Amare 3 / Gün Batarken

2

Aksel
Çantamı kapının girişine atıp üstümdeki ceketi çıkarırken anneme seslendim.

"Mutfaktayım."

"Kolay gelsin gül güzeli." Bana o güzel gülümsemesiyle bakıp bakışlarını tekrardan önünde uğraştığı şeye indirdi.

"Ne yapıyorsun bakalım?" Kasenin içindeki fındıklardan ağzıma atıp kollarımı tezgaha yasladım.

"Fındıklı çikolatalı kek, seversin." Yanağımı okşayıp kenara bıraktığı suyundan küçük bir yudum içti.

"Ne zaman hazır olur peki?"

"Yemekten sonra getiririm odana Aksel." Aldığım cevapla istemsizce gülümsedim.

"Üzgünüm annecim ama akşam evde değilim." Kaşları çatılınca ellerimi havaya kaldırıp açıkladım hızlıca.

"Antrenman yapacağız Giray'la, çocuklarda gelecek."

"Saat kaçta döneceksin eve?"

"Bilmiyorum, havalar güzel tadını çıkarıyoruz biliyorsun." Beni kafasıyla onaylarken "Abin de gelmeyecekmiş, Gökçe çok hastaymış öyle dedi. Neyse yapacak bir şey yok." Dedi.

Kollarımı narin bedenine sararken gülüp zorla kurtuldu elimden.

"Git üstünü değiş hadi ilk günden mikropları sokma evime." Gülüp onu mutfakta bırakırken geri geri yürüyerek dışarı çıktım.

"Önüne bak Aksel." Babam kravatını çıkarıp gülümserken kafasını uzatıp mutfaktaki anneme baktı.

"Bu gece sizi yalnız bırakıyoruz hadi yine çok şanslısın baba." Beni kınayan bakışlarını suratımdan çekip neşeyle mutfağa döndü.

"Hayatım, ben geldim!"

Onları orada bırakıp odama çıkan merdivenlere ulaştım. Üstümdeki formayı çıkarıp kendimi banyoya attım.

Sabah doğru düzgün duş alamamıştım.Onu telafi edercesine uzun bir süre kaldım banyoda.

Odama geri döndüğümde telefonum çalıyordu.

"Efendim Umut?"

"Kanka neredesin?"

"Evdeyim. Ne oldu?" Yatağa oturup sırtımı yatağa bıraktım.

Çıplak ayaklarım yere basıyordu.

"Hımm şey diyecektim ben şimdi bizim kızlarla birlikteyim." Kaşlarım çatıldı.

Bu kızlarla çokça vakit geçirmeye başlamışlardı.

"Ne yapayım?" Elimdeki havluyu saçlarıma atıp kurulamaya çalışırken "Yemek yiyeceğim de biraz geç kalırsam haber veriyorum. Baha'yı arayınca kızıyor." Dedi.

"Tamam tamam bir şey olmaz ama geç kalma."

"Kalmam kardeşim zaten Kumru'nun annesi erken çağırdı."

"Tamam işte ben söylüyorum." Telefonu kapatıp arkaya doğru attım. Yatakta sekip yere düşünce şaşkınca kalktım yataktan.

"Lan!" Yatağın altına kaçan telefonumu alıp kontrol ederken sakince üfledim nefesimi.

Neyseki bir şey yoktu ve hala çalışıyordu.

"Ulan Umut.."

Dolaba yönelip kendime giyecek bir şeyler çıkardım. Siyah eşofmanımla gri tişörtümü giyerken masanın üstündeki çizim defterimi aldım.

Henüz vaktim vardı.

Odamın balkonuna çıkıp buradaki ufak oturma grubuna yayıldım hızlıca.