เช้าวันนี้จองกุกไม่ได้ออกไปทำงานเหมือนวันที่ผ่านมา เขาเลยจัดการวางแผนจะพาจีมินออกไปเดินที่สวนโอโซนเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์และจัดอาหารสำหรับปิกนิกมื้อเช้านอกบ้านด้วย
"ขอบคุณนะครับป้าดานีที่ช่วยผมเตรียมของ"
"ไม่เป็นไรค่ะ เห็นคุณหนูอยากพาคุณจีมินออกไปสวนแบบนี้ป้าก็อยากให้คุณได้ใช้เวลาร่วมกันค่ะ"
"ซานะยังไม่ตื่นใช่มั๊ยครับ"
"ค่ะ"
"เตรียมอาหารไว้ให้เธอด้วยนะครับ"
"ได้ค่ะคุณหนู"
"งั้นผมไปก่อนนะครับ"
จุ๊บ!!!
จองกุกพุ่งตัวเองเข้ามาหอมแก้มดานีหนึ่งทีก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้องครัวเพื่อตรงไปหาจีมินที่นั่งรออยู่ด้านในห้องรับแขกทันที แต่ยังไม่ทันที่เขาจะถึงห้องรับแขกเขาก็เจอกับซานะที่เดินเข้ามาหาตรงบริเวณห้องโถงพอดี
"อ้าว! ตื่นแล้วเหรอ"
"ค่ะ"
"ฉันกับจีมินเราจะออกไปข้างนอกคงไม่ได้อยู่กินข้าวเช้าด้วย เดี๋ยวป้าดานีจะเตรียมอาหารรอไว้ให้"
"คุณจะไปไหนคะ?"
"ฉันจะออกไปทานข้าวข้างนอกกับจีมิน เธอกินข้าวแล้วก็พักผ่อนเยอะๆ ลูกของเธอจะได้แข็งแรง"
พูดจบร่างสูงก็หันหลังเตรียมจะเดินเข้าไปหาจีมินที่นั่งอยู่ภายในห้องรับแขกทันที แต่แล้วเสียงอะไรบางอย่างที่ดังมาจากด้านหลังของตัวเองมันก็เรียกให้เขาต้องหันหลังกลับไปดู ก่อนจะพบว่าซานะได้สลบลงไปนอนกองที่พื้น เมื่อเห็นดังนั้นจองกุกก็รีบปรี่เข้าดูทันที
"ซานะ ซานะ!!! ตื่นสิซานะ!!"
เมื่อได้ยินเสียงเอะโวยวายออกมาจากทางห้องโถงทั้งจีมินที่อยู่ในห้องรับแขกและดานีกับคนใช้ที่อยู่ในห้องครัวก็รีบเดินออกมาดูทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
YOU ARE READING
[FIC BTS] NO REASON TO LOVE ไม่มีเหตุผลที่จะรัก [KOOKMIN]
Fanfictionโบราณเขาบอกว่าถ้าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก อยู่ๆกันไปก็จะรักกันเอง แต่คำนี้มันใช้ไม่ได้กับผมหรอก เพราะคนที่ผมจะแต่งงานด้วยคือคนที่น่ารังเกียจที่สุดสำหรับผม ผมคงรักเขาไม่ลง..... -JK-