H E R M O S A #2 ( Ongoing ) / Under editing

Chapter 3 - Sana nga Ikaw na Lang

NA'ALIPUNGATAN s'ya ng may maramdaman s'yang humahaplos mula sa kanyang mga pisngi kasabay ng dahan-dahan niyang pagmulat ng kanyang mga mata agad niyang na bungaran ang binata.

Wala sa oras na napabangon siya, iginala ang kanyang tingin sa  loob ng silid na hindi pamilyar sa kanya, Walang ediyang napasok sa isip N'ya kung bakit siya nasa isang silid Halos ang lahat ng makita niyang mga gamit ay pawang mga pang lalaki ang mga iyon.

"Handa na ang pagkain Tumayo kana
riyan---"

Hindi n'ya pinansin ang sina sabi nito bagkos.

"S-saan mo ako d-dinala?"

"Tch, Wag matigas ang ulo Hermo, tumayo at huwag kanang marami pang tanong baka lumamig ang pag kain."

"Sabihin mo sakin Bakit ako na rito? N-nasaan ba tayo I-uwi muna ako. "

"Wag mung sagarin ang pasensya ko sayo Hermosa---"

"You bastrad! Hindi ako kakain na kasama ka I-uwi mo ako!! Ibalik mo ako kay Cally! "

Mabilis itong nakalapit sa kanya at sa isag iglap lamang hawak na nito ang kanyang panga nag tatagis ang mga bagang nito.

"Tingin mo I-uuwi pa kita huh! You're
wrong---"

Isang malakas na sampal ang pinadaop  niya dito Habang napa layo naman ito sa kanya napa bitaw mula  bago tumingin ng sobrang sama.

"Sino ka! Para gawin yon sakin huh! Hindi mo parin ba matanggap na wala na si Yhanna. At ako parin ang sinisisi mo sa pag kawala niya Ganon ba?  Kaya kinidnap mo ako ulit para ano. para p-pahirapan Kulang paba ang ginawa ko noon. Jiwoo, Kulang pa ba! Nagsisisi naman ako noon at humingi sayo ng tawad pero Putangina! mo! Sinaktan mo parin ako.  sana nga ako na lang ako na lang ang namatay at hindi si Yhanna! "

"Hindi mo na maibabalik pa ang buhay
niya." Malamig nitong sabi.

"Aksidente yon. Walang kahit na sino ang may gusto non---"

"Really Huh? Tingin mo maniniwala pa ako sayo matapos ng mga nalaman ko at ang  nararamdaman mo para sakin. "

Napa hinto siya sa paghikbi dahil sa sinabi nito alam niya kung ano ang tinitukoy nito. pinilit niyang wag mag paapekto sa uri ng tingin nito sa kanya dahil kahit ano mang oras para s'yang kandila na unti unting natutunaw dahil sa pag kakatitig nito sa kanya.

"H-hindi k-ko naman g-ginusto yon. N-natakot rin ako ng araw na mamatay si Yhan pinag sisisihan ko yon K-kung alam M-mo lang at hindi porket may nararamdaman ako sayo noon iniisip mong sinadya ko ang lahat."

"Magsisi kaman huli na ang lahat. Pati ang kakambal mo dinamay mo pa sa kasalanan mo ganon kaba ka desperada para makuha lang ako---"

"W-walang ka totohanan yan! Kailanman hindi ko ginamit ang pang sariling kaligayahan ko para lamang makuha ka mula sa kaibigan ko ganon ba kababaw ang tingin mo
sakin---"

"Sana nga ikaw na lang ikaw na lang ang na matay at hindi si Yhanna.."

Malamig nitong sabi bago siya iwan nito kaya ang mga luha niya ay sunod sunod na nasipa bagsakan Sobrang sakit.

Masakit dahil ramdam niya parin ang galit para sa kanya' Hindi n'ya masisisi ito ngunit ano nga bang magagawa niya hindi rin naman n'ya ginusto na mamatay ang kanyang kaibigan At kailanman hindi n'ya ginusto na magalit ng tudo sa kanya ang binata.

Masakit para sa kanya Na ang minamahal n'ya ay labis s'yang kina mumuhian Bakit pa kasi nangyari pa ang lahat ng yon.

©Rayven_26
_______________________________________________