Episode 15: Memories
(Don't forget to vote and comment na rin. 🥰)
°
°°°°°°°
"Grabehan! Solid JMia talaga halos buong klase, mag aadjust sainyo pre ah! Hihintayin namin kayong matapos sa honeymoon bago matuloy victory party! Lakas ah!" natatawang tugon ni Dylan.
Nasa canteen kami ngayong dalawa para kumain ng lunch. Hindi namin kasama si Mia dahil kasama niya barkada niya at may pa birthday si Aimee, 'di na ako sumama!
Well, most of me is feeling a little worried towards Mia. Alam niyo iyon, whenever she's away and not in my line of sight, ay nababahala ako sa kanya and I know, oa na iyon sa part ko but sorry, can't help it.
Pero naman kasi, masisisi niyo ba ako? The last time na hinayaan ko siya on her own, inatake siya and that was almost the end for her. I was truly helpless that time at natatakot akong maulit iyon, wala naman sigurong masama sa pakiramdam kong 'to, nag-iingat lang. Iba kasi talaga iyong calmness and security na nafefeel ko whenever she's around, feel me?
Pero ayun, hinayaan ko pa rin siyang sumama sa mga kaibigan niya kahit na ang hirap para sa akin, all because I want to see her free to do things on her own, because she deserve it somehow kahit na may takot ako na nararamdaman. Isa pa, hindi naman ako manhid sa mga chismis against me, na masyado ko raw sinasakal si Mia at nililimitahan sa mga bagay na kaya niya nang gawin! Wala man sinasabi si Mia about it, minsan, gigil siya sa akin at dama ko iyon.
Ayaw ko rin naman ng ganun, Mia needs to enjoy this life and I am pretty aware of that. Basta, she promised me that she'll be safe always at tuparin niya lang iyon wala akong problema.
"Wala naman akong sinasabing mag adjust kayo ah?! Geez, h'wag niyo nga ako sinisisi! Eh sa gusto kong solohin si Mia away from here! H'wag ka naman naninisi! H'wag kang kupal!" I said with a death glare for him.
Napaismid siya. "Oy pre, hindi ah! Totoo niyan, okay nga lang sa akin eh! Pangarap din ni Mia na mag travel abroad kaya masaya ako para sa kanya, ewan ko lang sa iba! Isa pa, si Leo ang nag suggest na hintayin kayong makauwi from your out of the country vacation kaya gigil ng kaunti! Itanan mo na nga ang mimiko!" he smirked,"Gigil lang talaga ako sa Leo na iyon, laking epal sa buhay ni Mia! Kung wala lang sakit iyon, naku talaga may kalalagyan ang kamao ko sa mukha niya!" At talagang napahampas pa si Dylan sa lamesa, dahil doon, napagtinginan kami.
I sighed. "Mas gigil ka pa sa akin, ikaw jowa?" sabay ismid ko, sarap batukan.
"Aray ha, real talk iyon." sabi niya sabay tapon niya sa akin ng iilang chips na kinakain niya, "Hindi pa sa ngayon, soon kapag iniwan mo si Mia! Oh ano?!" natawa ito.
"Tumigil ka nga, puro ka kalokohan!" napailing na lang ako, "Ang totoo, mas gugustuhin ko pang matuloy na kayo sa victory party na 'yan! Malamang, mangeepal lang ang Leo na 'yon kapag andun na kami! Kaso, hindi rin eh! Sa totoo lang, nalungkot si Mia nung una niya malaman na maaaring hindi kami makasama sa victory party dahil sa may pa bakasyon kami. She's looking forward for that party with everyone from our class kaya sobrang sumaya siya nung malaman niyang mag-aadjust ang buong klase! May pa bakasyon abroad na, may victory party pa! Masaya siya Dylan kaya iyon susundin ko."
I sighed.
"Sabagay!Kaligayahan din naman talaga ni Mia ang importante. Pero pre, saan mo ba balak dalhin si Mia? Wala lang, need lang sa research ko! Sa Bataan ba?" natawa ito
"Huh! Mga natututunan mo talaga kanila tito Nikko no! H'wag mo na alamin at baka sumunod ka pa! Hindi ka naman aso, nguso ka! Basta, it's somewhere far!"
