Near at Heart

CHAPTER 5

Two days had past after that night. Hindi ko sinagot ang tanong niya. I asked him not to call me foe the mean time after that serious talk we had. I badly need space for myself. I am here in ate Haelees condo unit. Yes, okay na kami. Natanggap na namin ni ate Abbie ung tungkol sa knila ni kuya. Im also happy na pinapansin na ulit kami ni kuya. Ate Abbies in Italy para sa designs niya for the fashion show that will happen 2 weeks from now in Paris, France. Wala din naman sina mom and dad because they have business trip while my grandparents went to Korea for a vacation. Ibibilin pa sana ako sa tita ko but I refused. Sinabi ko nalang na dito muna ako kay ate Haelee, pumayag naman sila at okay lang naman kay ate Haelee.

Busy si ate Haelee sa pagchecheck ng mga emails sa laptop niya while I am here watching pero di ko maintindihan yung pinapanood kong movie. I think it was comedy based sa scenes pero hindi ko man lang magawang tumawa. I wanted to ask ate Haelee but I dont want to disturb her. Isa siyang Executive chef at mayroon na rin itong isang restaurant. Hihintayin ko nalang siguro na matapos siya.

It took 20 minutes before she finished what shes doing. She stretched her arms and her body to relax. Afterwards, she asked me if may gusto daw ba akong kainin at ipagluluto niya ako. Umiling nalang ako at sinabing ice cream will do kaya naman agad siyang kumuha sa fridge ng dalawang solo cup na chocolate flavor ice cream. Tumabi siya sakin at nilipat ang channel ng tv hanggang sa mapadaan ito sa isang romantic movie na talaga namang naaayon sa sitwasyon naming dalawa ni ate. The movie talks about long distance relationship. Na kung saan yung babae ay nasa ibang bansa samantalang yung lalaki ay nasa hometown nila. It was very hard for them to be parted away. Isang malaking adjustment iyon para sa kanila. The longing, anxiety, the eagerness to touch your loved ones. Agad naman akong napatingin kay ate Haelee na focus sa panonood. Napansin niya ata kaya bigla siyang nagsalita.

"You know what, Sammie? I used to hate romantic movies before. Yung bang bigla nalang akong nagiging bitter kapag napapanood ko na ung mga sweet scenes and drama?" tumawa siya at napangiti naman ako, "Just like you and Abbie, sobrang naging bitter ako nang masaktan ako ng unang naging boyfriend ko. Halos isumpa ko na nga rin ang mga lalaki eh." Kwento nito habang nakangiti na tila ba natutuwa siyang balikan ang mga alaala niya sa nakaraan. Nanatili lang akong tahimik habang pinagmamasdan siya at hinihintay ang susunod pa nitong sasabihin. "Not until I met you brother, Jasper Onyx." She said lovingly. Gusto kong magtanong. Marami akong gustong tanungin sa kanya pero mas pinili ko nalang makinig.

"We just met through internet. Medyo inis pa nga ako sa kanya noon eh kasi lagi niya akong kinukulit knowing that I am too busy with my work. Walang araw na hindi siya nagparamdam noon. But you know? I kept in my mind that I would never fall in live with him no matter what. Tinanim ko sa isip at puso ko na lalaki sya at pilit kinukumbinsi ang sarili ko na sasaktan lang din ako. I did everything that I could just to push him away and make him shut but he never gave up. Until one day, I woke up with a familiar feeling, an affection that I did tried to wash out. I just fell in love with him."

"How did you found out that you already fell?" I asked. She smiled at me and said, I unconsciously fell.

"Nahirapan akong aminin yung nararamdaman ko, natakot akong aminin ito sa sarili ko dahil na rin sa mga what ifs na gumugulo sa isip ko. Pero wala e, ano pang saysay kung itatanggi ko sa sarili ko ang katotohanan? So, I accepted it. Hinayaan kong magpatuloy lang ang feelings ko sa kanya. Mahirap kasi kapag pinipigilan mo e, lalo lang yang lalala. So, I was afraid before to take risk. Pero sa kabila ng takot ay pinili ko paring sumugal muli kahit alam kong sobrang layo namin sa isat isa. Maraming naging hindrance sa relationship naming like time, work, and so on. We even fight often. But then, love empowers. We both believed that we'll meet soon, now we are going strong and I finally met him for the first time." Hindi ko mapigilang mapahanga sa kwentong pag-ibig nila ni kuya. They really love each other and they are looking forward for their future together. Napatitig ako kay ate bago nagtanong,

"How did your relationship worked? Look, its been 2 years and still counting." I blurted out. She smiled at me sweetly and speaks.

"Sa ganitong klase ng relasyon, Sammie communication at trust ang pinakaimportanteng foundation ng relasyon niyo. Ang hirap kasi na hindi na nga kayo nagkikita at nagkakasama dahil sa malaking distansya sa pagitan ninyo ay wala pa kayong komunikasyon sa isat isa. Pwedeng maglaho ang pagmamahal kapag naputol ang komunikasyon niyo sa isat isa. You need to talk about things, the good and bad. Build trust, huwag kang puro hinala. Always be honest. Be faithful despite the distance you have. You should always fix the arguments, huwag niyo ito hayaang tumagal. No matter how busy you are, you both needed to make time for each other. Of course, leave the past to the past, which include exs. Lastly, love each other unconditionally."

Muli kong tinitigan si ate Haelee. Nakikita ko kung gaano talaga niya kamahal si kuya na handa siyang maghintay kahit gaano pa katagal. Kahit na walang kasiguraduhan kung may hinihintay pa ba siya.

"Ni minsan ba ate hindi mo naisip na baka ipagpalit ka niya sa mas malapit ganun? Syempre, alam mo na ate may mga bagay parin na pilit niyong hinahanap." I asked at her. Well, hindi naman nambababae si kuya sa California noon. Truthfully, masyado siyang masungit sa mga babaeng nagpapapansin sa kanya. He even keep on telling them na ikakasal na siya kaya naman nilalayuan siya ng mga babae minsan.

"Noong una naisip ko din yan, pero ginusto kong pumasok sa ganitong klase ng relasyon eh kaya pinagkatiwalaan ko siya ng buong-buo. Mahal ko eh, ayokong mawala."

"How did you manage to wait for a long period of time lalo na kung di ka siguradong may hinihintay ka?" I asked again. She looked at me then smiled.

"My love for him made me wait. I didn't care about how long Ive been waiting or how hard it is not to be with someone I love, kasi alam ko na kapag nagkita kami kahit saglit lang worth it yung paghihintay."

Hindi ko maiwasang humanga kung gaano katatag si ate para hintayin si kuya kahit alam naman nito ang mga posibilidad na baka makahanap si kuya ng mas malapit sa kanya, pero tama siya. Kung mahal mo, lahat makakaya mo. Now, I realized that I am now ready. Handa na akong sumugal ulit sa pag-ibig. Handa na akong muling magmahal. Handan a akong mahalin pabalik si Devvion. I will take risk for I know that hes worth it.