Jimin's pov
ქვემოთ გაბრაზებული ჩამოვედი.დივანზე დავჯექი და ტელევიზორი ჩავრთე.მალე დედა და მამაც მოვიდნენ.
- ჯიმინ ჯონგუკი სადაა?
- დედაა ჯინგუკი მაღლაა
- რატომ არ წავიდა?
- ხელფეხ შეკრული არამგონია სადმე წასულიყო- გავიცინე
- რა?გაკოჭე?
- ხოო მამა წინააღმდეგი ხომ არ ხარ შენი თოკი ავიღე
- გაგიჟდი? გაუშვი
- დედა ახლა რომ გავუშვა წავა და აღარ დაბრუნდება
- ასეც ვერ გააჩერებ ჯიმინ პატარავ ადექი და გაუშვი
- მე ვთქვი არა!- დავიყვირე და წამოვდექი.
- გაუშვი და დედაშენს ნუ უყვური!- მამაც ყვირის.
- თქვენ არ გესმით- თავი გავაქნიე და კიბეებზე ავედი
- ჯიმინ ხომ იცი რომ უნდა გაუშვა- დედამ ისევ მომაძახა დავაიგნორე და ოთახში შევედი.ჯონგუკი აღარ წევს საწოლზე,სად წავიდა? შიგნით შევედი და მოხედვაც ვერ მოვასწარი ისე მომკიდა მაჯაში და საწოლზე დამაგდო,ზემოდან მომექცა და ხელები დამიჭირა.
- როგორ გაიხსენი ხელები?
- ოთახში დანას ნუ ტოვებ და გაიგებ
- გამიშვი მტკივა
- მე გაგაფრთხილე რომ ავდგები მოგკლავ მეთქი- ხელები გამიშვა და ცალი ხელი მაღლა ასწია დასარტყმელად.ხელები სახეზე ავიფარე,მაგრამ სახეში სიმხურვალე და ტკივილი არ მიგრძვნია მხოლოდ რაღაც ლითონი თითზე რომელსაც გრძელი თითები მიკეთებდნენ.ხელები ჩამოვწიე,ხელზე დავიხედე ჩვენი ბეჭედი მეკეთა.ჯონგუკმა თითი ასწია
- მე მიკეთია და ჯობია შენც ატარო- გავიღიმე და ნამდვილად ვიცი გავწითლდი.ჩემს დანახვაზე მასაც გაეცინა
- შენ რა გეგონა დაგარტყავდი?.
- ხო...ანუ ჩვენ
- შევრიგდით და ჯიმინ სანამ ახსნას დაიწყებ რატომ გაკოცა და რატომ შეხვდი მინდა იცოდე
- რა
- მიყვარხარ- გამიღიმა და მაკოცა.გვერდზე მომიწვა და ჩამიხუტა,ცხვირი ყელში ჩავუყე და ისე დავიწყე მოყოლა ყველაფრის აიშაზე.როცა მოვრჩი ქუქი ფეხზე წამოდგა და ოთახში სიარული დაიწყო
- აქ რაღაც ისე ვერ არის
- რას გულისხმობ
- დაფიქრდი,ქუჩაში მან გნახა,ფან შეხვედრაზეც ის იყო ჯიქუქზე ერთი ამბავი ქონდა,მერე აქაც შეგხვდა,ასე მალე კი კაფეში გამოგყვა?
- ხო მერე რა
- ღმერთო, ჯიმინ რა სულელი ხარ,არა უნდა გავარკვიოთ მიდი დაურეკე და შეხვედრა დაუნიშნე
- არა რატომ?
- დროზე გააკეთე რასაც ვამბობ- ბუზღუნით ამივიღე ტელეფონი და დავრეკე.ორი საათის მერე.....
- თქვი ეხლა ჩქარა თორემ პოლიციაში ვრეკავ და ისინი გაიგებენ ვინ ხარ!- ჯონგუკი ყვირის მე კი შეშინებულ აიშას ვუყურებ
- არა! მე არაფერი დამიშავებია- ტირის და ხელებს იქნევს.
- მისმინე არ მინდა რამე დაგიშავდეს აიშა და გთხოვ გვითხარი რა ხდება
- ჯიმინ არაფერი არ ხდება მართლა
- კარგი ესეიგი არ იტყვი?
- რაუნდა ვთქვა არაფერი დამიშავებია
- ჰოდა ამას პოლიცია გაიგებს- ჯონგუკმა ტელეფონი ამოიღო და ყურზე მიიდო.აიშამ გამოართვა და გადააგდო
- არ დარეკო მოვყვები- თავი დახარა და მოყოლა დაიწყო.ორივე გაოგნებულები დავრჩით მონაყოლით.ერთმანეთს შევხედეთ მე ჯონგუკმა და გავშრით.აიშა არაფერ შუაშია ის მხოლოდ მარიონეტია ამ თამაშში ის დაიქირავეს.მალე აიშა წავიდა და ჩვენც ქუჩაში გამივედით.ხელიხელ ჩაკიდებულები.
- ჯონგუკ რა უნდა ვქნათ ახლა?
- არ ვიცი მეც ვერაფერს ვფიქრობ
- მოდი ყველას ვუთხრათ რაც გააკეთა
- არა ასე ვერ ვიზავთ
- რატომ? ჩვენ ხომ ვიცით რა გვიშლის ხელს
- ის რომ იუნგის უყვარსაუ მეზარებოდა და მეტი ვერ დავდე ესეც თხოვნის გამო.აბა თქვენი აზრით რა ხდება?
სპოილერი არ იქნება
პ.ს. მიყვარხართ ყველაა💛💆💜❤😇💙🍁🍂🌸
KAMU SEDANG MEMBACA
ჯაშუში/ Spy [Jikook] (სრულად)
Fiksi Penggemarრას იზავთ თუ თქვენზე თვალთვალს დაიწყებენ,თანაც როცა ურთიერთობა დასაწყისშია.მაგრამ ყველაფერი მაშინ რთულდება როცა ჯაშუში გოგოა,შესაძლებელია თუ არა სიყვარულის გამო მსხვერპლზე წასვლა.შეძლებს თუ არა დისპაჩი მათ გამომჟღავნებას?!