songfick 🖤
agust d 🎹
suga's playlist 🥀
痛 - ból
Co czuł jeden z najwybitniejszych raperów, gdy spisywał swoje życie w tekstach piosenek? Jak bardzo odkrył się przed fanami i zespołem? Co kryło się w jego głowie, gdy o 5 rano wychodził ze studia? C...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
złapanie w biegu mrożonej americano, przeczesanie wysuszonych włosów w lustrze i krzyknięcie, że kierowca przyjechał. rutyna. tam gdzie dla reszty wszystko się zaczyna, on powinien kończyć. nieprzespana noc, zamknięty laptop i bałagan na podłodze studia. to stamtąd yoongi wyszedł o siódmej rano, dlatego teraz jego kroki do samochodu są tak wolne. podąża za liderem.
każdy kogo mija zaczyna go oceniać — zbyt blada cera, worki pod oczami i niemiły ton. zmęczenie i senność biją po twarzy, a w tym wszystkim więcej jego niż doskonałego, koreańskiego idola.
ciężkie kroki w pustym korytarzu firmy. cała siódemka idzie do sali treningowej, której drzwi wiele razy miał zamiar rozwalić. w kółko te same piosenki, choreografia, wyćwiczone miny do wielkiego lustra — tego przecież chciał. debiutu, sławy, pokazania że muzyka też może go utrzymać.
rap robi się mechaniczny, choć kiedyś był jak oddychanie: płynny, niewymuszony, potrzebny. nadal pamięta eliminacje, telefon o przyjęciu i wyjazd z daegu.
seul był spełnieniem marzeń. ucieczką od choroby, niepowodzeń, szkoły średniej.
wszystko zaczęło kręcić się wokół kasy. geniusz z milionami na koncie, o którego pracy nikt nie wie... co robił, aby przeżyć? oszczędności, wydatki, głód.
dlatego uciekł i dlatego pracuje. potrzebował sukcesu, potrzebował determinacji, aby teraz brzydzić się wypłatą. wszystko kręci się wokół wonów. czy to sława, czy pozycja, czy godność.
pracował, zadebiutował, a teraz siedzi z rodziną, pijąc tanie soju.
