useless | pjm jjk

5'

Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. Teşekkürler :)

Ayağa kalkacakken gözlerime bir çift ayak belirmişti. Başımı kaldırdıktan sonra gözlerimi kocaman açmıştım.

"J..Jimin?" Lanet olsun, kekelemiştim.

"Evet." Diyerek elini bana uzatmıştı. Beni kaldırmak için.

"Kendim kalkarım." Jimin'in elini iterek ayağa kalkmıştım. Kulağıma bir ses gelmişti. Jimin 'Yardım edende kabahat' diyerek gözlerini devirmişti.

"Duydum seni aptal."

"Kaba olmandaki amaç nedir?"

"Hmm. Biraz düşünelim. Mesela senin de bana kaba davrandığın için olabilir mi?"

"Her neyse. Hadi gel." Kolumdan çekiştirip beni bir yere getirmeye çalışmıştı.

Ona karşı direnip kolumu çekmeye çalışmıştım. "Ne yaptığını sanıyorsun? Bırak kolumu."

"Senin yaptığını yapıyorum. Yoksa rahatsız mı ettim seni?"

"Benim yaptığımı mı? Ben ne yapmışım sana?"

"Rahatsız olduğum halde devam ediyorsun."

"Rahatsız olduğunu dile getirmemiştin. Ayrıca ben..."

"Sen?"

"Ş..şey... Bak ne diyeceğim kolumu bırak sende bende yolumuza gidelim."

"Sen ne?"

"Ya neden diretiyorsun bırak gideyim işte."

"Pekala..."

Jimin kolumu bıraktığında arkamı dönüp gidecektim ama Jimin beni kendisine doğru çekmişti. Vücudumuz birbirine değecek kadar yakındık. Nefesini yüzümde hissediyordum. İkimizde hızlı bir şekilde nefes alıp veriyorduk.

Bir saniye. Bu koku... O gün beni öpen kişi ile aynı koku. A...ama nasıl olur bu?

Kendimi Jimin'in kollarından kurtarmıştım. "B...bunu hiç olmamış varsayalım." Yere düşen sırt çantamı alıp Jimin'in gözlerine bakmıştım.

Arkamı dönüp yavaş yavaş yürüdüğümde durmuştum.

Jimin arkamdan sesleniyordu. "Neden hiç olmamış sayalım?"

"Çünkü, ikimizde farklı dünyaların insanıyız." Ağlamam daha da şiddetleniyordu.

"Nedir yani, ben ünlüyüm diye, sıradan bir kız ile birlikte olamaz mıyım?"

"Bunlar ancak dizilerde veya filmlerde olur. Ayrıca benden çok daha iyilerini bulursun sen." Hızlı adımlarla arkamdan geliyordu.

"Ben en iyisini buldum zaten. Gel buraya." Jimin elimden tutup beni tekrar çekiştirmeye başlamıştı. Ne kadar 'Bırak!' Diye bağırsamda bırakmıyordu. Ve beni arabasının arka koltuklarına oturtmuştu. Kendisi de direksiyonun başına oturup kapıları kilitlemişti.

"Kapıyı açar mısın!" Beni umursamıyordu bile. Ama susmayacaktım. Saçmalıyordu. "İnmek istiyorum aç şu kapıyı!" "Beni duymamazlıktan gelme!"

"Ne kadar da gevezesin sen ahahha."

"Komik değil bırak beni!"

Jimin: