Amare 3 / Gün Batarken

15

Aksel

Alnıma dökülen saçlarımı geriye itip kapüşonumu kapattım yine. Terlemiştim çok fena.

Koşmaya ara vermeden karşıya geçtim. Okula gidiyordum antrenmanları seyretmeye.

Akşam antrenmanı her zaman en sevdiğimdi çünkü enerjim her zaman tam olurdu. Annemin güzel yemeklerini yiyip çocuklarla birlikte giderdim genelde.

Ama bugün okula ilk iki gün gitmediğim için koç ile tanışmaya gidiyordum. Hem belki biraz Kumru'yu görürdüm.

Okulun kapısından Hayrettin abiye selam verip girince sessiz bahçede ağır adımlarla ilerledim.

Yorulmuştum.

Spor salonu kalabalıktı ama kızlar yoktu bu demek oluyordu ki boşuna gelmiştim.

Neyse bir amacım da koçla tanışmaktı sonuçta. Omuz silkip onun odasına yöneleceğim sırada sadece takıma ayrılan masa tenisi bölümünden gelen kıkırtılarla oraya yöneldim.

"Ay yoruldum durun!" Kumru'nun sesi miydi o?

Valla onun sesiydi. Kendimi belli etmeden kapının arkasında dururken aynadan odanın içini görmeye çalıştım.

Masa tenisi oynuyorlardı Balın ve Umutla.

"Neden ikinize karşı tek oynuyorum kardeşim ben! Kolum koptu." Şimdi yardıma gitmek vardı.

Nefesimi üfleyip gelecek cevabı bekledim ama Umutla Balın gülmekten konuşamıyordu.

"Ee yap bize bir enişte sana destek olsun."

"Ne alaka şimdi Baha olsa eşit olurduk bitemedi antrenmanı."

"Kızım senin niye hiç sevgilin olmuyor ya?" Umut'un sorusuyla kaşlarım çatılırken hiç mi olmamıştı yoksa son zamanlarda mı olmuyordu onu merak etmeye başlamıştım.

"Balın sana bir filmden bahsetmiştim ya. Hani şu gizli aşığına aşık olan kız. Ben öyle bir şey istiyorum harbiden ayaklarımın yerden kesilmesi lazım. Zaten okulda kimse ortamına göre davranacak kadar olgun değil. Ben de buradan çıkıp başka şeyler yapmıyorum yani olmasın daha iyi."

Mantıklı bir düşünce.

Bu durumda hiç sevgilisi olmamıştı yani. Sırıtıp çekildim kapının arkasından.

Günü güzel bir haberle kapatıyordum yani.

Koçun odasına yönelirken Kumru hala filmi anlatıyordu.

Filmi eve gidince bulup izlesem iyi olacaktı biraz yol haritası çıkartsam sorun olmazdı bence.

Ece

Dudaklarımın üstündeki baskıya karşı koymayı bırakıp karşılık verdiğim sıra kolumdan çekilmemle açıldı gözlerim.

Oha!

OHA

OHAAA

Bu nasıl bir rüyaydı! Bu rüya olamazdı çok gerçekçiydi. Hüsranla gözlerimi tekrar yumacakken çalan alarmımı fark ettim.

Cidden mi?

Baha ile olan mükemmel öpüşmemizi bu mu bölmüştü yani? Gerçek hayata çabuk geçiş yapan bedenim kendini banyoya atarken yorgunlukla esnedim.

Okul açılalı daha iki gün olmuştu ama ben ruhen bitik vaziyetteydim.

Kumru ve Balın ben hariç herkesi Baha'nın yanına yakıştırıyordu ama ben çok sakin ve anlayışlı bir insan olduğumdan bunları normal karşılıyordum tabi ki.