CHAPTER 13

1K 17 2
                                    




เช้าวันต่อมา

แสงแดดในช่วงเช้าส่องผ่านม่านสีขาวที่ปลิวไหวตามแรงลมที่พัดผ่านหน้าต่างเข้ามา เปลือกตาคู่เรียวค่อยๆเปิดขึ้นก่อนจะกระพริบด้วยความถี่เมื่อความสว่างมันทำให้เขาต้องรู้สึกแสบตา

จีมินลืมตากระพริบมองเพดานห้องก่อนจะค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับรู้สึกปวดตึบๆที่หน้าอกข้างซ้ายเล็กน้อย พรันมือเรียวยกขึ้นมากุมด้วยสัญชาตญาณ

จีมินใช้สายตากวาดมองไปจนทั่วห้องนอนเพื่อมองหาใครอีกคนแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า ไม่รอช้าขาเรียวก้าวลงจากเตียงนอนก่อนจะรู้สึกว่ากำลังเหยียบกับอะไรบางอย่างที่อยู่บนพื้นห้อง

"คุณจองกุก!"

ดวงตาคู่เรียวเบิกโตทันทีที่เห็นร่างของจองกุกนอนขดอยู่บนพื้นข้างเตียง จีมินพาตัวเองลงไปนั่งข้างๆจองกุกทันทีก่อนจะพยายามเขย่าตัวเพื่อปลุกร่างสูงให้ตื่น

"คุณจองกุกครับ คุณจองกุก "

เปลือกตาหนาค่อยลืมขึ้นช้าๆก่อนจะกระพริบปรับความคมชัดเมื่อเขาเห็นคนตัวเล็กกำลังนั่งมองเขาอยู่ จองกุกรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที มือหนารีบคว้าเอามือเรียวของจีมินมากอบกุมไว้

"จีมิน!! นายฟื้นแล้วเหรอ นายฟื้นแล้วจริงๆใช่มั๊ย ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั๊ย"

"ครับ คุณไม่ได้ฝัน..... แล้วนี่คุณลงไปนอนข้างล่างทำไมครับ"

"ช่างมันเถอะ..... ว่าแต่นายดีขึ้นแล้วใช่มั๊ย"

"ครับ จีมินไม่ได้เป็นอะไร...."

ไหล่ที่เคยหนักอึ้งรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่ได้เป็นอะไรมากอย่างที่ตนเป็นห่วง ลมหายใจเฮือกใหญ่ถูกปล่อยออกมา ก่อนที่สายตาคู่คมจะมองไปที่ตาคู่เรียวตรงหน้า แสดงออกถึงความเป็นห่วง

[FIC BTS] NO REASON TO LOVE ไม่มีเหตุผลที่จะรัก [KOOKMIN]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora