Νόμος και αναρχία

1

Ξύπνα Βίκυ  θα αργήσεις για το σχολείο πάλι.
  "Σε 5 λεπτά μαμά άσε με να κοιμηθώ "
7:15 ,πάλι αυτό το καταραμένο σχολείο. Τελευταία χρονιά όμως πανελλήνιες και τέλος, μετά θα αρχίσει η ζωή μου . Στέλνω μήνυμα στην Ηλέκτρα. 
"Να περάσω σε 20 λεπτά να πάμε μαζί;"
"Ναι"
Σηκώνομαι από το κρεβάτι, πηγαίνω  στο μπάνιο ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου και τρέχοντας πηγαίνω στη κουζίνα να φάω κάτι. 
Ένας χαμός επικρατεί στο σπίτι, με τον πατέρα μου να απαντα όλη την ημέρα στα επαγγελματικά τηλεφωνήματα του  και την μάνα μου να βρίσκεται σε μια διαρκή σύγχυση για το οτιδήποτε . Ευτυχώς που υπάρχει και ο μεγάλος μου αδερφός ο Βίκτωρ. Έχει τελειώσει το σχολείο και τώρα σπουδάζει στο δεύτερο έτος  ηλεκτρολόγος μηχανικός.

" Καλημέρα Βίκτωρ "

Β: "Καλημέρα μικρή, θες να σε πάω σχολείο με το αυτοκίνητο;"

"Όχι θα περάσω να πάρω την Ηλέκτρα να πάμε μαζί,  thanks πάντως!"
 
Β:" ε σιγά περνάμε  να πάρουμε την Ηλέκτρα να σας πάω στο σχολείο " είπε σχηματίζοντας ένα  βλακώδες χαμόγελο στα χείλη του.

" Αμάν ρε Βίκτωρ αφού σου έχω πει πως ενδιαφέρεται για άλλον... Απλά βρες μια κοπέλα στη σχολή σου και αστην ήσυχη " του λέω γελώντας καθώς παίρνω την τσάντα μου στους ώμους και ανοίγω την πόρτα για να φύγω .
 
Βγαίνω από το σπίτι μου,  βγάζω τα ακουστικά μου και βάζω ραδιόφωνο καθώς κατευθύνομαι στο σπίτι της Ηλέκτρας ,που απέχει μόλις λίγα λεπτά από το δικό μου. Φθανω και την βλέπω να με περιμένει στην είσοδο του σπιτιού της .
"Καλημέρα Βίκυ!!!" Έρχεται τρέχοντας κατά πάνω μου η Ηλέκτρα.

"Που την βρίσκεις τέτοια χαρά ρε Ηλέκτρα, ειλικρινά "

" και εσύ που την βρίσκεις την όρεξη για γκρίνια "μου κάνει χαμογελώντας .
 
"Άσε δεν αντέχεται άλλο, όλο διαβασμα ,φροντιστήριο και πάλι διαβασμα, αυτό μόνο ζωή δεν είναι. "

"Και που σαι ακόμα που είναι Νοέμβρης!! Τι θα κάνουμε τον Μάιο μου λεςς;;" απαντάει η Ηλέκτρα αναστεναζωντας .

Φθάνουμε στο σχολείο, μπαίνουμε στο προαύλιο και βλέπουμε τον Σταυρό ,την Ζέτα , τον Μάνο και τον Χάρρυ.

Σ (Σταύρος ) : " Καλημέρα κορίτσια!!"

"Καλημέρα παιδιά πως πάει; "λέω

" Καλά αν εξαιρέσεις ότι είναι Δευτέρα πρωί και πρώτη ώρα γράφουμε άλγεβρα, όλα είναι υπέροχα " απαντάει ειρωνικά η Ζέτα.
 
"Τουλάχιστον είναι ωραίος ο μαθηματικός " λέει πονηρά η Ηλέκτρα. 

Με μια φωνή όλοι αρχίζουμε και την κραζουμε "αμάν ρε Ηλέκτρα "
 
Η :"Γιατί ρε παιδιά ,μια χαρά άνθρωπος είναι, νέος ,ωραιος"

Αρχίζουμε όλοι να γελάμε λοιπόν με το κόλλημα της Ηλέκτρας.  Ντάξει δεν μπορεί να πεις κάνεις και το αντίθετο για τον μαθηματικό.  Είναι ωραίος σαν άντρας με πράσινα μάτια και μαύρα μαλλιά, ψηλός και γυμνασμένος. Η Ηλέκτρα τον γουστάρει απο την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι της στο Λύκειο  κι μπορώ να πω πως έχει αρκετές ανταγωνιστριες, μιας και ο Παπαϊωάννου,  έχει κλέψει πολλές καρδιές.

Χτυπάει το κουδούνι και μαζευόμαστε όλοι για την πρωινή προσευχή. Τι όλοι δηλαδή οι περισσότεροι αργούν να έρθουν και καταλήγουν με απουσία στο προαύλιο.  Ναι είναι πολύ στριμμενη η διευθύντρια που έχουμε και δεν ανέχεται την αργοπορία κανενος εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος.

Γεια σαςςς !!! Είναι η πρώτη μου ιστορία και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα βγει αν και έχω αρκετές ιδέες στο μυαλό μου .
Αν θέλετε και σας αρέσει η ιδέα πατήστε και εσείς την ψήφο σας να δω αν θα την προχωρήσω Ή Όχι.!!
Το επόμενο κεφάλαιο θα ανέβει πολύ σύντομα φιλακιααα💓💓💓