Ertesi gün okula gittiğimde öğlen arasında Emir Ege'ye not yazmaya başlamıştım.
Yeni hat alamayacak kadar üşengeçtim.
Sevgili apricity,
Emir Ege'ciğim lütfen o engeli kaldırır mısın?
Neden kendi kendine triplere giriyorsun ki?
Beni gerçekten üzüyorsun...
- Anonim.
Notu katlayarak yerimden kalktım.
Şule klasik hareketi olarak yine göz devirerek konuşmaya başladı.
"Ben götürmeyeceğim."
Duru'ya döndüğümde kantinden aldığı tavuk dönerle ciddi düşündüğünü gördüm ve kafamı başka bir yöne çevirdim.
İş başa düşmüştü.
Sınıftan çıktım. 11. Sınıftım. Emir Ege ise 12. Sınıftı. Hemen çapraz sınıfımızdaydı.
Sinsice yürüyerek sınıfına yaklaştım ve sinsice kapının camından içeriye baktım.
Sinsilik önemli demiştim.
Kimsenin olmadığını görünce içeri girdim. Emir Ege'nin anlamlı bulduğu kelimeleri not ettiği bir defteri vardı. Onu her gün okurdu. Defteri açarak son yazdığı sayfaya notu bıraktığım sırada gözüme bir kelime takıldı.
Apricity: Kış gününde ortaya çıkan gün ışığı.
🌞
Sinsiiii
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Sıkılmadığınız, iyi günler diliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Apricity. | Texting.
Teen Fiction(Tamamlandı.) Anonim: Apricity? Emir Ege: Anlamadım? Anonim: Kış gününde ortaya çıkan gün ışığı gibisin Emir Ege. Emir Ege: Aynı dili konuştuğumuza emin miyiz? Anonim: Hani kış günü üşürsün yaaaa, Anonim: Sonra güneş vurur da için bir titrer falan b...
