Sweet Distraction: Alejandro Buenaventura ✓ [Completed]

Chapter 5

     KAKALAPAG lang ng eroplanong sinasakiyan nila Alejandro sa Ninoy Aquino International Airport.

"Mom, mag CR lang ako." pagpapaalam nito.

"Sure, anak. Bilisan mo baka kasi dumating na yung driver natin." tumango naman ito bilang pagsang ayon.

Habang naglalakad si Alejandro papunta sa CR, tila may isang taong pamilyar sa kaniya. Agad siyang tumakbo papunta sa babaeng 'yun.

"Raquel" sabi niya sabay hawak sa braso ng babaeng iyon upang iharap sa kaniya.

"Excuse me?" laking gulat niya na ang babaeng hinahanap niya ay hindi pala iyon.

"I'm sorry, akala ko ikaw yung friend ko." tiningnan lang siya ng babae at agad na nagpatuloy sa pupuntahan nito, ganun din ang ginawa niya matapos niyang mapahiya. Napangiti nalang siya sa nangyare.

     PAGKAPASOK niya sa CR, isang babae at lalaki ang narinig niya na tila ay may ginagawang milagro sa loob ng CR.

Natawa na lamang siya sa naririnig at tsaka umihi. Sinubukan niya itong silipin dahil may nakaawang na butas at kitang-kita nga niya ang dalawa na nagrarambulan sa loob, nakahawak ang kamay ng lalaki sa bibig nito upang hindi gaang mag-ingay.

Agad siyang lumabas ng Mens Room at pumunta kung saan naghihintay ang nanay at kapatid niya.

"Mom, nandiyan na daw yung driver, nag-text kasi sa akin."

"Okay let's go, Dion tara na at para makapagpahinga kana, ikaw din Alejandro. Faster" ani ng kanilang ina.

MAKALIPAS ANG ILANG ORAS...

"Ayan na nga ba ang sinasabi ko sa iyo, Nicholas! Sige, pabayaan mo nalang sarili mo! Puro ka kasi trabaho, you should take care of your self. Hindi habang buhay kasama mo ako sa tabi mo!" singhal nito.

"Ma, ang OA. Lagnat lang ito guwapo ako, kaya anong palag nito sa akin."

"Yuck, talaga ba?" singit naman ni Alejandro. Sinamaan siya ng tingin ni Nicholas, nagpaalam siyang magpapahinga muna dahil sa layo at tagal ng biyahe.

Pagpasok niya sa kuwarto niya, iniligpit niya muna ang gamit at damit na nasa maleta niya at pagkatapos ay humiga. Ipinikit ang mata at hindi pa nakuntento kaya nagpatugtog siya ng isa sa mga paborito niyang kanta sa tuwing nag-iisip siya.

Now Playing: A Little Braver
By: New Empire

With December comes the glimmer on her face

And I get a bit nervous
I get a bit nervous now

In the twelve months on I won’t make friends with change
When everyone's perfect
Can we start over again?

The playgrounds, they get rusty and your
Heart beats another ten thousand times before
I got the chance to say
I miss you

When it gets hard
I get a little stronger now
I get a little braver now

And when it gets dark
I get a little brighter now
I get a little wiser now

Before I give my heart away
Well we met each other at the house of runaways
I remember it perfectly, we were running on honesty
We moved together like a silver lock and key
But now that your lock has changed
I know I can't fit that way

The playgrounds, they get rusty and your
Heart beats another ten thousand times before
I got the chance to say
I want you

When it gets hard
I get a little stronger now
I get a little braver now
And when it gets dark
I get a little brighter now
I get a little wiser now
Before I give my heart away

Nahinto lamang ang tugtog ng may tumawag sa kaniya.

"Anonymous number?" takang tanong niya. Nag-aalangan siyang sagutin ito na baka isa itong sinidikato at baka naman ay isa itong pagbabanta, minabuti niya itong hindi sagutin.

Nakailang tawag pa ang numerong iyon at dahil nga sa pangungulit nito ay sinagot niya ito.

"Hello!" isang galit na galit na tono ang nanakit sa kaniyang mamahaling ear drum.

"Sino po ito?" tanong niya mula sa kabilang linya.

"Aba! Loko, nanay mo ito! Punyeta ka. Kanina pa ako tawag ng tawag tapos ayaw mo sagutin." singhal pa nito.

"Bakit kasi ibang number gamit mo?" natatawang sambit naman ng binata habang kinakamot ang kaniyang singit.

"Naubusan ako ng load kaya kay Yaya ako nakitawag, bakit may problema?" aba may lahing gangster pala ang mother nito.

"Teka, bakit ka ba napatawag, Mom?"

"Labhan mo muna  mga brief mo at nakakahiya naman kala Yaya kung sila pa maglalaba nun. Malaki kana, may bulbol kana nga kaya– kaya  mo na labhan iyan, yung mga damit, shorts at pantalon and so on, sila maglalaba except lang sa underwears mo. " dagdag pa ng kaniyang ina.

"Yung mga underwears mo sino maglalaba?"

"Letche! Tinatanong pa ba iyan?! Siyempre sila. Common sense, para saan pa't pinapasuweldo ko sila kung ako din naman gagawa ng trabaho nila."

"Bakit yung underwears ko, bawal sila maglaba?" pangungulit pa ni Alejandro.

"Aba, mahiya ka puro babae sila tsaka mamaya ambaho pa ng brief mo galing sa itlog mas nakakadiri. Sige na bye na, huwag madaming reklamo."

"Pero ma–" at tuluyan na ngang naputol ang kanilang linya.

"Hayst, ang unfair mo, Ma. Buti nalang talaga at napaka-guwapo ko." sabay ayos ng buhok.

Dahil sa labis na walang magawa kaya't minabuti na lamang niyang mag exercise sa loob ng kuwarto niya, para na din maging physically fit ang katawan niya at para na din pangtanggal antok.

Hanggang sa matapos siya mag Push-Up's ng pagkadami-dami. Agad na pumasok sa utak niya ang gabing nagdaan na tila isang masarap na hinain ang natikman niya sa buong handaang napuntahan niya.

Sa tuwing naaalala niya ang panahong iyon na tila ba ang kaniyang mga likido ay gumagapang sa buong katawan niya. Parang gusto ng makawala sa loob mg katawan nito. Habang tumatagal ang imahinasiyon hindi niya alam na nakahubad na pala siya ng damit. Agad naman niyang ibinaling ang kaniyang imahinasiyon sa ibang bagay upang makaiwas at makapagtimpi sa kalibugang gumagapang sa kaniyang katawan. Minabuti niya itong ihinto para narin sa kabutihan ng magiging anak niya na dala-dala niya sa kaniyang itlog kinapa niya ang mga ito na tila pinapatahan.

"Juns, behave kalang muna, grabe masiyado kang galit na galit. Not now but soon."