6.BÖLÜM: "Bilinmezlikler Uçurumu"

87 8 0
                                    

INANNA - Best You'll Ever Have
ANDRO - Ночной Рейс

🥀

Kendimi, benliğimi sorguladığım anlardan birindeydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kendimi, benliğimi sorguladığım anlardan birindeydim. Kimdim? Neden buradaydım? Neden tuhaf hissediyordum? Bilmiyordum.

Karşımdaki eşi benzeri olmayan kızıl saçlara sahip, şu an için 'tatlı' diyebileceğim kız bana özlemle bakarken ne diyeceğimi bilmiyordum.

Gülümsedi. "Demek bu özelliği kaybetmemişsin." dedi ve ekledi. "Beni hatırlamıyorsun değil mi?"

Başım hafif bir açıyla sola çevrildiğinde kaşlarımı da çatmıştım. "Hatırlamalı mıyım?"

Bir an için yüzü düşer gibi oldu fakat hemen toparladı ve gülümsemeye devam etti. "Bilmem." derken omzunu silkmişti.

Tuhaf kız.

Gözlerimi kırpıştırıp dikleştim. "Beni buraya nasıl çağırdın?"

"Çok basit, sana seslendim."

Yüzüne bön bön baktım. Dalga mı geçiyor bu?

"Tamam bu bir kamera şakasıysa hiç komik değil."

Güldü. "Bu şaka falan değil. Bak sana ne diyeceğim." derken bir adım yaklaştığında bir adım geri gittim. "Benden korkma Jocelyn."

Hala yüzüne bakıyordum.

"Tamam o zaman şöyle diyeyim bu günlerde tuhaf hissediyorsun değil mi?"

"Yani?"

"Yanisi şu, bu aralar kendinde birkaç değişiklik fark ettin mi?"

Cevap vermedim.

"Evet, fark etmişsin. O zaman rüyalar da görmeye başlamışsındır." derken bir adım daha atmıştı. Bu sefer geri çekilmedim.

"Nesin sen medyum mu?" diye dalga geçtim.

"Hayır."

"Büyücü?" dediğimde yüzünü buruşturdu.

"Hayır." dedi ve ekledi. "Ben bir cadıyım."

Durun bir dakika! Ne dedi o? Cadı mı? Güldüm. Hatta kahkaha attım. O ise yüzüme tuhaf tuhaf bakmakla yetindi.

GÜLLER VADİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin