Elimde boyalar ile kendi resmimi yapıyordum. Rüzgar resmimi duvarına asacakmış. Sabah beni görüp uyanmayı istiyormuş. Ben kahvaltı hazırlamaya gittiğimde beni bir kaç dakika görmüyormuş falan filan.
Düğün tablomuzu de yapıp asmıştım. Şimdi onun yanına bir de kendi portremi yapıyordum. "Ya Rüzgar fotokopi ile çıkarırız yastığın altına koyarsın resmimi?" Resme baktı ve sonra bana baktı. Güldü. "Milletin karısı öyle şeylere gelemez. Benim karımın bana dediğine bak?" Son darbeleri de vurup fırçayı bıraktım. "Ama millet karısına jest yaparken karısına resim yaptırmıyor." Rüzgar kollarını bedenime sardı ve dudaklarıma öpücük kondurdu. "Senden başarılı ressam görmedim aşkım ben." Resme baktı ve inceledi. "Güzel olmuş. Birkaç saat sonra asarız."
Yanağını öptükten sonra odama ilerledim. Odama gittiğimde uzun süredir açmamış olduğum değer verdiğim eşyaları koyduğum kutum ilişti gözlerime. Kapağını kaldırdığımda Rüzgar'ın düşürdüğü bilekliği görmem ile gülümsedim. Yaklaşık 2 Sene önceydi.
Bilekliği aldım ve koluma taktım. Rüzgar'ın yanına gidip bileğimi gösterdim. "Bak ben ne buldum. Söz de senin karşına ilk çıktığım gün verecektim bu bilekliği. Unutmuşum." Rüzgar bilekliğe bakıp gülümsedi. "Olsun artık yapacak bir şey yok."
Mutluydum ve ömrümün son damlasına kadar onun ile mutlu olmak istiyordum...
✨
Diğer kitaplarıma da bakarsanız sevinirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Camdaki Numara ❦ Texting
Hài hước❧ Tamamlandı :) Mizah #23 "Bir insanın araba camından numarasını alıp anonimi olan ilk kişi ben miydim?" ________ Siz = Günaydın selvi boylum. (09:16) Rüzgar = Al yazmam da var mı? (09:17) Siz = Neden tek selvi boyu olan Asya mı? (09:18) Rüzgar = Ta...