8.Bölüm/Sadem

1.7K 178 385
                                    

Bölüm Şarkısı: İlyas Yalçıntaş/Sadem

Bölüm Yayım Tarihi: 5 Ocak 2021

Bölüm Yazım Saati: 12:01-16:00 

Not: Bölüm sınırı koyacağım ancak çok az, başka türlü oy vermeyip yorum yapmayan oluyor çünkü. ♥ 

50 oy+250 yorum.  O kadarda oy ve yorum artık gelsin♥

Keyifli Okumalar♥

-Yormadan sormadan seveceğim seni sademGönlüme sarmadan ya buna var mı müsaaden?-

*****

-görüldü

Attığım mesajın ve onunla birlikte yolladığım fotoğrafın  gerçekliğini yeni yeni zihnim anlarken, hızla interneti kapatıp kendimi hemen sırt üstü yatağa attım. Şuan kendimi boğmak, telefonu da bir yerlere fırlatmak istiyordum.

Hatta kendimi bir yerlerden bile atabilirdim.

Ata Cihangire neredeyse çıplağa yakın bir fotoğraf göndermiştim. Tamam abartmayayım, ancak yine de gecelikle dahi olsa yolladığım fotoğraf son derece cüretkârdı.

Birden gaza gelmiştim.

Birden bire kendimi Ata Cihangire karşı böyle bir mesaj atarken bulmuştum.

Oha ben ne yapmıştım!

Üstüne üstlük Ata Cihangir mesajımı hemen görmüştü.

"Allahım neden neden!" ellerimi kaldırıp yüzüme siper ettim. Tam bu anda ise odamın kapısının tıklatılma sesi kulaklarıma ilişti. "Hadi bakalım Berrak aferin, hayırlı olsun." 

Gelmişti.

Kalbim bile şuan utançtan çok hızlı atıyordu.

Gelmiş olması iyiden iyiye beni utandırırken, birde gelmeseydi ne hissedeceğimi düşünmek bile istemiyordum.

Anlayacağınız, daha doğrusu tabiri caiz iki ucu boklu değnekti. 

"Berrak?" odamın kapısının bir defa daha tıklatılması düşüncelerden beni alıp götürürken, boğazımı hafif bir temizleyip ellerimi yüzümden çektim. Artık ne olacaksa olsundu. Pişman değildim, sadece utanıyordum. 

Evet evet kesin pişman değildim.

Ya ben ikizler burcu falanda değildim. Neden böyle olmuştum ki! 

"E-Evet şey gelebilirsin."

Hem bir dakika ben neden ikide bir yaptıklarımı sorguluyordum ki?

Sakin olmalıydım.
Kararlarımı da ikide bir değiştirmemeliydim.

Evet Berrak. Yaptın bir şey arkasında dur.

Hem bir dakika, o adam senin kocan.

He evet kocan, sahte kocan. 

Zihnim bir türlü susmuyordu ki, ikide bir konuşup duruyordu. Bunu zorda olsa engellemeyi başarıp avuçlarımdan destek alarak yataktan hafifçe kendimi kaldırdım. Ata Cihangir odaya çoktan giriş yapmıştı, sadece bana bakıyordu.

Kim bilir kaç dakikadır sadece bana bakıyordu, daha doğrusu haklı olarak attığım mesajın anlamını çözmeye çalışıyor gibi bir hali vardı.

Sakin ol Berrak.

Birkaç saniye yada dakika sadece sessizce bakıştık. Gözlerimi ara sıra ondan kaçırmış olsam da yine de gözlerimin rotası yine Ata Cihangire mutlaka uğramıştı. O ise kollarını göğsüne bağlamış, benim aksime ciddi bir tavırla bakışlarını sadece bende tutmuştu. O rahattı bense gergin. 

MÜBREM |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin