Amare 3 / Gün Batarken

13

Aktivite Sorusu: En sık kullandığınız söz/cümle/kelime?

Ece

Kafamdaki kapüşonu açıp nefes nefese bir şekilde duraksadım. Baha mıydı o az önce gördüğüm?

İki adım geri gelip önünden geçtiğim sokağın köşesine geldim.

Yıl olarak bizden büyük olduğu için 18 olur olmaz almıştı ehliyetini şimdi de tatilden dönmüşlerdi anlaşılan. Arabadan valizleri indiriyorlardı. Balın arabanın içinden çıkıp Umut'un sırtına iki tane vurunca gülümsedim.

Umut ayakta uyuyordu resmen.

"Anneeee!"

"Efendiiim!" Kumru'nun annesi camda gözükürken omzumu duvara yasladım. Yorulmuştum. Başımı hafifçe sağa çevirip sokakta gezdirdim bakışlarımı.  Dikkatini çekeceğim kimse yoktu. Oh!

Baha'ya dönecekken fark ettiğim şeyle kaşlarım çatıldı ve az önce baktığım yere döndüm tekrar. Onları izleyen biri mi vardı binanın arkasından?

Kimdi bu? 

Kız gibi durmuyordu. İri cüsseli olduğu belliydi, kızların hayatında da kimse olmadığına göre kimdi bu? 

Sapık mıydı acaba?

Offf ne işi vardı ki burada? Ellerimle oynamayı kesip gözlerimi kıstım. Dimdik duruyordu orada. Yani fark edilse bile umurunda olmayacak gibiydi. Ne özgüven o?

Bir de bana bak yıllardır sevdiğim çocuğu izlemek için elimden gelse kamera takacaktım evine kendim karşısına çıkmayacaktım.

Baha.

Tekrar ona döndüğümde Kumru'nun omzuna doladığı kolları çekti dikkatimi. Üff bu samimiyetleri beni bitiriyordu artık!

Kumru o kadar soğuk bir kızdı ki sevmediğine karşı, onunla nasıl arkadaş olabilirdim ki?

Baha'nın üstünde etkili olan isim kesinlikle Kumru'ydu çünkü. Baş başa verip dertleştiklerine emindim bu ikisinin. Yani Baha'ya giden yol Kumru'dan geçiyordu. Aynı şekilde Kumru'ya giden yolda ondan tabi.

Kendimi iyice gizleyip az önce gördüğüm kişiye döndüm. Yoktu. Basbayağı yerinde yeller esiyordu şimdi. İki dakikada nereye kaybolmuş olabilirdi ya?

Nefesimi üfleyip sabahın köründe hangi delinin kızları izleyeceğine kafa patlatmayı sonraya erteledim. Bunu düşünecek hatta Baha'ya söyleyecektim.

Yine tersleyeceğine emindim ama olsun insanlık bende kalsın.

Gözlüklerimi düzeltip koşuya geri dönmek için kapüşonumu kapattım. Bütün yaz boyunca her sabah koşmuş deli gibi yüzmeye gitmiştim.

Her sabah!

Şimdi daha düzenli bir hayatım vardı. Ve daha az düşünüyordum. Baha'yı düşünmek yerine kendimi yüzmeye, spora ve kitaplara vermiştim.

Tam bir platonik aşıktım, kahretsin!

Neyse ki şimdi bunların meyvesini yiyordum da sınav yılında daha az çalışabilecektim.Tıp kolay kazanılmıyordu sonuçta. Hayallerimin sadece hayal olarak kalması en son istediğim şeydi.

Çalan telefonumu açıp kulaklığımı taktım. "Efendim Nisa?"

"Sana bir haberim var mesaj atıyorum baksana."