Mavi Dolunay Dünyası

4- Öfke Ve Kıskançlık

(Bölüm şarkısı:
Kim kyung hee- stuck in love )

"Bu arada teşekkür ederim, Mavi..."

Tekrar yanıma yaklaştı. Ve yüzüme doğru eğildi, eğildi ve eğildi...

"Sanırım birileri kovulmak istiyor.!"

Hemen Maviyi ittirdim ve Kutsal hanımın yanına ilerlemeye başladım.

Bu iyi oldu. Çünkü şu an kalp hızımın yükselme hızıyla,  yüzümün kızarma hızı kapışıyordu.

°°°

İşten çıkmış eve doğru yürüyordum.
Kafamın hala idrak edemediği olayları düşünüyordum. Düşündükçe de kafayı yiyormuşum gibi hissediyorum.

Evin kapısına geldiğim sırada kapıyı açık gördüm. Elimi kapının koluna götürüp ittirdim.

İçeriye göz gezdirdim. Her şey dağılmış, kırılmış , devrilmiş bir şekilde karşımdaydı.

Ev nasıl bu hale geldi?
Amcamla yengem evde değil gibiydiler.

Hırsız mı girdi eve? Hemen koşar adımlarla evi talan ettim. Ama kimse yoktu.

Nefes nefese kalmıştım. Ve çaresizsilik içinde etrafa bakıyordum.

Gözümden bir damla yaş firar etti.
Kolumun tutulduğunu hissetim.

Hırsız beni öldürecek.

"Bana hırsız demeyi kes artık." dedi. Tanıdık gelen ama bir o kadar alışamadığım uzaktan gelen ses.

"Mavi..." dedim. Rahatlamıştım.

"Sen iyi misin? Ne ol-" sözünü tamamlayamayarak etrafı süzdü.

Ardından bana baktı. Ve gözlerime odaklandı. Sinirli bir şekilde bakıyordu. Niye böyle bakıyordu?

Kolyemi tuttu. Ve gözlerimi kapattı.
Ardından gözlerimi  açtığında farklı bir yerde olduğumuzu gördüm.

Hala bana aynı şekilde bakıyordu.

"B-burası n-neresi?"

"Güvendesin!" dedi. Biraz yüksek bir sesle.

Gözleri sanki içimi okumak ister gibi bakıyordu. Biraz öfke ve biraz da derin bakıyordu. Bu niye beni korkutuyordu.

"Bana öyle bakmayı kes!" dedi. Normalde benim ona sormam gerekiyordu. Ve niye bu kadar yüksek sesle konuşuyordu.

"Sen bana öyle bakmayı kes!" bende ona aynı şekilde Karşılık verdim.

"Nasıl bakıyorum?" dedi birden normal bir sesle.

Beni öldürmek ister gibi...

"Hiç..." dedim. Konuyu kapatmak ister gibi.

"Burası senin evin mi? " diye başka bir soru sordum.

"Şimdilik evet."

"Benim geri dönmem gerekiyor. Amcam ve yengem ortada yok. Ayrıca ev çok kötü bir halde."

Arkasına döndü ve bulunduğumuz odadan çıktı.

Bu neydi şimdi? Beni duymamazlıktan mı geliyor. Onu arkasından takip ettim. Mutfak olarak tahmin ettiğim yere girdi. Kapıdan ona bakıyordum.

Sert bir şekilde dolabı açtı. Ve Sert bir şekilde geri kapattı. Şimdi çekmecelere aynı şeyi yaptı. Bende çıkan ses yüzünden her defasında gözümü kırpıyordum.