3.9

6.7K 404 47
                                    

Bir Sene Sonra

Ufak bir buse yanağına kondurdum. "Aşkım nereye gidiyoruz?" Gülümsedi. Beni bir yere götürüyor ama neresi olduğunu söylemiyordu. Bu durum yaklaşık 10 Dakikadır böyle sürüyordu.

"Söyle artık meraktan ölürüm." Omzundan ağrı bana baktı. "Meraktan kim ölmüş ki sen öleceksin?"

"Tamam işte meraktan ölmüş ilk insan olarak tarihe geçmiş olacağım."

"Ya tamam birazcık sus gelmek üzereyiz."

Yürümeye devam ederken  arkasından yürüyen beni, elimi tutarak yanına çekti nazikçe. Gülümsedim.

Elleri gözlerime kapanınca sordum. "Buna gerek var mıydı?"

"Evet vardı."

Birkaç adım daha atıp durduğuma ellerimi gözlerimden çekti. Gördüğüm manzara karşısında şoka uğramıştım. Yerler de güller doluydu. Rüzgar ile birlikte hava da güller esiyordu. Bu ormanlık alandan deniz gözüküyordu. Gülümsedim. Rüzgar'ı döndüğümde yere eğilmişti. Tamam. Ben bunu beklemiyordum. Elindeki yüzük kutusunu açtığında kalbim yerinden çıkacak gibiydi ve o sihirli kelimeleri söyledi. Tabii ki kendi silince.

"Ben bir sene seni tanımadan geçirdim. Bir sene de senin ile geçirdim, ama böyle olmuyor be Deniz. Ben seni gözlerimi açtığım andan itibaren görmek istiyorum. Ömrümün geri kalanısın sen, bunun sözde değil gerçekte olmasını istiyorum." Duraksadı ve bağırdı. "Deniz!" Gülümsedi ve yüzüğü bir az daha bana uzattı. "Benim ile evlenir misin aşkım?"

"Evet! Sorumu bu be?" Ayağa kalktığında sıkıca sarıldım ona. Yüzüğü parmağıma taktığında gülümsedim. "Seni Seviyorum Rüzgar." Gülümsedi. "Seni Seviyorum Deniz."

Finale son bir bölüm.

Diğer kitaplarıma da bakarsanız sevinirim.

Camdaki Numara ❦ TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin