Ang Prinsipe Kong Bulol [COMPLETED]

Chapter 17

Okay, so XiuChen muna tayo. Sumasakit kasi puso ko sa HunHan :'(

I miss you, Lu-ge... <//3

CHEN'S POV

Pagkatapos kong ihatid si Sehun sa bahay nila Luhan ay dali-dali akong umalis. Pakiramdam ko kasi kailangan nila ng time na silang dalawa lang.

Patungo na ako sa bahay ko kasi day-off ko na ngayon. Katatawag lang ng mommy ni Sir Xiumin sakin. Sabi niya magpahinga raw muna ako. Oh diba? Ang bait ng mommy ni Umin hyung? ^_^

Naramdaman kong biglang nag-vibrate ang phone sa bulsa ko. Kinuha ko iyon at sinagot ang kung sino man ang tumawag. HIndi ko na tiningnan ang pangalan ng tumawag. Sure naman akong mommy lang iyan ni Sir Xiumin, eh. Siya lang naman ang may alam sa number ko. Yeah, I know. I'm a loner.

"Hello?"

"Chen..."

Agad kong hininto ang sasakyan nang marinig ko ang boses niya. Siguro hindi naman ako masasagasaan no kahit nasa gitna ako ng kalsada? 

Bakit niya ako tinawagan?

Saan niya nakuha number ko? Sa mommy niya?

Naalala na niya ba ako?

Sana nga...

Sana nga...

"B-bakit po sir?"

"Pumunta ka dito sa bahay, may pupuntahan ako." tapos ay binaba na niya.

Hayyy. Kaya pala....

Kailangan lang niya ng driver.

Hayyy.

XIUMIN'S POV

Nandito ako ngayon sa treehouse na pinagawa ko kani-kanina lang. Yeah. Nagpagawa talaga ako ng treehouse. Katulad nung treehouse namin noon.

NIlibot ko ang tingin ko sa buong paligid at napangiti.

Sana matanggap pa niya ako.

Sana...

CHEN'S POV

Pinark ko ang sasakyan sa tapat ng bahay nila at pumasok na sa loob. Nakita ko ang isa sa mga katulong nila kaya tinanong kung nasaan si Sir Xiumin.

"Ah, si Sir? Nakita ko siya sa likod ng bahay. Kanina pa ata siya dun. Puntahan mo nalang kaya."

Tumango ako at nag-thank you saka pumunta sa likod ng bahay.

Tanging ang ilaw lang galing sa bahay ang gabay ko para hindi ako matumba o makatapak ng kung ano. Ang dilim kasi. Tapos wala pang mga bituin. Takte. Jongin, anong kalokohan to? Pati kalangitan dinamay mo sa kaitiman mo? -___- BTW, si Jongin ay ang maitim ko pala na classmate  nung highschool ako.

 Naglakad ako patungo sa hindi ko alam kung saan at tinawag ang pangalan ng boss ko.

"Sir Xiumin? Nandito ba kayo?"

"Sir Xiumin?"

"Yoo hoo!~"

"May baozi akong dala~ Mainit pa'to at bagong luto.~"

Takte! Wala pa rin akong nakitang ni anino ni Sir Xiumin. Hayyy. Aalis na nalang ako.

Papasok na sana uli ako ng buhay ng biglang may nag-click at maya-maya ay lumiwanag ang buong likod-bahay.