"เพิ่งกินข้าวมาอิ่มๆ มาลองกินของหวานกันหน่อยมั๊ย....จีมิน"
เมื่อได้ยินประโยคจากคนตรงหน้าจีมินก็รู้ทันทีว่าจองกุกกำลังหมายความว่ายังไง และครั้งนี้เขาจะไม่ยอมตกเป็นทาสทางอารมณ์ของจองกุกอีกแล้ว ร่างบางค่อยๆถดตัวเองหนีคนตรงหน้าที่กำลังนอนอยู่บนเตียง
"ไม่! จีมินไม่ทำ..."
"มานี่!"
"คุณบังคับจีมินไม่ได้หรอก ครั้งนี้จีมินจะไม่ยอมคุณ!!"
ว่าแล้วร่างบางก็หันหลังเดินออกไปจากห้องนอนทันทีเพื่อหลบหนีการกระทำอันหยาบคายของจองกุก ขาเรียวที่สาวก้าวเดินออกมาโดยไม่หันกลับไปทางด้านหลัง ซึ่งนั่นทำให้จีมินไม่รู้เลยว่าจองกุกก็เดินตามหลังเขามาเหมือนกัน
เหมือนกับฉากในละครน้ำเน่าไม่มีผิด... ร่างบางที่กำลังเดินหนีมาอีกทางกลับถูกมือของคนที่เดินตามมาฉุดกระชากร่างบางอย่างแรงจนตัวของจีมินต้องเซกลับไปหาคนทางด้านหลัง
"จะไปไหน!!"
"ปล่อย!"
"ไม่ชอบให้คุยกันดีๆใช่มั๊ย"
"คุณจะทำแบบนี้กับจีมินไม่ได้นะคุณจองกุก..."
"หึ! นายลืมไปแล้วเหรอว่านายกำลังอยู่ในสถานะอะไร นายเป็นเมียฉัน นายเป็นของฉัน และตอนนี้เรากำลังมาฮันนิมูนกันไม่ใช่เหรอ มาทำเรื่องที่คนเขามาฮันนิมูนส่วนใหญ่เค้าทำกันดีกว่า"
"ไม่!!! คุณ...ปล่อยจีมินนะ คุณจองกุก!"
จองกุกจัดการอุ้มร่างบางขึ้นมาพาดบ่าของตัวเองก่อนจะเดินกลับไปยังห้องนอนที่พวกเขาเพิ่งเดินออกมาด้วยกันเมื่อครู่ โดยตลอดเวลาก็มีมือเรียวของจีมินคอยทุบตีแผ่นหลังของร่างสูงและเอ่ยให้จองกุกปล่อยตัวเองอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเดินเข้ามาถึงห้องนอน จองกุกก็เดินมาหยุดที่เตียงหลังโตก่อนจะโยนร่างของจีมินที่ตนอุ้มพาดบ่ามาลงบนเตียงนอนนุ่มอย่างไม่ใยดี แรงกระแทกทำให้จีมินรู้สึกจุกขึ้นมาทันที แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฤทธิ์ของคนตัวเล็กหมดแต่อย่างใด เมื่อหลุดพ้นออกจากพันธนาการของจองกุก จีมินก็พยายามหนีอีกครั้งโดนการพาตัวเองลุกออกจากเตียงและวิ่งหนีไปทางประตูแต่มันก็ไม่พ้นอ้อมแขนของจองกุกที่โอบเอวบางเอาไว้ก่อนจะผลักให้ร่างบางกลับไปนอนบนเตียงดังเดิม
VOCÊ ESTÁ LENDO
[FIC BTS] NO REASON TO LOVE ไม่มีเหตุผลที่จะรัก [KOOKMIN]
Fanficโบราณเขาบอกว่าถ้าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก อยู่ๆกันไปก็จะรักกันเอง แต่คำนี้มันใช้ไม่ได้กับผมหรอก เพราะคนที่ผมจะแต่งงานด้วยคือคนที่น่ารังเกียจที่สุดสำหรับผม ผมคงรักเขาไม่ลง..... -JK-