(+18) ZÎFÎRÎ...(Matem)(+18)

3🍁Sonsuzluğu yaşadım🍁

Sizin için fon müziği ekliyorum. Tavsiyeleriniz varsa her zaman ki gibi özelden mesaj atabilirsiniz. Kalbinize teşekkür ederim.🌸

Ben kardeşimi sonsuzluğa uğurladım. Katilini bulamadığım her an içinse kendime lanet ettim.
.
.
.
.
Canım yanıyordu,kalbim yorgun,beynim çıkmazlarda boğulurken, Herkesin kimsesizliği canımı tarumar ediyordu... O saniyelerde feryadımı benden başka hisseden yoktu...

- Yardım et! Lütfen! Kimseye birşey söylemeyeceğim. Gitmeee!!!
Yardım et! Kalbi atıyor! Gitme!

*Gözlerimden akan yaşlar Leyla'mın saçlarında kaybolurken,onu uyumaması için oyalamalıydım...

- Leyla'mm birşey yok! Kuzum kapama gözlerini. Telefonum nerde,telefonum yok! Nerde! Bekle ambulansı arayacağım. Nerdee bu telefon!!!

* oturduğum yerde telefonu arıyordum. Sonradan evde düşürdüğümü fark ettim. Onu yerde bırakıp nasıl gidebilirdim...
O kadar gürültüden sonra mahalle halkı henüz gelmeye başlamıştı... Böyle bir anda beni izlemeleri aklımı kaçırmama neden oluyordu. Bağırıyordum. Gözlerimden akan her yaş yanaklarımda kayboluyordu.

"Ne bakıyorsunuz ! "

*gözlerini kaçıran bir toplulukla baş başaydım...

"Yardım edin! Ne olur!"

* yalvarmalarım bile insanları harekete geçirmeye yetmemişti.

"Arasanıza ambulansı! Bakmayın !
Leyla'mm uyuma meleğim. Beni bırakma!"

*Kardeşimi yaşama bağlamaya çalışırken,yorgun gözleriyle bana baktı. Sesi tiredi,benimse içim gitti.
Ses tonu bir hayli ürkekdi :

"Bu saatte uyuyan var mıdır ?"

*diye sormuştu bana. Sıcacık kanı dizimin üzerine su misali akarken,hissettirmemeye çalıştım.

"Yoktur tabi. Sus! Yorulma lütfen."

*tek gayem uyumasını engellemekti.Yutkunmakta zorluk çekiyordu. Halsizliği titreyen bedeninde seyrini hissettirmişti...

"Ama yorgunum, uykum var. Canım acıyor."

"Leyla'mm kapama gözlerini."

derken "Ambulanss nerde!"