Philophobia | Jikook

13

Jungkook

Kumsal da akşam vakti denizin sesi ve sevgilimin eşliğinde atıştırmalık bir şeyler yiyorduk.

Ona romantik bir şekilde çıkma teklifi etmek tabii ki isterdim ama herşey elime yüzüme bulaşmıştı.

Onun yüzünden elim Ayağım birbirine girmişti. Heycamlanmıştım. Evet , kesinlikle herşeyin suçlusu jimindi.

Böylesi daha kolayıma gelmişti aslında. Gerçekten onu seviyordum. Kimseye bakmadığım gibi bakıyordum. Tüm kötülüklerden uzak tutuyordum onu .
Saç teline zarar gelecek diye ödüm kopuyordu.

"Ne ara bitirdin jungkook-ah"

Ne?? Jungkook-ah mı ? Tanrım cidden bu çocuk beni çıldırtacak. Bir kelimesi ile neden bu kadar heycanlandım.

Kendine gel sen jeon jungkooksun!

"Sen yavaş yiyosan ben ne yapayım jimin?"

"Koca ağazlının tekiyim demiyorsun da"

Dediği şeyle kahkaha atmıştı onu bozmak için anlamamış gibi yaptım.

"Bir şey mi dedin dalga sesinden dolayı duyamadım"

İstediğim olmuş, anın da kahkahası kesilmişti.

Gülme sırası bendeydi , hem bence o gülmemeliydi.

Çok güzel oluyordu , kimse görmemeliydi.

"Üşüdüm jungkook-ah"

Demesiyle ayağa kalktım ve kabanımı çıkartım ona giydirdim. Kolundan çekerek arabaya götürdüm onu.

"Çekmesen de gelirdim jungkook-ah"

Yine gülmüştü , burada 2 tane korumam vardı. Onu gülerken görmemeliydiler.

"Gülünce çirkin oluyosun gülmek yakışmıyor sana"

Yüzünü asıp beni iterek arabaya bindi.
En azından bir süre gülmez di ve dikkat çekmez di.

Ardından ben de oturdum ve şoföre sürmesini söyledim.

Eve geldiğimiz de o hızlıca arabadan inip içeri girdi.

Korumalardan birine seslendim.

"Yatak odama git ve jiminin kıyafetlerini valizden çıkarıp yerleştir."

"Peki efendim."

Adını bilmediğim koruma hızlıca odama çıktı.
Bende kabanı mı çıkartıp salon da ki koltuğa attım.

Jiminle sevgili olduğumuza göre artık aynı evde kalabilirdin onun haberi olmadan biz yemekteyken kıyafetlerini aldırtmıştım.

Koltuğa oturduğun sırada yukardan jiminin çığlığı ile hemen kalktım ve koşarak yukarı gittim.

Gördüğüm şey ile gözlerim seğirdi , çenem kasıldı.

Yukarı yolladığım korumam ve kucağında jimin.

"NE OLUYOR BURADA?!!"

"J-jungkook düşündüğün gibi değil."

İyice sinirlerim tepeme çıkmıştı. O an hareket eden ben değildim. Ellerim ayaklarım benden bağımsız hareket ediyordu.

Jimini onun kucağından aldım ve korumaya bir yumruk geçirdim.

Yerde yatan bedenin üstüne oturdum ve yumruklarımı yüzüne indirdim.

"SEN BENİM OLANA ELİNİ Mİ SÜRDÜN?!!"

Jiminin ağlama sesi ile ona döndüm , adamı orada bırakıp jiminin kolunu sertçe tutup diğer odaya soktum.

"ADAMIN KUCAĞIN DA NE HALT YİYORDUN?!"

"Pişman olacağın şeyler söyleyip durma!"

"Açıkla lan o zaman!!"

"Odaya girdiğim de yerdeki valizlere takılıp düşüyordum ki o yumrukladığın adam beni tuttu dengesini sağlayamayınca ikimiz de yatağın üstüne düştük."

Söylediği sözler ile hızlıca onu duvara gittim ve üzerine eğildim.

"Sana birisi dokunduğun da çıldırıyorum. O güzel gözler benden başkasına bakınca deliriyorum.
Aldığın nefes başkasının yüzüne değecek diye deli oluyorum. O kokunu başkası koklayacak diye ödüm kopuyor. Gülüşün, o gülüşün başka birine , benden başka birine güleceksin diye ödüm kopuyor jimin. Gör artık beni , sev artık yeter. Bir saat öncesine kadar kuduruyodum sevincimden sevgilim olduğun için sen benimsin jimin. SADECE BENİ-"

Cümlemi yarı da kesen şey o dolgun ve yumuşak dudakların dudaklarıma kapanmasıydı.

Gözüm açık hala dimdik dikiliyordum, şoka girmiştim. Gözlerimi kapatarak bende öpüşüne karşılık verdim.

Çok sert öpüşüyorduk. Jimini duvardan kaldırmam ile bacaklarını belime doladı.

Duvardan duvara çarparak öpüşüyor asla ayrılmıyorduk. Sanki yıllardır bu anı bekliyormuşum gibi açlıkla öpüyordum onu.

Jimini yatağa bıraktım ve dudaklarımız ayrıldı.
Üzülmüş gibi baktığı sırada yatakta onun üzerine uzandım ve öpmeye devam ettim.

Nefes nefese ayrıldığımız da yatakta biraz yukarı kayıp kafamı yastığa onu ise göğsüme yaslamıştım.

Kafasını kaldırıp boynuna gömdü derin nefesleri ile kokumu içine çekerken ben ise saçlarını okşuyordum.

"Sana aşık oldum , jungkook"