İNTİKAM PEŞİNDE

3. Bölüm

Merhaba arkadaşlar çok geç yayınladığımın farkındayım ama bazı aile sorunlarımız oldu. Bu yüzden kitap yazamadım. Hatta hiç vaktim olmadı kitap yazmaya. Annem kitap yazmamı istemedi . Bu kitabı silecektim ama bu kitaba emek sarf ettim. Kitabımın sevileceğini düşünüyorum sizler olmasanız inanın ki bu kitabı silerdim. Benim kendi telefonum yok annemin telefonundan yazıyorum . Çok zor oluyor telefonu almak. Bu üç ay tatilinde kitabımı bitireceğim. Ben liseye geçtiğim için vaktim kitap yazmaya kalamayacak. Bu yüzden desteğinizi bekliyorum ve hepinizi çok seviyorum😘
İyi okumalar❤

SabıkaIı bu gönüI, gönüI mahkûmuyum… Deste deste insan biriktiriyorum, bozuk oIanIarı da harcıyorum. SENİ HARCADIĞIM GİBİ .

Beni hala kucağında taşıyordu. Şuan çok sinirliydim bunu neden yaptiğını anlayamadım. Kendini bilmiş serseri . Ben bilseydim böyle bir şey olacağını hadini bildirirdim önceden ama işte geleceği göremiyorum.

Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama tahminem okulun arka bahçesine gidiyorduk. Beni indirdiğinde kendimi düzeltip melihe tokat attım. Bu tokatı hiç beklemiyordu. İyıkide o tokatı atmışım. İçimin yağları eridi . Bir erkekle bu kadar hiç yakın olmamıştım.

Normalde erkeklere merhaba bile demiyordum. Erkeklerden çok nefret ediyorum. Erkekler kendini çok güçlü sanıyorlar .Herşeyi elde edebileceğini düşünüyorlar. Bu düşüncelerimi bırakıp melihe baktım. Herhalde ilk defa bir kız ona tokat attı.

İç sesim ' aaa hira ne yaptın öyle yanaklarına bakmaya kıyamıyorum ben ,sense ona tokat atıyorsun . Hiç yakışıyor mu sana hira özür dile lan hadi ' bu boş yapan iç sesimi bir kenara atıp melihin ne gibi bir hamle yapacağını bekledim.

Melih"seni doğduğuna pişman edeceğim hira o tokadı bana atmayacaktın" diyip gülmeye başladı. Evet şimdi maceraya geldik. Ben bundan kurtulmaya çalışıyorum melihte inadına benimle uğraşıyor. Bu sözden korkmalı mıyım?

Tabikide hayır bunu dedikten donra ondan korkacağımı zannetti herhalde. Bende alaycı gülümsememi yüzüme yerleştirip " ayy çok korktum melih şimdi düşüp bayılacağım" dediğimde bu kendini ne zannediyor ya herhalde kral falan melih kotk dediğinde bende korkmuş hareketi yapmamı bekliyor yanılıyor.

Melih " ben istediğim herşeyi alırım hira seni bile" dediğinde sinirlenmeye başlamıştım. Neymiş benide alırmış . Gelsinde denesin. Tek istedim ailemi rahatsız etmesinde başka hiç bir şey istemiyorum.
Bu ünüversitemi bitirip mesleğimi almak istiyordum. Böyle gereksiz insanlarla uğraşamam.

Bende "bir beni diğer kızlar gibi kullanıp kullanıp atamazsın iki benimke uğraşmayı kes" dediğimde melih "seni kullanacağımı kim söyledi" dediğinde what the fake ? Bu neyden bahsediyordu ya saçma saçma şeyler söyleyip duruyor.

Melih "asıl mevzuya gelelim" bunlar yetmedide şimdi asıl mevzumu var. İnşallah bana sormadan benimle ilgili kararlar almamıştır.
Melih "bizim okula sevgilim olduğumuzu söyledim"dediğinde ondan nefret ettim. Hangi cesaretle sevgili olduğumuzu söylemişti.

Neden böyle birşey dediğini anlayamadım. Kendi kafasına göre bir şeyler yapıyor. Özellikle benimle ilgiliyse. Bu sevgili olayı benim okul hayatımı etkiliye bilirdi. Melihe kaşlarımı çatmış bağırarak"sen ne dediğinin farkinda mısın? Ya bana sormadan benimle ilgili nasıl kararlar alabiliyorsun "

Dediğimde fazla kormamışa benziyordu. Hayatımda ilk defa kendimi hayvan hissettim. Ona göre hayvandan 'da farksız değildim aslında . Annem erkeklere merhaba bile dememi istemeyen kadın. Bugüne kadar hiç bur erkekle konuşmadım . Öğretmenlerim dışında.

Birşey söyleyeceken zil çaldı. Zil çalır çalmaz koşarak okula girip sınıfıma girdim. Fatmanın yanına gidip "fatma bu ders yanında oturabilir miyim?" Dediğimde yanınki sevgilisi kalkıp sırama oturdu.

Çok anlayışlı bir sevgilisi vardı. Fatmada ne ara sevgili yaptıysa . Beyza ve birceye baktığımda birbirilerine bakıp salak salak gülüyorlardı ama onları seviyordum. Fatmaya "gız fato ne zaman sevgili yaptın len" dediğimde gülerek "bu ara " dedi.

Fatma "bu ara siz melihle sevgilisiniz diye duydum . Bütün okul şuan sizn haberinizle çalkalanıyor. Gerçekten sevgili misin? Melihle, hem sen erkeklerden nefret ediyorum falan dedin "

Dediğinde bütün olanları ona anlatım. En azından bir şahidim olmuş olurdu.
Bana şaşırarak "neeee ben senin yerinde olsaydım onu o dakada onu paralardım" dediğinde ofladım. Bende " nasıl bir belaya düştüm ya" dediğimde fatamda "hemde nasıl çekeceğin var hazırlıklı ol"

dediğinde bende " ya melih mi? Bana çok çektirecek sanki bende öylece bekliyeceğim"dediğimde inanmaz bir şekilde " hira sen onunla baş çıkamazsın okuldaki erkekler ondan ne çektiğini bilmiyorsun kafasına koyduğu herkezi avucunun içine alır"

dediğinde okuldaki erkekler mi? Onunla baş çıkamıyor. İşte buna inanmam . Fatmaya sorularımı yağdırmaya başlamıştım. Ben " neden?"diye sorunca fatma "bu okul onun akılım" dediğinde kaynar sular üzerime dökülmüştü. Beni okuldan alabilme gibi bir şansı vardı.

Son dersimiz matematikti ama hoca okuldan gittiği için yeni bir hoca gelecekti. Şuanlık ders boştu. Sırama baktığımda sadece burak vardı yani fatmanın sevgilisi. Acaba melih nereye gitmişti. Off banane ben niye onu düşünüyorum ki onu düşünmem bile hata Allah bilir hangi cehennemdeydi.

Çıkış zili çaldığında okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Eve doğru giderken arkamdan bir gölge belirdi. Arkama baktığımda kimse yoktu. Bu çok garipti. Eve gidip banyoya girip kıyafetlerimi değiştirip elerimi ve yüzümü yıkadım.

karnım acıktığı için bir şeyler yemek istedim. Aşağı inip buzdolabını açtım atıştırmalik bur şeyler olmadigi için üstüme bir şeyler giyip evden çıktım. Tabi paramı unutmadım.

Hava biraz esiyordu ama güzeldi. Birden melih geldi aklıma ve şu sürtük kızlar. Aklıma geldikçe daha çok sinir oluyordum. Anneleri ve babaları okutmak için mi? bunları okula gönderiyor yoksa sevgili yapsınlar diye mi? gerçekten anlamıyordum bunları.

En iyisi bir an önce şu okulu bitirip mesleğimi almam gerekiyordu. Fazla kafama takmayıp yoluma devam ettim. Markete vardığımda almam gerekenleri alıp son süratle eve doğru gitmeye başladım. Arkamdan bir gökge belirdi.

Sanki beni kaçıracakmışçasına yavaş yavaş yaklaşıyordu bana. Bana bir Korku bastığında arkama hiç bakmadan koşabildiğim kadar koştum. Tamda eve varıyordum ki birine çarptım ve ikimizde yeri boyladık...