)♧×$"~(♤_¤"×_¤♤![♤¥"&_¥○!÷:×_♧[)♧!)♧_¤"×_♢♧~£♤)"&_♢♧×]'ו••
-[○×]_♤☆+♧×÷"♧×÷♤
♡♤♧♢♡♤♧♢
Dallarında yaprakları kalmamış ağaçlar, yürüdüğüm dar patikanın etrafında cehennem zebanileri misali dikiliyorlardı.
Tereddütle attığım adımlarımla ezilen kuru yaprakların çıtırtıları acı dolu inlemeler gibi yankılanıyordu.
Dolunayın aydınlattığı gecede, yolda benimle birlikte yürüyen gölgeler vardı.
İçime çökelen ağırlık, katran gibiydi.
Bu berbat duygulardan asla kurtulamayacaktım.
Üstüne etrafımdaki karanlık, hissettiklerimin kıvamını arttırıyordu.
Bir çığlık duydum, ardından acı dolu inlemeler kulaklarıma dolduğunda ellerimle kulaklarımı kapatıp gözlerimi yumarak olduğum yere diz çöktüm.
Canımı yakıyorlardı.
Ses, son kurbanın sesiydi.
Yalvarışına karşılık çığlık attım.
Bunu ona yapmayı istememiştim ve bu pişmanlık içimi parçalıyordu.
Yanaklarımın gözyaşlarımla ıslandığını çok geçmeden farketmiştim.
Gözlerimi korkakça açıp etrafta dolandırdım.
O sırada önüme bir siület çöktü.
Bulutlar hareket edip de ay ışığını yüzüne tuttuğunda karşımdakinin ben olduğunu gördüm.
Tek fark, daha kararlı ve sertti ifadesi.
Ellerimi kulaklarımdan çekti ve sıkıca önümde tuttu.
"Sen bir insanı öldürdün." Diye fısıldadı.
Rengi yeşilimsi duran ama tam belli olmayan gözlerindeki nefret ve sinir kalbimin teklemesine neden olmuştu.
"Sen bir katilsin." Dedi tıslayarak.
"Hayır." Dedim çaresizlikle fısıldayarak.
"Sen bir canavarsın." Diye devam etti dişlerini sıkarak.
Gözlerimden süzülmeye devam eden gözyaşlarının tenimi yaktığı gibi, söyledikleri ve arkadan duyduğum çığlıklar da canımı yakıyordu.
"Nolur, böyle yapma lütfen!" Dedim hıçkırarak.
Ellerimi kurtarmaya çalıştım.
"Kardeşin senin yüzünden öldü." Dedi beni duymamışcasına.
"Hayır!" Diye yineledim tekrar ama ağlamaktan düzgün konuşamıyordum.
Ayağa kalkmaya çalıştım ve birden ellerimi bıraktı.
Boşluğa düştüğümü hissettim.
Bedenimi sarmalayan boşluk, sırtımı yumuşak zemine çarpmamla yok olurken sudan çıkarcasına bir şokla uyandım.
Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey katilimin hemen dibimdeki yüzü olmuştu.
Hareket etmeye çalıştığımda kollarımı sertçe yatağa bastırdığını farkettim.
Etrafta göz gezdirdiğimde ihtişamlı bir dekorasyona sahip bir odada olduğumuzu gördüm, büyük ihtimalle otelde olmalıydık.
Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldığımda üstümden kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IGNOTUM PER İGNOTİUS
Acak"Sadece kendine ihtiyacın var, başka birine değil." "Sen beni öldürmüşken başka birine ihtiyacım var." ♡♤♧♢ "Açıklayamadığın bir şeyi nasıl açıklarsın?" Donuk bakışlarımı mavi gözlerine taşıdım. "Açıklayamazsın." Yutkundu ve alt dudağını ağzına aldı...