Xavier School

Hepimiz Yardıma Ihtiyaç Duyarız

Daha buraya geleli 2 saat bile olmamıştı ama suçluluk duygusu ve nedenini kimsenin bilmediği bir korku herkesi sarmış durumdaydı tabikide ölüm korkusu değildi bu sadece kaybetme duygusuydu.
Ne kadar kahraman olsalarda onlarda insandı sonuçta hepsinin kaybetmekten korktuğu biri vardı

Hepsi aklındaki düşüncelerle baş etmeye çalışıyordu Wanda'nın aklında ise sadece suçluluk duygusu vardı uçakta yaşananlar aklına geldikçe deliricek gibi oluyordu

W - Şimdi ne olucak?

Tony -Ne mi olucak tabikide bir yolunu bulup kurtulucaz!

Ste - Aynen bir yolunu bulup buradan kurtulucaz umudunuzu kaybetmeyin

W - Hepinizde özür dilerim şuan burada olmamız.herşey. herşey benim suçum hepsi benim yüzümden oldu.

Nat - Saçmalama Wanda bunların seninle hiçbir ilgisi yok

W - Hadi ama yapmayın sizde biliyorsunuz eğer ben kendime hakim olabilseydim suan burada olmazdık

Raven - Kendini bilmende bişey tabii

Pie - Ne diyorsun sen

Raven - Wanda bile suçunu kabullenmişken neden hâlâ kabullenmiyorsunuz bunların hepsi onun suçu eğer o güçlerini doğru düzgün  kontrol edebilseydi böyle yakalanmazdık

Tony - Siz nasıl hala bizde suç bulabiliyorsunuz ya burada olmamızın tek sebebi sizsiniz. Siz ve şu güçleriniz. Onların tek istediği Profesörün şu lanet olası gücü. siz zamanında bilmediğiniz işlere burnunuzu sokmasaydınız bunların hiçbiri olmazdı. Aslında bir dakika ya madem bunların tek derdi bu neden istediğini bir an önce ona vermiyoruz hem belki bize insaf ederler ha ne dersin Profesör??!?!

Sco - Aman tanrım gerçekten mi?

Hank - Saçmalama Tony bu asla olmicak.

Sto - Korktuğunu bu kadar belli etme Stark

Tony - Ben Tony Stark'ım ve kimse bana hakaret edemez anladınmı ucube

Sto - Sakın bana bir daha ucube deme!! Yoksa seni buna pişman ederim!.

Peter - Heey!! Kavganızı bölüyorum ama küçük bir ayrıntıyı atlıyorsun Stark seni daha zeki sanırdım oysaki

Nat - Ne ima ediyorsun Peter ne ayrıntısı

Peter - Şu gelen adam Daniel mıdır nedir o Profesörden Insanlığı yok etmesini istememişmiydi ee sizde insan değil misiniz eğer Charles bunu yaparsa kendini ve bizi kurtarır ama siz yok olursunuz yani o sadece sizi koruyor bu yüzden kapat o çeneni!!!

Tony - Ahh... Lanet olsun!!

Onlar bir çözüm yolu düşünürken içeriye Daniel girer.

- Size düşünmeniz için yeterince süre verdiğimi düşünüyorum Profesör kararınızı verin bizimle birlik olup kendinizi ve ekip arkadaşlarınızı kurtarıcakmısınız yoksa onların ölümünü izlemek hoşunamı gider?

Daniel'ın bu sahte gülüşüne artık dayanamayan Tony söze girer

Tony - Sen bizi gerizekâlı falanmı sandın?
Insanlığı yok ederken bizi nasıl kurtarıcaksınız aceba?!?!

- (gülerek) Ah hadi ama tüm sırrı bozdun Stark
Daniel yüksek sesle gülerek onları gerçekten rahatsız etmeyi başarmıştı hepsi bu iğrenç gülüşün bir an önce kesilmesini bekliyordu

- Bu kadar eğlence yeterli izniniz olursa şimdi konumuza dönelim evet Profesör??!?

C - Insanlığı yok etmenin sana hiçbir faydası olmayacak Daniel intikam almak istediğini biliyorum ama bunu yaparak geçmişi değiştiremezsin. Sadece kendunu yatıştırabilirsin bununda hiçbir faydası olmaz onlar değişebilir Daniel bizi kabullenebilirler ve o zaman gelince eminim vicdan azabı çekiceklerdir bu onlar için en büyük ce-

- BU KADAR YETER!!!

Daniel sinirle bağırmıştı bunları duymak onun içini dahada nefretle dolduruyordu bu sözlerin ufakta olsa onu etkilemesi ihtimaline daha fazla dayanamamıştı

- Bu inanılmaz! Bu cidden inanılmaz! Sende bir mutantsın Charles ama insanları bu kadar fazla önemsemen. Bu gerçekten fazla. Onların bizi asla kabul etmiceklerini bizi asla normal biri olarak görmiceklerini sende biliyorsun ama hâlâ bana onları savunuyorsun! Bak şu halimize bak bize yaptıklarına bak sen hâlâ onların değişiceğine inanıyormusun?!??

C - Sadece birilerinin hata yapması, yolunu kaybetmesi sonsuza dek kayboldukları anlamına gelmiyor. Bazen hepimiz yardıma ihtiyaç duyarız.

Daniel bir an duraksamıştı gerçekten olabilirmiydi dünya, insanlar... bunlar değişebilirlermiydi gerçekten böyle bir ihtimal varmıydı...

Charles Daniel'ın aklını bulandırmıştı ancak Daniel bunu yapmakta,kötü olmakta kararlıydı gerçi Charles bunu en başında anlamıştı sadece şansını denemek istemişti

Daniel büyük alandan çıkmış onları eskisi gibi bırakmıştı
Hepsi sadece düşünüyorlardı "Insanlar gerçekten bu kadar kötümü? Bunların hepsini yapabilicek kadar vicdansızlarmı?"

Wanda artık düşünmek istemiyordu gözlerini karşı tarafta duran adamın mavi gözlerine dikerek aklından geçen tek sormaya karar verdi

W - Neden böyle düşünüyorsun ki? Insanların düzelebiliceklerini. kim bilir belkide o haklıdır biz bunu çoktan hak etmişizdir!!

C - Hayır Wanda böyle düşünme! Elbet kötüler olucak bunu değiştiremeyiz ama engelleyebiliriz, bunu azaltabilir onlara doğru yolu gösterebiliriz. Üstelik kendinden başka birini,birilerini sevebilen bir canlı asla tamamen kötü olamaz onlarında bir kalbi , bir vicdanı var Wanda bu unutma

Wanda Charlesın gözlerine ışıltıyla bakıyordu çünkü kendini sadece bu şekilde rahatlatabiliyordu ona baktıkça sakinleşiyordu bir yandanda korkuyordu kaybetmekten korkuyordu bir daha görememekten korkuyordu buna asla dayamazdı...