"ออกไป!!!!"
"ผมไม่ให้ไป!!!"
"จองกุกคะ ถ้าคุณพ่อไม่ต้องการให้ซานะกินข้าวร่วมโต๊ะด้วย....ไว้ซานะทานทีหลังก็ได้ค่ะ"
"ใครเป็นพ่อเธอ! ฉันไม่เคยอนุญาตให้ใครมาเรียกฉันว่าพ่อนอกจากลูกของฉันกับจีมิน...."
"ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันพาเธอไปกินข้าวนอกบ้าน เธออยากกินอะไรฉันจะตามใจเธอทุกอย่างเลย"
มือหนาของจองกุกจับมือของซานะมากุมไว้ก่อนที่จะพากันลุกขึ้นและเดินออกจากห้องทานอาหารไปทันที แต่แล้วก็ต้องหยุดการกระทำทุกอย่างลงเมื่อจังหวะที่หันหลังจะเดินออกจากห้องกลับเห็นเข้ากับร่างบางของคนอีกคนที่กำลังเดินเข้ามา
"จีมิน....."
รอยยิ้มเล็กๆปรากฏขึ้นบนใบหนาหวานทันทีที่จีมินเห็นผู้เป็นสามีกลับมาที่บ้านหลังจากที่เขารอจองกุกกลับบ้านมาตลอดทั้งคืนแต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็ต้องหายไปเมื่อสายตาคู่เรียวมองผ่านไหล่ของผู้เป็นสามีไปและพบเข้าสาวสวยที่เขาเคยเห็นหน้าเมื่อตอนที่เขามาบ้านวันแรก ก่อนที่จะลดสายตาลงไปมองที่มือของทั้งคู่ที่กำลังจับกันอยู่
ทันทีที่เห็นมือของผู้เป็นสามีกอบกุมมือของหญิงสาวอีกคนอยู่ก้อนเนื้อด้านซ้ายก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาทันที ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาจนจีมินแทบจะทำตัวไม่ถูก มันไม่ใช่ว่าจีมินจะไม่รู้ว่าการจับมือกันของคน 2 คนตรงหน้ามันหมายความว่ายังไง แต่ก็ต้องเก็บเอาความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ก่อนจะตัดสินใจเอื้อมมือไปจับมือของจองกุกอีกข้างที่ไร้พันธนาการขึ้นมา
"จีมินรอคุณกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน คุณหายไปไหนมาครับ ทำไมคุณไม่บอกจีมินว่าเมื่อคืนจะไม่กลับมา แล้วนี่คุณกำลังจะไปไหนครับ คุณ.....ไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอครับ"
YOU ARE READING
[FIC BTS] NO REASON TO LOVE ไม่มีเหตุผลที่จะรัก [KOOKMIN]
Fanfictionโบราณเขาบอกว่าถ้าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก อยู่ๆกันไปก็จะรักกันเอง แต่คำนี้มันใช้ไม่ได้กับผมหรอก เพราะคนที่ผมจะแต่งงานด้วยคือคนที่น่ารังเกียจที่สุดสำหรับผม ผมคงรักเขาไม่ลง..... -JK-