" kızım saatlerdir bekliyoruz biz bile zor gördük seni , gelseler bile boşuna olucaktı " anladım dercesine kafamı salladım bir an önce eve gitmek istiyordum .
Hastaneden taburcu olup eve geleli neredeyse üç saat olmuştu, babam dedeme olanları çalışma odasın da anlatmış, dedem yanımda bir daha konusunu açmamıştı. Üzerimdeki yorganın altına iyice sindim karanlık odayı komidinin üzerindeki abajurdan yansıyan loş ışık ışıtıyordu kafam da bir sürü düşünce bir biriyle çelişiyordu,olduğu sırt üstü yattım odamın kapısı tıklandı içeriye Emel girdi .
" Ahu hanım sizi görmek istiyor " biraz doğrulup arkama yaslanırken " gelsin tabi " dedim. Emel odadan çıkarken ahu içeriye girdi elindeki çiçek buketini yatağın diğer tarafındaki komidinin üzerine bırakıp benim yattığım yere doğru geldi " çok korktum imer sen öyle yalın ayak evden çıkıp giderken ben elimdeki telefonla üstümdeki bornozla donup kaldım . Sonra nasıl üzerimi giyindim nasıl o eve geldim inan bilmiyorum eve girdiğimde bir adam veranda da ellerini başının arasına almış denizi izliyordu , taksiciymiş sonra öğrendim " o gün olanlar gözümün önünden geçti " o ara ambulanslar ve sahil güvenlik geldi .
O ambulans sirenleri hala kulağımda çınlıyor seni bulup çıkarttıklarında umudumuz yeşerdi Nazı da bekledik.ama hala bir haber yok . Keşke bunu yapmasaydı ölümü kendine kurtuluş görmeseydi . Nerdeyse otuz üç saat oldu artık onun için bir umut besleyemiyorum umarım bedeni bulunur ." Kafamı salladım " umarım " dedim. " Seni burda görmek benim için ne ifade ediyor bilemezsin . Aksi olsa kendimi hiç affetmezdim " kafamı iki yana salladım " aksi olsa senin bir suçun olmazdı. " Neden atladın " sorduğu soruya pişman olmuş gibiydi fazla beklemeden içtenlikle aklımdan geçenler ağzımdan döküldü
" O an sanki karşıma bir fırsat çıktı . Kendime , kendimi kanıtlamak istedim, ölüm pahasına .Nazla o dalgalar arasında birbirimize tutunduğumuzda kendime olan kırgınlığım bitti " gözlerimden gözlerini ayırmadı elini elimin üzerine koydu " Keşke Naz'da çıksa o denizden geçen o kadar saate rağmen çıksa " kafamı salladım " keşke ". Yatağın kenarından kalkıp pencereye yürüdü kolundaki saate baktı " nerde bu çocuk " dalgın dalgın tekrar bana döndü " birini mi bekliyorsun "dedim " Caner , siz geçin gelicem demişti . Ben Birkan ve Görkemle geldim" yataktan kalkıp ona yürüdüm " Gelicem dediyse gelir" dedim tam o sıra da odamın kapısı tıklandı " kızlar müsait misiniz" kapının ardından gelen bu ses Birkan abiye aitti.
" Gelebilirsiniz " dememle kapı açıldı, Birkan abi çekingen bir tavırla önce kafasını içeriye soktu ahu ablayı görünce " Geçmiş olsun imer" diyerek içeriye girdi .Hemen ardından Görkem girdi yüzüme bile bakmadan kapının kenarına yaslanıp yarım ağız " Geçmiş olsun " dedi bu muydu, Ahu nun aşkından ölüyor dediği çocuk . Kesin onlarla kafa bulmuştu . Birkan abi Ahuya döndü " biz çıkalım İmer dinlensin dedi Ahu yanıma gelip hafifçe sarıldı "yarın yine gelirim " kafamı salladım onlar odadan çıkarken Görkem hala kapının yanın da duruyordu ona baktığımı fark etmiş olucak gözleri beni buldu bir müddet sessizce yüzüme baktı açtığı ağzını geri kapattı kim bilir neyi söylemekten vaz geçti , odadan çıkmak üzere arkasını dönmüştüki durakladı bense odanın tam ortasında onu izliyordum bir anda tekrar bana döndü bana doğru yürüyüp tam önümde durdu çatık kaşlar kızarmış gözler , fazlasıyla yıpranmış görünüyordu . " iyi misin " dedi .
Sorusuna cevap vermeden bana sarıldı .beni saran kollar öksürme sesi ile yavaşça çözüldü o hala bana bakarken ben Görkemin arkasında duran Caner ve Eceye bakıyordum.Caner de sadece Görkeme bakıyordu "Yanlış bir zamanda geldik sanırım " diyen Ece , Canerin" Saçmalama Ece" demesi ile sustu. Görkemin sarılmasını beklemediğimden affallamış kendimi zar zor toparlamıştım.Canere döndüm parmağımı Eceye doğrultup "O neden burda " dedim . Caner bana bakmıyor hala Görkemi izliyordu , ona bakarken " ziyaret için geldi" deyince omuz çektim " Ondan hiç haz etmediğimi biliyorsun "Caner pek beni dinliyor gibi durmuyordu. Görkem omzunun üstünden umursamaz bir tavırla ardına döndü Canerle bir müddet bakıştılar Görkem tekrar bana dönüp " ben içeri geçiyim " dedi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karışmayan Sular
Romantizmİnsanlar büyür, değişir. Bu gelişim hiç bir zaman kolay olmaz. Eksikler kolay tamamlanmaz . Boş yakarışlar işe yaramaz, insan hayatın hızlı akışına alışamaz bazen karışamaz. Pek çok insan kendine bile karışamaz, bunu fark bile edemez, bende fark e...