(+18) ZÎFÎRÎ...(Matem)(+18)

6🍁Ayrılık🍁

Önce fon müziğini açın tavsiyemdir. Okurken daha akıcı oluyor.
Kalbinize Selam olsun. Yıldızı kendiniz gibi parlatın. Lütfen okumadan yıldızı parlatmayın.🌸

*Başını okşarken sevdiğinin acısında yok oluyordu. Bu kadar sevilir mi ? Bir göz yaşında bu kadar kaybolur mu bir insan!

- Ne olduğunu söyle artık,lütfen! Görmüyor musun? Göz yaşlarında kayboldum Esma'm.

*Gözleriyle çaresizce bakıyordu sevdiğine. Ağzından çıkacak kelimeyi tahmin edebiliyordu. Ama vermek istemediği o ihtimal içini kemiriyordu. Esma,kalbine mühürlemişti tüm kelimelerini...
Kafasını kaldırıp baktı.Annesinin sözleri geldi aklına " O çocuğa yazık değil mi? Sağ koyarlar mı ?" bu kelime aklını esir almıştı. Sanki kendi içinde Kâmuran'a sarılarak son vedasını yapmıştı... Dayanamayarak göz yaşlarını elinin tersi ile silip :

- Beni çok seviyorsun değil mi ?

- Esma'm şüphen varsa al canımı.

- Deme öyle. Sorularıma cevap ver lütfen.

-Esma'm tabi seviyorum.

-Kâmuran benim için benden vazgeçer misin?

- Asla! Senin için kendimden geçerim. Ama senden geçemem.! Bir kere uğradın şehrime. Ne târumar ederim ne de seyirci kalırım...!

- Peki,Beni öldüreceklerini bilsen.

-Esma! Ne diyorsun?

-Sadece cevapla lütfen...

-Seni öldüreceklerini bilsem sence seyirci kalır mıyım? Sevdamdan geçemem!

-Ölümüm ve Sevdam ikisi de bir elinde olsa. Ve sana sadece birini seçme hakkını verseler. Benim için hangisinden geçersin?

-Sevdam sevdam'dan vazgeçerim. Seni uzaktan da severim. Ama ölümüne dayanamam! Ölümü senden uzak tutmak için herşeyi yaparım. Şimdi sen cevapla Neyin var ?

* diyerek sevdiğinin gözlerine
,korkarak baktı...
Esma o kadar doluydu ki. Arafta kalmak onu hiç bu kadar acıtmamıştı.

- Yok birşey iyiyim. Hemde çok iyiyim. Ne olursa olsun aklımda kalacağını bil.

- Ne olursa olsun benden geçme.! Kalbin evim olmuşken,ışıklarımı benden habersiz söndürme!

-Tamam şimdi daha iyiyim. Biri gelmeden git lütfen.!

-Babanla konuştu mu annen?

* Cevabı heyecan içinde bekledi. Esma'sı aklındakini uygulayamadan yareni sorusunu sordu. Sevdiğinin gözlerinde var olan ışık, uçsuz bucaksız bir yer gibiydi. Baktı sevdiğine kendi içinden sarılması yetmedi. Ve bir anda boynuna atlayıp sıkı bir şekilde sardı sevdasını. Kâmuran şaşkın gözlerle etrafı yokladı. Esma'sı bu zamana kadar bir kere bile sarılmadığı sevdiğine ilk defa sarılmıştı. Kâmuran o gün ilk defa Esma'sının başını okşamış. Esma ilk defa o gün sarılmıştı. Esma o güne dek ilk defa sevdasının sorusunu cevapsız bırakmıştı. :

- Kâmuran artık gitsen.

- Peki sevdiğim. Şimdi üstüne gelmiyorum. Sakinleşdiğin de istersen konuşuruz.

-Tamam. ALLAH için seviyorum seni bunu unutma.

-ALLAH'ımı hatırlattığın için seviyorum seni unutmam...

* diyerek sevdasını usulca yerden kaldırdı. Yatağına uzatıp, üstünü söylediği sözleri ile birlikte örttü. En son alnına bıraktığı buse ile ardına bakmadan odadan ayrılmak için adım attı. Bu kadar güzel sevilir miydi? Esma ona zarar gelsin istemiyordu. Hele Kâmuran'ın : "Ölüm uğrasın istemem,senin için sevdamdan vazgeçerim." sözlerinden sonra vazgeçmek zorunda olduğunu fark etti. İçi dolu,içi paramparça,içi târumar...
Sevdiği adamdan sevdiği için vazgeçmek zorunda olan bir genç kız. Gözlerini tavana uzun uzunnn dikti. Kalbi paramparça sevdiği adamdan uzakta başka bir yerde başka bir adamla nasıl olabilirdi... Güç,para,soyadı... Yere batsın bu düzen! Yok olsun! Tüm iklimleri Kâmuran'da yaşamışken,sadece bir iklime bağlı kalmak haksızlık sayılmaz mıydı ? Esma sevdiğinden ayrılmak zorunda olduğunun farkındaydı. Bunu en zararsız nasıl yapabilirdi? Gerçi ayrılığın en zararsızı var mıydı ?
Tam 10 ay sonra yareninden tamamen ayrılacaktı. Tavana bakıp düşünmeye devam etti. Daha sonra gecenin nasıl geçtiğini anlamadan uykuya daldı.
.
.
.
#😳🍁
EZGİ...🍁😳

.
.
.

BeriaranaCanMuhittinKaya4NazlcanAydn238havvanurcardakAnTiDepresan52azmiye21Bukre_69mrve5543