelme yoluna sokmuşken eski anıları aklımda dolandırdığım için bile utanıyorum kendimden . Çünkü çok değer verdiğim para bazı şeyleri onaramadı , on iki kişilik masayı dolduramadı . Uzun ahşap masanın en sonundaki sandalyeyi izleyerek tabağımdaki yemeği bitirdim , ağzımı sildiğim peçeteyi boş tabağa fırlattım . Yemek yemek artık vakit geçirmek için yaptığım bir şeydi eskisi gibi iştahlı değildim , belime bol gelen pantolunu biraz yukarı çektim bu süreçte bir kaç kilo verdiğimin de farkındaydım ,ama şu anlık bu durumu kafama takmıyordum.
İki üç yıl öncesinde kilom sırtımda adeta kamburken , bu denli kilo verseydim, inanın benden mutlusu olmazdı . Masadan ağır hareketlerle kalkıp oturduğum sandalyeyi yerine ittim . Ben masadan kalkar kalkmaz bekleyen iki yardımcı ,masayı toplamaya giriştiler .
Göz ucuyla onları izledim bir ay kadar önce onlara izin verilmiş , evdekiler çağırana kadar gelmemeleri söylenmişti. Çalışmasalarda maaşları yatmıştı , dün geldiler . Hoş onları ben çağırmamıştım ama , bi bakıma geldikleride iyi olmuş evde bir kaç insan görmüştüm . Hâlâ sabahki şaşkınlıklarını üstlerinden atamamış , garip ifadelerle hareket ediyorlardı . Çünkü sabah buraya geldiklerinde , beni burada bulacakları akıllarının ucundan geçmemişti haklı bir şaşkınlıktı. Geldiklerinde kendi kahvaltımı yapmış bulaşıkları yıkıyordum . Onların gözünde aşşağı yukarı nasıl bir insan olduğumu tahmin edebiliyorken beni o halde gördüklerinde şaşırmışlardı ,ama bence en çok evde olduğuma şaşırdılar. Bende onları görünce şaşırdım ,onları çağırmamıştım bile . Ama yıkadığım son tabağı tezgaha bırakıp ardıma döndüğümde ,dördüde orda ardımdaydı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karışmayan Sular
Romanceİnsanlar büyür, değişir. Bu gelişim hiç bir zaman kolay olmaz. Eksikler kolay tamamlanmaz . Boş yakarışlar işe yaramaz, insan hayatın hızlı akışına alışamaz bazen karışamaz. Pek çok insan kendine bile karışamaz, bunu fark bile edemez, bende fark e...
