4.0 Final

7.2K 370 229
                                    

Merhaba nasılsınız? İlk final yaptışım hikaye ile sizleri karşılıyorum. Bu hikaye de pek üzüntü yoktu. Olmasında zaten? Umarım açıp açıp tekrar okuyacak kadar sevmişsinizdir bu hikayeyi. Henüz size tam veda etmiyoruz korkmayın. Özel bölümler gelecek ama ondan sonra tam bir veda olacak. Sizleri seviyorum. Bu yolculuğum da yanımda olan herkese sevgiler.

Finali bitirdiğiniz tarihi alabilir miyim? 1.07.2019

1 Sene Sonra =

Kalbim kalbime sığmıyordu. Nefes alamıyordum adeta. Aptal gibi sırıtıyordum. Olsun bu gün benim en mutlu günümdü. Ben evleniyorum!

Kapı çalındığında Seda abla kapıyı tam açmadan aradan baktı. Gelecek kişi Rüzgar olacak ki onu kibarca kovdu. "Gelini düğünden önce göremezsin." Kapının arkasından homurdandı. "Ya abla zaten ben onu aylarca görmeden sevdim." Gülümsedim. Yazık benim canım aşkıma ama bir az sonra o benim hayat arkadaşım olacaktı.

Boy aynasına baktım. Siyah uzun saçlarım dağınık bir örgü yapılmıştı. Kahküllerimi hafif dalgalı istemiştim ve istediğim gibi olmuştu da. İnce askılı bir gelinlik giymiştim. Üzeri hafif iç gösteren bir gelinlik gibiydi. Harikaydı.

"Hazır mısın Deniz?" Seda abla bana doğru geldşpinde gülümsedim. "Hazırım abla."

Kapıya doğru ilerlediğimde kapıyı açar açmaz Rüzgar karşıladı beni. Sertçe yutkundu. "Çok güzeldin, böyle daha bir güzel olmuşsun aşkım." Gülümsedim ve koluna girdim. "Takım elbise on numara olmuş yalnız?" Güldü. "Eeeee ne sandın? Senin bu kocan olacak adamında gideri çok fazla yani." Hâlâ çocuk gibiydik. Bu günde bile birbirimiz ile dalga geçer gibi konuşuyorduk ama bu tatlı dalga olanlardandı.

Bahçeye çıktığımızda alkış kopmuştu. Rüzgar elini belime koyduğunda ona baktım. Yürümeye devam ettik ve nikah masasına oturduk.

"Şimdi biz evleniyor muyuz?"

"Evet."

Nikah memuru geldiğinde Rüzgar'ın elini tuttum.

"Sayın Deniz Atabey, Rüzgar Yalçın'ı eş olarak kabul ediyor musunuz?"

"Evet!"

"Sayın Rüzgar Yalçın, Deniz Atabey'i eş olarak kabul ediyor musunuz?

"Evet!"

"Sizce şahitlik ediyor musunuz?"

"Evet."

"Evet."

Herke ayağa kalktığında nikah memuru konuşmaya devam etti. "Ben de Belediye Başkanının Bana vermiş olduğu yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyorum. Hayırlı Olsun."

Dudaklarımı Rüzgar'ın dudaklarına götürüp nazikçe öptüm ve geri çekildim.

Bizim hikayemiz de mutlu son ile bitenlerden olmuştu. Bir tablo çizmem ile kaderime şekil vermiştim bir nevi. Bir tablo ve Camdaki Numara hayatımın aşkı olacak adamı getirmişti bana...

İstediğiniz gibi mi bitti? Kitabı 15 yaşında yazmıştım beğenmeyenler olabilir bir şey diyemem textinglerimde pek kaos yok asıl kaos romanlarımda

Diğer kitaplarıma da bakmayı unutmayın.

50.Bölüme kadar özel bölümler gelecek.

Camdaki Numara ❦ TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin