𝘣𝘦𝘳𝘦𝘢𝘷𝘦𝘮𝘦𝘯𝘵 ∝ 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘺

2.0

Not: Arkadaşlar yanlış güncelleme yaptığım için kusura bakmayın. Şimdi düzgünü atıyorum.

Şubat, 1993

Tony bulduğu ilk yere öylece kurulmuştu. Aslında kafasında oldukça rahatsız edici düşünceler dolanıyor olsa da biraz boşvermenin zararsız olacağını düşünüyordu. Bu dünyada öylesine yalnız hissediyordu ki, birisinin ona içtenlikle davranması için para dahi verebilirdi. Herkesin onu öylece kullanıyormuş düşüncesinden bazen Tony kendini alıkoyamıyordu. Yanında annesini görmeyi sandığından daha çok istiyordu. Şu anda Tony elinde büyük bir servetle yalnızlık ülkesi kurabileceğini fark etti. Ama ne işe yarardı kestiremiyordu.

Tony etrafındaki güzel ortama baktı, insan olduğu söylenemezdi ama sessizliğin onda bıraktığı rahatlık her şeye değerdi. Bu yüzden genç adam derin bir nefes aldı. Huzuru bulmak için aldığı umut verici bir nefesti bu.

"Sen Tony olmalısın." Tony kapattığı gözlerini duyduğu ses üzerine açtı. Karşısında kumral saçları denilebilecek, ela gözlere sahip ve kendisiyle yaşıt diyebileceği birisi duruyordu.
Tony biraz bakındıktan sonra mırıldandı, "Evet, Stark olansa kesinlikle benim."

Tony mırıldanışın ardından karşısındaki oğlanın yanına oturmasını beklemiyordu ama yine de bunu belli etmedi. Biraz sonra yanındaki oğlan uzun saçlarını karıştırdıktan sonra elini tanışma niyetine Tony'ye uzattı, "Ben, Jerome Barrett. Tanışma maksadıyla söylüyorum, ikimizin de baya bir ortak noktası mevcut." Tony bu yeni kişinin kendisine uzattığı eli sıkıp yüzüne minik bir gülümseme koydu.

"Aklımda birkaç fikir var ama bu ortak noktaları senden de duymak isterim." dedi, Tony. Jerome buna karşı gülümsedikten sonra sebepleri sıraladı, "Ben de ailemi kaybettim. Annem, ben küçükken hastalandı ve öldü. Babam da kalp krizinden öleli iki yıla yakın oluyor." Tony derin bir iç çektikten sonra destek olma amaçlı elini Jerome'un omzuna koydu.

Jerome devam etti, "İkimizin de üstüne kalan büyük şirketler var. İşin ilginç yanı sanırım ikimizde aynı yalnızlık nehirindeyiz, bu yüzden bir kulüp kurmalıyız." Tony buna güldüğünde Jerome sigara teklif etti ama Stark kabul etmedi.

Jerome, "Bir de, ikimiz de iyi partiler ve davetler veriyoruz. Bence yeterince sebep saydım, bu kadar." dediğinde Tony'de yeterli olduğunu belirtircesine başını salladı. Jerome başka bir şeyden bahsetmek istercesine konuştuğunda Stark neden olduğunu bilmediği bir şekilde karşısında konuşan adamı dinliyordu, "İkimizin farklı bir noktası ise, sen üretiyorsun. Ben ise bir iletişim ustasıyım. Aslında düşününce her şekilde iyi bir koalisyonuz." dedi, Jerome. Tony şaşkınlıkla kaşlarını çattıktan sonra mantığına yatmışcasına bir ifade belirledi ve, "Doğru olabilirsin." diyerek mırıldandı.

Jerome sonunda sustuğunda Tony, "Seni sadece davetlerde görmüştüm ama nereden geldiğini ve tanışmak istercesine oturduğunu anlamadım." dediğinde Jerome bir an boşluğa düşmüşcesine kaldı ve sonra açıklamaya koyuldu, "Aslında ben de genelde buralara çok fazla geliyorum. Bu saatlerde, tuhaf ama bunun için bir açıklama yapamam. Seni görünce tanışmanın vaktinin geldiğini anladım." dedi ve Tony takdir edercesine bir daha Jerome'un elini sıktı.
Ama oluşan sessizlikten biraz sonra Stark'dan bir ses yükseldi, "Yine de bu kadar zengin iki adamın böyle tanışacağını düşünmezdim."

Jerome buna tiz bir ses ile güldüğünde Tony'de istemeden ona katılmıştı. Jerome gülmeyi bıraktığında mırıldandı, "Aslında tanışmayı düşünüyordum ama doğru zaman denk gelmedi. Seni yalnız görünce iyi dostlar olabileceğimize inandım." Tony buna karşı iç çektiğinde Jerome ekledi, "Tabii, eminim ki iş hayatında kimseye güvenme zırvalıklarını sende duydun."