Sweet Distraction: Alejandro Buenaventura ✓ [Completed]

Chapter 16

     MAAGANG gumising si Raquel upang makapag-prepare ng mga gagamitin mamaya para sa munting salosalo since this is her birthday. Sayang lang at nasa hongkong ang parents n'ya at ang magulang naman ni, Gino ay nag out of town at next month pa ang balik. Bakit ba s'ya kinikilig?

"I love you,"

"I love you too."

Napangiti nalang s'ya ng maalala ang katagang binitawan nila kahapon ni, Ale.

Mahal ko na nga ba s'ya talaga? Pero paano? Bakit?

"Kaya ba s'ya pumapayag na makipagtalik dito ay dahil mahal ko s'ya?" bulong n'yang sabi.

"Sino kausap mo, hon?" ani ng isang lalaki na halatang bagong gising dahilan para mapaigtad s'ya at bumalik sa sariling wisyo.

"Ay, ikaw pala." sabi n'ya. "Akala ko kung sino ang nagsasalita."

"Alas kuwatro palang, hon. Ang aga mo naman gumising." habang kinukusot ang mata at umuunat.

"Ihahanda ko lang 'yung mga gagamitin mamaya."

"Ang sipag naman ng fianceè ko." niyakap ito ni, Gino at hinalikan sa leeg ang babae na nagbigay kiliti naman. "Need help?"

"Hmm.. Oo.."

"Happy Birthday, honey." humalik ito.

"Salamat, honey." at muling nagyakapan.

     IT'S ALREADY 9:30 AM nang dumating ang mga ka-workmate ni Gino and also the special guest, Alejandro.

"Hi, Ma'am Raquel." bati ng isang lalaki at inilahad ang kamay.

"Naku, Raquel nalang." nahihiyang sabi nito at tsaka inabot ang kamay para makipag-shake hands.

"Happy Birthday, po. Here's my gift. 'Yan lang kinayanan e." napakamot ito sa kaniyang ulo at inabot ang regalo na mabilis naman na kinuha ni, Raquel.

"Naku, ano ka ba. Kahit anong regalo pa 'yan, tatanggapin ko basta galing sa puso. By the thank you for this gift."

"Hindi na ako magtataka kung bakit ikaw ang napili ni, Sir Gino na pakasalan. Bukod sa maganda na, mabait pa at maalaga." nakangiting sabi ng lalaki.

"Salamat naman."

"May prblema ba, hon?" tanong ni Gino.

"Wala naman, Sir. Inabot ko lang 'yung gift ko for your beloved fianceè."

"Naks naman, Alvin." saka sila humagalpak ng tawa.

"Sige na po, Ma'am and Sir. Punta muna ako sa mga kasamahan ko."

"Enjoy, the party" nakangiting wika ni Raquel. Tumango naman si Alvin bago umalis.

     "WHY DON'T you come inside?"

"I don't know? Maybe I need some fresh air."

"Kumain ka kahit konti."

"Happy birthday, Raquel." hahalik sana si, Ale sa babae pero inilihis n'ya ang kan'yang ulo sa ibang direksyon at dumistansya ng konti.

"Mali 'tong ginagawa natin." malamig na tonong sabi ni, Raquel.

"Bakit magiging mali? Hindi naman kayo kasal. 'Di ba sabi mo sa 'kin kahapon na mahal mo rin ako."

"Magka-iba ang kahapon at ngayon. Aaminin ko na nahulog na ang loob ko sa 'yo. Hindi ko lang maintindihan kung bakit sa 'yo pa! Bakit ikaw pa ang minahal ko!" mabilis na niyakap ito ng mahigpit ni, Ale. Sinubukang magpumiglas ni, Raquel pero wala e, masyadong mahigpit ang pagkakayap nito hinayaan na lamang n'yang yakapin s'ya nito.

"I love you, Raquel at hindi magbabago ang pagmamahal ko sa 'yo."

"Bumitaw ka na at baka makita pa tayo ni, Gino." walang emosyon nitong saad. Pagka-kalas nilang dalawa ay dali-dali ito'ng lumakad palayo sa kan'ya habang s'ya ay nagbuga ng isang mabigat na buntong hininga at tsaka lumakad papasok ng bahay nila, Raquel.

"Raquel saan ka galing?" bungad nitong tanong sa fianceè.

"Pinapasok ko lang si, Ale. By the way si, Yorito?"

"Nasa kuwarto tulog."

"Ahh.. Okay... Ikaw muna bahala sa mga bisita, papahinga muna ako saglit medyo sumama pakiramdam ko."

"Gusto mo dalhin na kita sa hospital?"

"No need, papahinga nalang muna ako."

"You sure?" bakas ang pag-aalala sa mata ni, Gino. Tumango naman ito para at least makampante ito.

"Huwag mo na akong intindihin." humalik muna ito sa pisngi bago tuluyang pumunta sa kuwarto.

Mabilis n'yang ibinagsak ang sarili sa kama katabi ng kaniyang anak na mahimbing din na natutulog. Gumilid ito ng higa para humarap sa anak n'ya.

"Yorito, anak. Sorry, marami akong gustong sabihin sa 'yo pero hindi ko magawa dahil ayokong masaktan ka kayo ng daddy Gino mo. Alam kung marami akong maling nagawa." bigla na lamanh bumagsak ang luha nito.

Mahal ko ba talaga si, Gino?

Bigla nalang pumasok sa isip n'ya ang katanungan na 'yun sa hindi malamang dahilan.

Mahal ko si, Gino. Noon. Ngayon parang mas matimbang ang nararamdaman ko kay, Ale. Alam kong mali at kasalanan ito, pero ano bang magagawa ko kung puso na ang nagdikta! Shit naman!

Naguguluhan s'ya, maging s'ya ay hindi rin maintindihan ang lahat. Ang bilis. Para bang kahapon lang nangyari ang lahat.

Mahal ko nga ba si, Gino dahil naaawa ako sa kaniya? Ayokong makasakit ng ibang damdamin, lalo na ang lalaking nagmahal sa 'kin ng buong-buo.

Alam kung mali pero bakit mas ginusgusto kong umayon sa mali! Fuck this feeling! I hate it. Gino, deserve to be love. Sorry, Gino.

Walang tigil ang pag-tulo ng mga luha nito, humihikbi ng mahina para walang makarinig. Dahil sa labis na pagod sa pag-iyak, hindi n'ya namalayang nakatulog na pala s'ya.

SINILIP ni, Gino ang fianceè, nag-aalala kasi s'ya rito. Gusto n'yang maka-sigurong nagpapahinga nga ito. Dahan dahan n'yang pinihit ang door knob, ayaw n'yang gumawa ng ibang tunog na makaka-distract at makakasira sa pagpapahinga ng mag-ina.

Nang mapansin n'yang humihikbi ang  babae, hindi n'ya maiwasang mapasapo sa kaniyang dibdib. Parang dinudurog ang puso n'ya. Ayaw n'yang nakikita ang pinakamamahal n'ya na umiiyak. Bigla nalang naalala n'ya 'yung narinig n'ya sa usapan ng magkaibigan.

Pagkasirado n'ya ng pinto ay narinig n'ya ang usapan ng dalawa. Mabuti't hindi ito gumawa ng tunog nu'ng pumasok s'ya. Pinakinggan n'ya muna ito.

"Maiba ako. Kailan mo sasabihin 'yung tungkol kay, Yorito?"

He's pretty sure na may tinatago si, Raquel tungkol sa anak nila ng si, Yorito.

"Anong tungkol kay, Yorito?" tanong nito. "O, bakit nakatulala kayong dalawa? Para kayong naka-kita ng multo." hindi sila maka sagot sa tanong ni, Gino. Napansin pa nitong nanginginig ang kamay ni, Raquel.

"Ah... Eh... 'Yung ano."

"Yung tungkol sa birthday ni, Yorito." alam kung palusot lang 'yun.

Until now, gusto n'ya paring malaman kung ano ang tungkol sa anak nila at bakit kailangan itago sa kan'ya 'yon ng ilang taon. Wala ba s'yang tiwala sa fiancè n'ya?

Nang mapansing tumigil na ito sa paghikbi, tulog na siguro ang, future wife ko. Dahan dahan nitong isinarado ang door knob. Nag-inhale, exhale muna s'ya bago tuluyang bumalik sa baba at asikasuhin ang mga bisita.

PS: Naku, malapit na nga kayang malaman ni, Gino ang tungkol kay Yorito? Hmmm... Hope you like it.