MÜBREM |Tamamlandı|

12.Bölüm/Bizim Şarkımız

Bölüm Şarkısı: Ferhat Göçer/ Bizim Şarkımız

Bölüm Yayım Tarihi: 5Haziran 2021

Olay Günü...

"Çok eğleneceğiz diyorum kızım, hem sen şu oyuncakları da getirirsin." Oyuncak dediği elbette ki başka bir şeydi. Berrağın ablası olan Berrinin, hiç iyi niyetli arkadaşları olmamıştı zaten. Ölümüne yol açan sona da bir nevi arkadaşları sayesinde gitmişti. "Bugün gelmek istesem de gelemem, yine şu geri zekalı ile kalmam gerekiyor."

Geri zekalı olarak nitelendirdiği kişi Berraktı. 

Her zaman Berrağa oldukça kötü davranırdı zaten, Berrağı sevdiği bir gün bile olmamıştı. 

"Ölmedi gitti." 

Berrin az önce patlatmış olduğu mısırları bir kaseye boşaltıp salona Berrağın yanına ilerledi. Koltuklardan birine oturdu.

Berrağı uyuyor sanıyordu, ancak Berrak her zamanki gibi o halüsinasyonlarından birini görüyordu. Bunu bilerek yapmıyordu tabi. İstemeden zihnine bazen başka şeyler düşüyordu, sonra ise zihninden o görüntüler hızla kayboluyordu.

Kısacası bir vardı... bir yoktu.

Düşündüğü her şey aslında unutkanlığının bir parçasıydı.

Her şeyi unutuyordu, ama unuttuğunu dahi bilmiyordu.

"Gel diyorum, Kerem seninle evlenmek istiyor bu defa çok ciddi." Arkadaşı gülerek, sinsice devam etti. "Ne güzel işte." 

"Berrağı istemiyor, Berrak benimle oldukça ben hayatıma kimseyi alamam bilmiyor musun?" Berrin nefretle, kardeşine baktı. Babaannelerinin ölmeden önce hep beraber kalma şartıyla mal varlıklarını Berrin ve Berrağa vermişti. Berrin bu yüzden bir türlü gidemiyordu. "Zaten anlamadım başımda ağrıyor, uyurum birazdan."

Berrin elini başına götürüp sıkıca gözlerini kapattı. 

Berrak ablasının az önceki içtiği portakal suyunun içine, yine bir halüsinasyon anında ablasının ceplerinden bulduğu uyuşturucuların neredeyse tamamını boşaltmıştı. Bunu sırf ablası biraz daha sakin olsun, kendisine artık zarar vermesin diye yapmıştı.

Çünkü biliyordu ki, uyuşturucu kullanınca ablası kendisine hiç bulaşmazdı. 

Ablası her zaman uyuşturucu kullanırdı, bundan hiç hem de hiç çekinmezdi. Berrağın yanında defalarca kullanmıştı. Berrak engel olmaya her çalıştığında ablasından dayak yemişti. 

Artık bu durumu Berrakta kabullenmişti. 

"Bizden gizli mi başladın yoksa?"

"Yok kız," Berrak güler gibi oldu. Sonrasında ise önünde bulunan bütün portakal suyunu bitirdi. "Anlamadım niye böyle oldum."

"İyi gelmek istersen ararsın, Kerem seni bekliyor."

"Keremi benim için öp." İki kadın kahkaha atarken, Berrak seslerden dolayı kendisine gelip, gözlerini aralayıp ablasına döndü. Çoktan ablasının içeceğinin içine uyuşturucu kattığını unutmuştu. Zaten yaptığını dahi bilmiyordu. "Heh uyandı benimki." görüntülü konuştuğu için kamerayı hemen Berrağa çevirdi.

Berrağı aşağılamaktan o kadar keyif alıyordu ki.

Resmen içindeki o huzura engel olamıyordu.

"Naber yaralı kuş." Berrak umursamamaya çalışıp, yattığı yataktan zorda olsa kalktı. Onlardan nefret ediyordu. "Kız konuşmayacak mısın?" Berrak kendisini çok zor bir mücadelenin ardından tekerlekli sandalyesine oturtmayı başardığında, ablası ve ablasının arkadaşları onu hızla gülerek alkışladı. "Keşke düşseydi, güzel manzara..." arkadan bir erkek sesi gelirken, Berrak yine kimseyi umursamadı.